یادداشت/ مهندس علی عزتی
12 اسفند ماه1397 سالروز پرواز جاودانه یاد، دکتر “احمد ابومحبوب “
امروزبه رسم حق دوستی مارهروان یاد و نامش را ارج می نهیم وهمراه وهمقدم باهم پرچم خرد ناب اش راکه مفهوم گفتمانی نوین از چشمه های معنوی و معنایی است تا بیکرانه ها به اهتزاز برپا خواهیم داشت .استاد احمد ابومحبوب سال 1355 در تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش اهل بندرانزلی اما ساکن تهران بودند. دوره ابتدایی را در مدرسه آموزنده در محله نظام‌آباد طی کرد و بعد از گذراندن دوران دبیرستان، مدرک دیپلم خود را از دبیرستان شبانه خامنه‌ای گرفت. سپس به دانش‌سرای راهنمایی تهران وارد شد و مقطع فوق دیپلم را گذراند. احمد ابومحبوب در اولین سال از بازگشایی دانشگاه بعد از انقلاب فرهنگی، در رشته زبان وادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد.او در رشته زبان ایتالیایی و کامپیوتر هم نمره قبولی را کسب کرده بود اما به دلیل علاقه‌اش به زبان و ادبیات فارسی، تحصیل در همین رشته را ادامه داد و در سال 1364 مدرک کارشناسی خود را گرفت و در سال 1369 مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه علامه طباطبایی به پایان رساند. ابومحبوب سپس در دوره دکترای همان رشته و در همان دانشگاه پذیرفته شد اما به دلیل اشتغال در آموزش و پرورش، موفق به ثبت نام در آن‌جا نشد. او در دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات هم جزء پذیرفته‌شدگان بود و به همین دلیل، موفق به کسب مدرک دکتری زبان فارسی از این دانشگاه شد.از آثار احمد ابومحبوب به این کتاب‌ها می‌توان اشاره کرد: «دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی»، «ساخت زبان فارسی»، «کالبدشناسی نثر»، «عروض و قافیه و نقد ادبی»، «یک حبه قند فارسی (10 جلد)»، «فرهنگ چهارزبانه علوم اجتماعی» ، «در های و هوی باد»، «گهواره سبز افرا»، «کک کوهزاد»، «معروف کرخی» و «فمینیسم‌های ادبی». او همچنین مقاله‌های علمی بسیاری نوشته است.مانا یاد دکتر احمد ابومحبوب عضو هیات امنا “انجمن هنرمندان خودآموخته ایران “بودند که حضور ارجمندش یکی از افتخارات تاریخمندما می باشدکه درجشنواره ها و نمایشگاه های انجمن درتمامیت عمق جان چنان بارقه ای برای رسیدن به چراغانی شکوفه ها برتابید تا فرصتی برای پروانگی بدست آید. پاس می داریم بزرگی اش را واعتماد بلندش به انسان.
انتهای پیام/
