به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، در زمان های دور که هنوز اداره پست درست نشده نبود مردم برای رساندن پیغام ها و نامه هایشان به یکدیگر از روش های مختلفی استفاده می کردند اما وقتی قرار بود این پیغام رسانی در جزیره ای دورافتاده و بدون سکنه انجام شود کار سخت و پیچیده می شد! ماجرای سنگ نوشته های جزیره ای دورافتاده در ماداگاسکار هم به شیوه پیغام رسانی در حدود ۵۰۰ سال پیش برمی گردد، در آن زمان کشتی هایی که گذرشان به این جزیره می افتاد برای رساندن پیغام خود به کشتی هایی که قرار بود چند وقت دیگر به جزیره برسند دست به ابتکار عجیبی زدند.
وقتی کشتیها برای پهلو گرفتن در این جزیره توقف میکردند، ملوانها گاهی برای سرگرمی در کنار سواحل گشت و گذار میکردند. آنها اسم خودشان را روی سنگها و صخرهها مینوشتند. بعضیها اسم کشتی، اسم ناخدا، تاریخ ورود و خروج از جزیره را هم حک میکردند و بدینترتیب سیستم بومی پیامرسانی رشد زیادی پیدا کرد. ملوانها قبل از اینکه جزیره را ترک کنند نامهها و پیغامهایی را در جزیره رها میکردند. آنها دور نامهها را به دقت با نخ میپیچیدند و آنها را به کمک زغال ضد آب و در پای سنگها در زیر زمین چال میکردند. هدف این بود که کشتی هلندی بعدی که در این جزیره لنگر میگیرد این پیغام یا نامه را بخواند و آن را به گیرنده مورد نظر برساند.
سنگنوشتههای جزیره ماداگاسکار در ساحل کوچکی روی چندین صخره و سنگ حکاکی شدهاند. ساحلی که همچنان به نام ساحل هلندیها معروف است. اگر نوشته این سنگها را بخوانید گاهی با داستانهای جذابی روبهرو میشوید.
مثلا روی یکی از سنگها نوشته شده که کشتی «میدل برگ» بعد از اینکه تمام بادبانهای خود را در گردبادی سخت از دست داد در سال ۱۶۲۵ به این جزیره رسید. افراد این کشتی مجبور شدند به مدت ۷ ماه در این جزیره بزرگ بمانند تا کشتی کاملا تعمیر شود. کشتی بعد از تعمیر دوباره به دریانوردیاش ادامه داد. اما اینبار به جای شرق به هلند برگشت. اما متاسفانه «میدل برگ» هیچوقت به خانه نرسید. چون در نزدیکی جزیره سنتهلن در اقیانوس اطلس جنوبی مورد حمله پرتغالیها قرار گرفت و غرق شد. بهطوریکه حتی یک نفر هم نتوانست جان سالم به در ببرد.
انتهای پیام/