گروه فرهنگ وهنر یکتاپرس، بخشی از خاطرات زنده یاد سکینه حورسی از بانوان امدادگر و مدافعان خرمشهر در کتاب «در کوچه‌های خرمشهر» به قلم مریم شانکی منتشر شد.
این کتاب مشکلات روزهای نخستین جنگ، کمبود تدارکات و کمبود نیرو و تجهیزات نظامی، ایثار و فداکاری در برابر دشمن و مقاومت در مقابل اشغال خرمشهر و صحنه‌های دلخراش شهادت شهدا را روایت می‌کند.
یکی از کسانی که در این کتاب درباره اش روایت شد سکینه حورسی است. او یکی از فرماندهان و راهبران زنان و مردان مدافع خرمشهر است که از پیش از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون در این شهر فعالیت داشته است. این بانوی ایثارگر طول هشت سال دفاع مقدس هیچ‌گاه خرمشهر را ترک نکرد و در طول جنگ ۴۵ روزه در آنجا حضور داشت.
او پس از سقوط خرمشهر هم در محله «کوت شیخ» آبادان مستقر شد و با سید رسول ازدواج کرد و در زیر بمباران بچه‌دار شد و در زیر خط آتش دشمن همچنان به فعالیت‌های جهادی خود ادامه داد. سکینه حورسی از جمله افرادی بود که همواره برای گرامیداشت سوم خرداد نقش محوری در شهر داشت و هنگامی که صدایش را بلند می‌کرد و نظری می‌داد کسی جرأت نمی‌کرد روی حرفش سخنی بگوید. در حقیقت سکینه حورسی یکی از فرماندهان و راهبران زنان و مردان مدافع خرمشهر بود که اکنون به جهان دیگری سفرکرده است.روایت رشادت های خرمشهری ها در کتاب «در کوچه‌های خرمشهر» حیرت انگیز است.
آن زمان که همه به دنبال دفاع از ایران، حفظ خاک ایران و بیرون راندن متجاوزان از خاک خرمشهر بودند، زنی بود که خوب می‌دانست روزی و روزگاری جنگ تمام می‌شود و از آن خاطره‌ای بر جای می‌ماند؛ خاطره‌ای که جای خالی بسیاری از رزمندگان را با خود خواهد داشت.
چون بسیاری از این مردان و زنان آسمانی شهید می‌شدند و از آنها تنها نامی در خاطر مردم خواهد ماند. او ضبط صوت کوچکش را برداشت و قدم به قدم کوچه‌های خرمشهر را پشت سر گذاشت تا دیده‌ها و شنیده‌های این رزمندگان را جمع‌آوری کرده و به عنوان یک سند حفظ کند. حالا هم آنها را در کتابی به نام «در کوچه‌های خرمشهر» منتشر کرده است.
مریم شانکی همان زنی است که پا به میدان جنگ گذاشت تا با گفت‌وگوهایی که انجام می‌دهد، بتواند حال و هوای بهشتی آن روزها را حفظ کند و به نسل‌های بعد نشان دهد که روزی مردمانی بودند که جنگ را با همه تلخی‌هایش شیرین نگاه کردند و بی‌هیچ ترسی از شهادت رودرروی دشمن ایستادند. حالا این کتاب تبدیل به اثری جامع شده که گفت‌و‌گوهای مریم شانکی با افرادی چون شهید بهروز مرادی، صالح موسوی، فرهاد دشتی، محمد نورانی و همچنین ۷ زن خرمشهری را در بر می‌گیرد؛ زنانی که مردانه در برابر تجاوزات دشمن بعثی ایستادگی کرده‌اند.
شانکی یکی از پیشگامان تاریخ شفاهی زنان در جنگ هشت ساله عراق علیه ایران است. او در سال‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ ضبط صوت کوچکش را برداشت و به آبادان رفت و شروع به ثبت و ضبط خاطرات شفاهی دختران مانده در آبادان کرد. این کار او نقطه آغازی بر تدوین تاریخ شفاهی زنان در هشت سال دفاع مقدس بود. از این منظر جایگاه خاصی در زمینه تاریخ شفاهی زنان در جنگ تحمیلی دارد.
نویسنده می گوید: « آن‌روزها سراغ هرکسی می‌رفتیم به زحمت می‌شد پای صحبت‌هایش نشست. هدفمان ثبت وقایع جنگ در خرمشهر بود. هر روز عده‌ای از بچه‌ها به شهادت می‌رسیدند و ما در حسرت شنیدن حرف‌هایشان می‌سوختیم. البته خیلی‌های دیگر هم در آن زمان در درگیری‌های خرمشهر نقش و سهم داشتند که نامشان در این کتاب نیامده است.
من خیلی دلم می‌خواست این کار را ادامه می‌دادیم، اما اکنون برای این کار دیر است. اگر قرار باشد باز به گذشته‌ها برگردیم، صداقت و صمیمیتی که در بیان آن گفت‌وگوها وجود داشت، به نظرم تکرار‌شدنی نیست. یکی از دلایلی که به نظرم این کتاب را قابل ارائه کرده است، این است که آدم‌ها در بیان حرف‌ها، خودشان بودند؛ بدون هیچ کم و کاستی. آنها احساسات واقعی‌شان را به صورت دقیق بیان کرده‌اند.
دلم می‌خواست نام تک‌تک جوانان شهید خرمشهر را در کتاب بیاورم و همین‌طور اسامی همه کسانی را که در مقاومت روزهای اول خرمشهر سهیم بودند و کتاب را به آنها تقدیم کنم.»
گفتنی است خاطرات این رزمنده و چند بانوی رزمنده دیگر، در کتاب دیگری هم به نام «شهر من در امان نیست» به چاپ رسیده و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.
سکینه حورسی در روزهای اخیر به دلیل عوارض شیمیایی در بیمارستان بستری بود و در نهایت درگذشت.
انتهای پیام/
