به گزارش یکتاپرس، بورانی از پیش غذاهای گیاهی پرطرفدار بین ما ایرانی‌هاست که انواع مختلفی دارد؛ مانند بورانی اسفناج، بادمجان، کدو و لبو.
ماده اصلی نیز برای تهیه بورانی ماست است. شاید برایتان جالب باشد بدانید که بورانی نیز برای خود تاریخچه‌ای دارد و از گذشته‌های دوربر سفره ایرانیان جایگاهی داشته است.
بورانی در فرهنگ نفیسی
در فرهنگ نفیسی آمده است: «در وجه تسمیۀ بورانی از آن جهت اتفاق نظر است که آن را منسوب به زنی به نام بوران دانسته‌اند که نخستین‌بار این غذا را پخت. از آن جمله برخی بورانی را به بوران، همسر مأمون و دختر حسن بن سهل، و دیگران به پوران‌دخت (بوران‌دخت) ملکۀ ساسانیان و دختر خسروپرویز نسبت داده‌اند».
تصویر نخستین زنی که در ایران کتاب آشپزی نوشت | پیشتازی آشپزی نویسان زن از اواخر دوره قاجار | کتاب طباخی نشاط در بازار عتیقه‌فروشان!
نکته جالب توجه اینجاست که در کتاب کارنامه خورش نیز به این موضوع اشاره شده است. این کتاب دستور غذاهای ایرانی است که توسط نادرمیرزا، شاهزاده‌ای قاجار و نوه فتحعلی شاه نوشته شده؛ البته نادرمیرزا دستور این غذاها را به کمک همسر خود تهیه کرده است. وی در جایی که درباره بورانی با همسر خود حرف می‌زند می‌گوید: خجسته خاتون گفت «این خورش گونه‌ها است و هر یک جایی دارد.» من گفتم «دانی که چرا این خورش بورانی نامند؟» گفت «چه دانم. تو برگوی.» گفتم «چنان نبشته آمد که این خوردنی بوران دخت که شاهنشاه ایران بود، پدید آورد. بدانگاه نان خورش بود، ازیرا که خوردن برنج در ایران زمین ندانستندی و برنج کشتن به جایی از باستان نامه‌ها ندیده‌ام، مگر آنکه در نبشته‌ها به روزگارعباسیان نامی از برنج برده‌اند.» یکی از پیشوایان آیین ما فرموده «برنج خوردنی است رنجوران را.» ما آن به خانه داریم. مرا نالانی، درست است که تخم این بهترین دانه‌ها از هند به ایران افتاده. سخن دراز شد.
