به گزارش خبرنگار یکتاپرس، سحر شیر محمدی، شاعر با خبرنگار فرهنگ و هنر یکتاپرس درباره موضوعات مختلف حوزه شعر گفتگو کرد.
در ابتدا خودتان را معرفی کنید.
متولد 1358 هستم . مدرک تحصیلیم هم فوق لیسانس شیمی تجزیه است. حدود 10 سال است که به صورت جدی شعر می سرایم و در این مدت هم دو کتاب منتشر کرده ام.
آشنایی شما با شعر چگونه و از چه زمانی شروع شد؟
در واقع هیچ تاریخ مشخصی را در پاسخ این سوال نمیتوانم به یاد بیاورم چراکه شعر در تار و پود زبان و فرهنگ ایرانی تنیده شده است و یک ایرانی واقعا نمیداند از کی با شعر آشنا میشود شاید از زمانی که نوشتن یاد میگیرد! و بهتر است بگویم من از دبیرستان بود که شروع کردم به مطالعه جدی شعرو ادبیات ایران که با آشنایی با شاملو و اخوان و فروغ به وادی شعر سپید وارد شدم آن روزها در مدارس ابدا از اشعاراین شاعران در کتاب های درسی مطلبی آورده نمی شد و نهایتا در کتابهای درسی شعری پند آمیز از استادغزل سعدی! یا شعری از حافظ یا شهریار که آنهم با تاکید عجیب بایدهمان یک معنی دیکته شده که معلم قبول داشت زیر سطرها نوشت و( درست) همان بود و بس! و هیچ تاویل و هرمنوتیکی برای شعر قائل نمی شدند. این کنجکاوی مرا برای جهانی زیرین یا برین، جهانی که روح خود را درآن یافتم ودر آن باقی ماندم برانگیخت.
رشته تحصیلی شما و دلیل انتخاب آن چه بود؟
من فوق لیسانس شیمی تجزیه خواندم.که دلیل این انتخاب هم دقیقا همان علاقه ای بود که از آن منع شده بودم اینباراما توسط پدر!البته من همیشه این رشته را بسیار دوست داشتم و هرگز نتوانستم از آن دست بردارم و خوشبختانه حرفه و شغلم هم در همین زمینه است.اما ادبیات تمام روحم بود.معجونی که باآن آرام می گیرم و یا برانگیخته می شوم مجالی که مرا به شناخت بهتری از خودم می رساند.
شما چگونه ادبیات را پیگیری کردید و توسط چه افرادی هدایت شدید؟
این واقعا بسیار مهم است که یک فرد چگونه هدایت شود من بطور اتفاقی در سال 88 با دفتر شعر جوان که آن روزها با مدیریت آقای محمدرضاعبدالملکیان که فرهیخته و شاعر بزرگی هستند آشنا شدم و در محضر شاعران و ادیبان بزرگی چون آقای شمس لنگرودی که در آن زمان سبک شناسی و تاریخ تحلیلی شعر را تدریس می کردند یا استاد احمد پوری که (شعر جهان را)یا مترجم و محقق بزرگی چون جناب آقای عباس مخبر که (فلسفه و اسطوره را) و بابک احمدی و....حضور پیدا کردم. و این آغاز راهی بود که اکنون هنوز کوچه پس کوچه هایش را سپری کرده و شاگردی می کنم.و البته در این جلسات بسیار پر بار با شاعران امروز و زبان شعر امروز آشنا شدم.شاعرانی که هر کدام از آنها هم اکنون با تلاش های مضاعف پرچمدار قافله های کوچکتری درمحافل محقرتری شده اند و جای چنان جریان های بزرگ ادبی بیشتر خالی احساس می شود.
در مورد کتاب اول خود توضیحی یا شرحی کوتاه اگر لازم می بینید بگویید.
این کتاب(پنجره هایی که راه می روند) در واقع شعرهای من تا سال 92 بود که بدلیل مشکلاتی که برای ناشرش پیش آمد، چاپش به تعویق افتاد و در سال 94 در انتشارات بوتیماربه چاپ رسید .که بهمین دلیل مجبور شدم اسم کتاب را عوض کنم و البته اسم این کتاب با پیشنهاد خوب آقای محمدرضا عبدالملکیان به(( پنجره هایی که راه می روند)) تغییر یافت و چاپ شد. رویکرد من در این کتاب مواجهه انسان امروز با مفهوم (( تنهایی)) و به رسمیت شناختن اوست.
و در مورد کتاب دومتان؟
کتاب دومم(زنی در رشته موهای زاگرس): هم مشخصا زنی است که به ادامه زیست شاعرانه اش دیگر نه با کلافگی گذشته بلکه با اعتراضی زمزمه وار به وقایع اجتماعی که درآن زندگی می کند ونگاهی پرسشگر و گاه با همنشینی با تنهایی دیرین و نوستالژیهایی عاشقانه ولی با واقع بینی به زندگی و چرایی اش گاهی خودش را ادامه میدهد گاهی ترک می کند .
سحر شیرمحمدی شاعری که در سالهای آخر شاهد دو مجموعه شعر سپید از ایشان بوده ایم :
کتاب ((پنجره هایی که راه میروند)) در سال 94 انتشارات بوتیمار
کتاب((زنی در رشته موهای زاگرس)) در سال 98 انتشارات نفیر
انتهای پیام/
