وقتی سرزنش جای خود را به شفقت می دهد

یادداشت/ پریناز رستمی

لازم بود بیشتر برای خودم وقت بگذارم و خودم را بشناسم ،مدت ها بود سرگرم لحظه هایی در زندگی بودم کار هایی انجام می دادم و تلاش میکردم و وظایف و مسئولیت هایم را سعی می کردم با تمرکز انجام دهم ولی از نزدیکی به خودم خبری نبود و صدایی در درون من به من می‌گفت کجایی چرا نیستی چرا حواست نیست؟ و ..
درون من کسی از من نپرسید به دنبال چه چیزی هستی و آیا برایش هر روز کاری انجام می دهی و یا فراموش کرده ای؟ درون من کسی به من نمی‌گفت به خاطر تمام تلاش هایت و دردهایی که کشیدی تا به اینجا برسی ازت ممنونم قدردان تو‌هستم.
ولی صدایی در درون من هر روز از من گله می کرد: به اندازه کافی برای آدم های زندگیت وقت نگذاشته ای به
اندازه کافی مهربان نبودی به اندازه کافی زحمت نکشیدی، به اندازه کافی یاد نگرفتی ،و به اندازه کافی...گویی تلاش ها نه تنها کافی نبود بلکه بسیار هم کم و بی ثمر بود.گاهی بعضی شبها از این صداهای درونی خسته  و دردمند می شدم و تا جایی که نیاز به آرامش در ذهنم بیش از همیشه احساس می‌شد.
کم کم با مفهومی به اسم شفقت آشنا شدم شفت ورزی واژه زیبایی بود ولی برای درک آن لازم بود بیشتر یاد بگیرم و تمرین کنم اولین بار به نظرم رسید چقدر زیبا، خواندن و یادگیری مطالبی با این موضوع به وجودم آرامش میداد ولی کافی نبود من کم کم و آرام آرام لازم بود این مهارت را تمرین کنم، و تازه داشتم متوجه می‌شدم که سرزنشگری و سخت گیری کم کم جایش را به درک و پذیرش و بخشش می دهد و این زیبا بود ولی کافی نبود چون من سال ها به شیوه ای دیگر فکر کرده بودم و زندگی کرده بودم و البته یاد گرفته بودم پس نیاز به تلاش و پشتکار و یادگیری بیشتری بود.
روزهای که همزمان با انجام کارها صدایی سرزنشگر در درون همچنان مشغول ایراد و نکته سنجی بود هم زمان با آگاهی از این موضوع سعی کردم با خودم بیشتر دوست باشم و مانند یک دوست خوب و مهربان با خودم حرف بزنم و همدلی کنم و خودم را درک کنم برای اشتباهاتم بخشش را تمرین کنم و کم کم آرام آرام حس کردم با این مفهموم آشنا می شوم وقتی صدای سرزنشگر درونی کمتر میشد اضطراب هم کمتر من را تحت فشار می‌گذاشت ولی نیاز داشتم در لحظات حساس تری که به این حس نیاز داشتم این حس را تمرین کنم لحظاتی که فکر می کردم کاری را اشتباه و یا به اندازه کافی خوب انجام ندادم.
لحظاتی که تلاش کرده بودم ولی به هدف و مقصود خود نرسیده بودم. لحظاتی که کارها و مسئولیت های زندگی روی دوشم سنگینی می‌کرد و من همچنان نیاز داشتم قوی باشم و پر امید ادامه دهم.
تمام این لحظات و روزهایی که برای همه پیش می آید و شاید آشنا باشد برای همه ما لحظه هایی هست که با خودمان تنها می‌شویم و مشغول سرزنش خود هستیم گاهی از آنها آگاه هستیم و گاهی ناآگاه و بی توجه اجازه می‌دهیم که مارا گرفتار کند و مرتب از خودمان و رفتارمان و تمام نسخه گذشته مان و البته اطرافیانمان ایراد می گیریم زمانی که غرق این حس می شویم فرصتی برای جبران کمتر پیش می آید احساس ناامیدی می کنیم گویی همه چیز اشتباه است و درست نمی‌شود بهتر است در این زمان شفقت با خود را تمرین کنیم چون در این صورت است که می توانیم برای اشتباهات و نقص هایمان راه حل بیابیم و انرژی از جنس امید و عزت نفس به وجودمان هدیه کنیم تا دفعه بعد در موقعیت مشابه عملکرد بهتری داشته باشیم‌.
یادمان باشد ذهنی سخت گیر احتمالا تلاش ها و موفقیت های ما را نادیده می گیرد و همیشه کارهای انجام نداده، شکست ها، اشتباهات و نقص های ما و کامل نبودن مان و ضعف های عادی که البته در همه انسان ها وجود دارد را یادآوری می کند و آگاهی از این موضوع میتواند موجب تغییر در شیوه تفکر و تلاش برای تغییر این ذهنیت شود، وقتی خود را درک می‌کنیم و می پذیریم راه حل ها آرام آرام پیدایشان می شود و البته پذیرش و بخشش اشتباهات به معنی سرپوش گذاشتن روی اشتباهات نیست بلکه می‌تواند راهی باشد تا با ذهنی آرام تر و منظم تر به دنبال جبران و یا تغییر عملکرد و رفتار خود باشیم.
به طور مثال زمانی که دچار یک هیجان در لحظه می شویم و در انتخاب گزینه بهتر برای تصمیم گیری درمانده می شویم بسیار طبیعی است که دستخوش هیجانات منفی و افکاری سرزنشگر شویم که کدام انتخاب در این لحظه بهتر است ما هر گزینه ای را انتخاب کنیم احتمال خطا و اشتباه است و احتمال این که در آینده متوجه شویم که قسمت های از این انتخاب اشتباه و یا غیرمنطقی بوده است بسیار محتمل است،ویا احتمال اینکه به اندازه کافی درست و کامل انجام نداده‌ایم، ولی موضوع مهم در اینجا این است که ما با آگاهی و مهارت و قدرت انتخابی که در آن موقعیت داشته ایم و تحت تاثیر باورها و احساسات آن زمان این تصمیم را گرفته ایم پس اگر قرار است تغییر ی در آن اتفاق بیفتد لازم است آگاهی و مهارت و حتی شاید باورهای ما تغییراتی کند تا بتوانیم در موقعیت مشابه در آینده تصمیمات و انتخابات بهتری داشته باشیم و بهتر است به جای ذهنیت سرزنش گر، شفقت را انتخاب کنیم.

انتهای پیام/