گروه فرهنگ و هنر یکتا؛ گونتر ویلهلم گراس نویسنده، مجسمه‌ساز و نقاش آلمانی بود. گراس اصالتاً لهستانی بود و در شهر گدانسک به دنبا آمده بود. پس از جنگ جهانی دوم مدتی به اسارت نیروهای امریکایی درآمد. رمان طبل حلبی او را نمونه رئالیسم جادویی اروپا به حساب می‌‌اورند. از این کتاب فیلمی هم ساختند که نخل طلای کن و جایزه اسکار را از آن خود کرد و او عضو برجسته گروه چهل و هفت و از نویسندگان بزرگ و معروف آلمان بود. گونتر گراس بازتاب صدای نسلی از آلمانی‌ها بود که در زمان سلطه‌ی نازیسم بزرگ شده بودند. او خود را روایتگر تاریخ از نگاه فرودستان می‌دانست و با رویکردی اعترضی همواره در تمام رویدادهای مهم سیاسی و ادبی آلمان و جهان حضور مؤثر داشت. در سال هزار و نهصد و نود و نه گراس برنده جایزه نوبل ادبیات شد، آکادمی نوبل سوئد هنگام اعلام نام او، داستان‌هایش را تصویرگر چهره فراموش شده‌ی تاریخ خواند. گونتر گراس در 16 اکتبر سال 1927 به دنیا آمد. در سال 1947--1948 در دوسلدروف یک دوره کارآموزی را دردوسلدورف تا پایان سال 1952 به تحصیل در رشته پیکرتراشی و قلم‌سیاه پرداخت. سال‌های1956 --1953 در دانشکده هنرهای تجسمی در برلین ادامه تحصیل داد. پس از اتمام تحصیلات به پاریس رفت و تا سال 1959 در آنجا اقامت کرد.سال 1960 مجدداً به برلین بازگشت و تا سال 1972 آنجا سکونت کرد.گونتر گراس سال‌های 1987-- 1972 در یکی از شهرهای کوچک استان شلسویگ- هولشتاین زندگی کرد. وی روز 13 آوریل 2015 (دوشنبه 24 فروردین1394) در سن 87سالگی بر اثر عفونت در بیمارستان شهر لوبک در شمال آلمان درگذشت. گراس سر سایه انداختن جغد جنگ بر سر ایرانیان، شعر منثوری با عنوان «آنچه باید گفته شود» در روزنامه آلمانی زود دویچه تسایتونگ، نیویورک تایمز و روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا منتشر کرد که جنجال‌های فراوانی را در میان اصحاب رسانه و سیاست برانگیخت. وی در این شعر با اشاره به بمب‌های هسته‌ای اعلام‌نشده تل‌آویو، آن‌ها را تهدیدی برای صلح جهانی خوانده‌است. او همچنین با کنایه‌ای طنزگونه به اینکه آلمان قرار است یک زیردریایی جدید به اسرائیل بدهد، نوشته‌است که این زیردریایی «باید همه کلاهک‌های نابودکننده را به جایی هدایت کند که وجود یک بمب اتمی در آن ثابت نشده‌است.» او در این شعر به صراحت از اسرائیل نام می‌برد و با انتقاد از «حمله پیشگیرانه» می‌گوید که اسرائیل به‌عنوان یک قدرت اتمی، صلح جهانی را که خود متزلزل است، به خطر انداخته‌است. گراس از این «حق ناروا» انتقاد می‌کند.
انتهای پیام/
