گروه اجتماعی یکتا پرس؛ معصومه رضاییان؛ برقراری تماس تصویری یک نوجوان 14 ساله با بلاگر معروف اینستاگرامی و ردوبدل شدن صحبت‌های عجیب میان آنان با واکنش اجتماعی شدیدی روبرو شد و تفاسیر گسترده‌ای پیرامون رفتار این نوجوان 14 ساله شکل گرفت.
برخی کارشناسان نمونه چنین رفتارهایی را حاصل بی تفاوتی خانواده ها در خصوص حضور فرزندشان پای ابزارهای اینترنتی می‌دانند. اما واقعیت آن است که بسیاری از پدران و مادران اساساً کار با ابزارهای هوشمند را بلد نیستند و از پیچیدگی های آن سر در نمی آورند.
محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات اما نظر دیگری دارد او در حاشیه جلسه هیئت دولت این تصاویر ویدئویی را تلخ آزاردهنده می‌داند و در نهایت نهادهای مسئول در امر امدادرسانی به کودکان و نوجوانان را خطاب قرار می‌دهد که به چنین وضعیتی در خانواده رسیدگی کنند.
خانواده کوچکترین نهاد اجتماعی و مهمترین محل برای پرورش نسل آینده است، اما در مسائل مشابه چرخاندن سر پیکان به سمت خانواده و صرفا مقصر دانستن پدران و پدران در امر تربیت فرزندان به نوعی پاک کردن صورت مسئله است و نمی‌توان سهم محیطهای پرورشی و آموزشی را در بروز چنین رفتارهایی نادیده گرفت.
سایت یکتا پرس در یک نظرسنجی به این نتیجه رسید که مردم خودشان هم خانواده را در بروز چنین رفتارهایی مقصر اصلی دانند و فضای مجازی و مدرسه را در رتبه های دوم و سوم تقصیر قرار می‌دهند.
نتیجه کج‌کارکردهای نظام پرورشی
احمد نادری عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در اینباره به یکتا پرس معتقد است که این موضوع به آموزش و پرورش، تربیت و جامعه‌پذیری نوجوانان باز می‌گردد.
وی می‌افزاید: در سال‌های اخیر کج کارکردهایی در نظام پرورشی داشتیم که برخی جوانان و نوجوانان ما به‌گونه دیگر و خارج از نرم‌های طبیعی که به عنوان نرم‌های مسلط جامعه شناخته می‌شوند، تربیت شدند.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه چنین وقایعی هر چند کم تکرار باید آسیب‌شناسی شوند، تصریح کرد: کارشناسان در آموزش و پرورش و حوزه مطالعات نوجوانان باید پیرامون این موضوع بحث کنند تا مشخص شود کج‌کارکردها کجا بوده و باید چه راه‌حل‌هایی مدیریت شود تا چنین موضوعاتی در جامعه نوجوانان کم و تمام شوند.
بی‌توجهی دولت به سند بنیادین آموزش و پرورش
محمدمهدی زاهدی دیگر عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس است که رفتار نوجوان 14 ساله در فضای مجازی را نتیجه بی‌تفاوتی نهادهای آموزشی به امر پرورش می‌داند و یکتاپرس میگوید: کرد: واقعیت تلخ این است که در دولت آقای روحانی توجه به امور پرورشی بسیار کمرنگ دیده شده است.
وی با اشاره به اجرایی نشدن سند تحول بنیادین آموزش و پرورش خاطرنشان می‌کند: اگر این سند بالادستی اجرایی می‌شد، باید در ابعاد حیات طیبه اقدامات عملی صورت می‌گرفت و در این صورت دیگر شاهد چنین مسائلی در میان نوجوانان نبودیم.
اهمال در 3 وزارتخانه مرتبط با جوانان
ولی اسماعیلی نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی نیز آسیب‌های اجتماعی اینچنینی را نتیجه مدیریت نادرست فضای مجازی در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌داند و به خبرنگار یکتاپرس میگوید: متأسفانه فضای سایبری با سرعت و بدون مقدمه و آموزش جامعه ما شد و خانواده‌ها فرصت آموزش و کسب اطلاعات درباره آن را نداشتند. ناگهان دریایی باز شد که فرهنگ ما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
وی تصریح می‌کند: پرورش، نیز مبحث بعدی است که مورد غفلت واقع شده است. وزارت آموزش و پرورش 90 درصد توان خود را برای آموزش گذاشته و حتی به اندازه 10 درصد هم به بخش پرورش توجه نکرده است. همانطور که در وزارت ورزش و جوانان به جوانان توجهی به جوانان نمی‌شود.
اسماعیلی خاطرنشان می‌کند: معاونان پرورشی در مدارس و محیطهای آموزشی از افراد ضعیف هستند و معمولاً کسانی که هیچ تخصصی ندارد و نمی‌دانند با او چه کنند را در بخش پرورشی مدارس به کار می‌گیرند که خروجی آن در پرورش نوجوانان ما که باید رویش‌های انقلاب باشند دیده می‌شود که خروجی آن هم لایو این نوجوان 14 ساله است.
وی فرهنگ‌سازی در خانواده‌ها را از دیگر عوامل ممانعت از بروز چالش‌های اجتماعی عنوان می‌کند و میگوید: کمیته خانواده و آسیب‌های اجتماعی را در کمیسیون تشکیل داده‌ایم تا ببینیم خانواده‌ها چگونه می‌توانند به صورت کنترل شده در فضای مجازی حضور داشته باشند که با کمترین آسیب همراه باشد. واقعیت است که چاره‌ای جز ایجاد فضای کنترل شده برای نوجوانان زیر 18 سال نداریم.
مجموعه رفتارهای غلط آموزشی
مصطفی اقلیما رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی نیز معتقد است: چنین رفتارهایی در میان نوجوانان حاصل مجموعه رفتارهای غلط آموزشی در خانواده، اجتماع، مدرسه و ... است.
وی به یکتاپرس میگوید: بچه ها دزد یا خلافکار به دنیا نمی آیند پس باید بررسی کرد که چگونه به این رفتارها دست می زنند. وقتی کودکی را با چند دزد رها کنیم بهتر از آنها دزدی می کند تا به اطرافیانش بفهماند که توانمند است.
اقلیما خانواده را نخستین محل برای رشد و پرورش نسل آینده کشور معرفی و بیان می‌کند: برای دریافت ریشه هر مسئله اجتماعی ابتدا باید خانواده و دوستان را بررسی کرد که آیا در خانواده و گروه های سنی مسائلی رد و بدل و آموخته می شود.
خانواده ها فرصتی برای فرزندشان ندارند
این جامعه شناس کشورمان با اشاره به اینکه مشغله‌های فراوان معیشتی سبب شده خانواده‌ها چیز زیادی برای فرزندانشان نداشته باشند، تصریح می‌کند: پدر و مادری که دو شیفت کار می کنند تا معاش خانواده را بگردانند، چیزی جز اینترنت برای دادن به فرزندشان ندارند. آنها اساساً نزد فرزندانشان نیستند که چیزی به او بدهند یا با او صحبت کنند و روش زندگی بیاموزند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران این سؤال را مطرح کرد که آیا از خود پرسیده ایم امروزه نوجوانان و جوانان وقتی از خانه بیرون می آیند کجا می روند و اساساً کجا را دارند که بروند؟ وقتی همه تفریحات نیاز به هزینه دارد ما چه چیز به جوان داده ایم که او را سرگرم تر از اینترنت کند؟
وی با انتقاد از اینکه آموزش و پرورش نداریم و بسیاری از معلم های ما عاشق کارشان نیستند، میگوید: معلمی که حقوقش تأمین نشود بر کاری که می‌کند تمرکز ندارد و عشق نمی ورزد. متأسفانه بخش عمده ای از معلم های ما کسانی هستند که کار دیگری پیدا نکرده اند بنابراین تدریس می کنند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران ابراز نگرانی کرد که بسیاری از معلم های ما به خاطر مشکلات معیشتی راننده اسنپ می شوند و در این صورت دیگر منش و مشی معلمی نخواهند داشت.
شایسته سالاری در انتصاب مدیران مرتبط با جوانان
اقلیما با تصریح بر اینکه نبود شایسته سالاری و روحیه پاسخگویی در نهادهای مرتبط با جوانان معضلی است که باید به آن توجه کرد، می‌افزاید: رفتار اسلامی اجازه نمی دهد فردی که تخصص ندارد پشت میز مدیریت قرار گیرد و رئیس جمهور باید افرادی را در وزارتخانه های ذی ربط منصوب کند که شایسته و پاسخگو باشند.
این جامعه شناس با این انتقاد که در نسل های اوایل انقلاب افراد در دبیرستان ها تعلیمات دینی قوی تری نسبت به دانشجویان امروز می دیدند و از آموزش بیشتری در مسائل دینی برخوردار می شدند، میگوید: اکنون نوجوانان و جوانان با جامعه، دین و ... مشکل دارند و متأسفانه آموزش و پرورش بعد از انقلاب هر روز در این زمینه ضعیفتر عمل کرده است.
خطر جذب معلم ها خارج از دانشگاه فرهنگیان
وی اضافه می‌کند: این بچه ها در این آموزش و پرورش تربیت شده اند، چرا باید اینگونه رفتار کنند؟ چون برخی معلم های ما به کاری که می کنند اعتقاد ندارند و از خارج از بدنه آموزشی و دانشگاه فرهنگیان به این محیط آمده اند و حداقل با روش های پرورشی بیگانه اند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران ادامه داد: در جایی که دروغگویی در جامعه یک روش برای کسب موفقیت شده و کسانی که راستگو هستند متضرر می شوند، نمی توانیم به بچه بگوییم چرا دروغ می گویید!
مسئولان هم فضای مجازی را نمی شناسند
وی به نقش دولت و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در این زمینه هم اشاره و تصریح می‌کند: فرهنگ استفاده از اینترنت نه فقط در میان جوانان و نوجوانان بلکه در میان خود مسئولان هم مغفول مانده است. بلکه مسئولان را در فضای مجازی می بینیم که بی مهابا رفتار می کنند در صورتی که کار در فضای مجازی نیازمند آموزش است و در سطح دنیا این آموزش انجام می شود.
انتهای پیام/
