به گزارش یکتاپرس آیا در زندگی به آنچه می خواستید رسیده اید یا احساس نارضایتی می کنید؟ شاید زمانی که رویای بهتربودن را در سر می پرورانید، به کمتر راضی شده اید. نرسیدن به اهداف و عدم پیشرفت در زندگی به باورهایتان مربوط می شوید، شما نیز باورهای محدود کننده ای دارید که در سر راه شما قرار دارند؟
ساختن یک زندگی خوب به نگرش و سخت کوشی بستگی دارد. اگرچه زمان و شانس نقش کوچکی دارند اما، شما مسئول دستیابی به اهداف خود هستید پس از تعیین آرزوهایتان، در نظر بگیرید که آیا باورهایتان به شما کمک می کند یا به شما آسیب می رساند. در این بخش از نمناک برخی از باورهای محدودکننده که شما را از پیشرفت باز می دارد را بیان می کنیم.
پیشرفت
فکر می کنید لایق نیستید
بی لیاقتی یکی از رایج ترین باورهای محدود کننده است. بچه های خردسال معمولاً نگرش شکست ناپذیری دارند. آنها از شکوفایی استقلال خود مطمئن هستند و به شما یادآوری می کنند که خودشان می توانند هر کاری را انجام دهند.
متاسفانه گفتار و رفتار منفی دیگران تاثیر زیادی را بر روی عزت نفس شما می گذارد تا جایی که ممکن است بگویید برای موفقیت به اندازه کافی باهوش، جذاب یا خوب نیستید.
هیچ کس جز خودتان نمی تواند ارزشتان را تعریف کند. خودگویی های منفی را به جملات تاکیدی مثبت تبدیل کنید. هر روز جلوی آینه بایستید و به خود یادآوری کنید که زیبا، باهوش و کافی هستید.
نمی توانید به کسی اعتماد کنید
فقط تماشای چند دقیقه از اخبار عصر می تواند هر کسی را مضطرب و پارانوئید کند. آیا فکر می کنید که نمی توانید به اهداف خود برسید زیرا نمی توانید به کسی اعتماد کنید؟ شاید فرد بی فکری که به او اعتماد داشتید به شما صدمه زده و تصور می کنید بقیه افراد هم اینطورند.
انسان ها ذاتا موجوداتی اجتماعی هستند و برای موفقیت به دیگران نیاز دارند. اگرچه باید در مورد اینکه به چه کسی اعتماد کنید محتاط باشید اما، در نظر داشته باشید همه نمی خواهند به شما صدمه بزنند. گاهی اوقات باید ریسک کنید.
بی اعتمادی
بهانه می‌تراشید
موفقیت نتیجه‌ی اقداماتی است که خودمان انجام می‌دهیم و هیچ‌گاه تصادفی نیست. با یک گوشه ایستادن، غر زدن و شکایت کردن از نامساعد بودنِ شرایط و در کل انکار کردن اشتباهات و نواقص کارمان خود را ضعیف جلوه داده و محکوم به شکست و متوسط بودن می‌شویم و هیچ گاه به جایی نخواهیم رسید و پیشرفت نخواهیم کرد.
تقصیررا به گردن فرد دیگری می اندازید
طبق مقاله ای که منتشر شد، انداختن تقصیر به گردن دیگران تاکتیکی است که برخی افراد برای فرار از مسئولیت از آن استفاده می کنند. اگر کار اشتباهی انجام داده اید، خیلی آسان است که انگشت خود را به سمت دیگران بگیرید.سرزنش کردن یک باور محدود کننده است زیرا شما را از تصاحب اشتباهات و اصلاح آنها باز می دارد.
وقتی از سرزنش دیگران به خاطر کاستی ها و اشتباهات خود دست بردارید، می توانید تغییری ایجاد کنید. شما ممکن است تنها کسی باشید که در مسیر زندگی رویایی قرار دارد پس برای تحقق هر دستاوردی در زندگی خود، باید مسئولیت هایتان را بر عهده بگیرید.
اعتماد به نفس ندارید
نداشتن اعتماد به نفس ما را از رسیدن به اهداف باز می دارد. اگر همیشه در ذهن داشته باشید که برای فراهم کردن غذا، امنیت و مایحتاج‌مان به دیگران نیاز داریم و نمی‌توانیم برای خودمان تصمیم بگیریم و این دیگران هستند که باید از ما مراقبت کنند، همیشه به دنبال کمک گرفتن از دیگران خواهیم بود و هیچ اعتمادی به توانایی‌های خودمان نخواهیم داشت و از پیشرفت باز می مانیم.
