مصطفی اقلیما در گفتگو با خبرنگار اجتماعی یکتا پرس؛ در آسیبشناسی چرایی لایو گرفتن پسر 14 ساله با یک شاخ اینستاگرامی اظهار کرد: وقتی میخواهیم درباره یک معضل صحبت کنیم باید معلولهای آن علت را بشناسیم. چون هیچ چیز به خودی خود به وجود نمیآید علی الخصوص در مسائل اجتماعی.
وی افزود: معضلات اجتماعی در یک بازه زمانی به وجود میآیند به همین دلیل هم برطرف کردن آنها نیازمند زمان چندین ساله است. متأسفانه نوجوانانی که به ورطه رفتار اینچنینی میافتند حاصل مجموعه رفتارهای غلط آموزشی در خانواده، اجتماع، مدرسه و ... هستند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با طرح این سوال که شرایط در اجتماع به چه سمتی می رود که نوجوانی به چنین رفتاری می رسد، بیان کرد: بچه ها دزد یا خلافکار به دنیا نمی آیند پس باید بررسی کرد که چگونه به این رفتارها دست می زنند. وقتی ما کودکی را با چند دزد رها کنیم بهتر دزدی می کند تا به اطرافیانش بفهماند که توانمند است.
اقلیما خانواده را نخستین محل برای رشد و پرورش نسل آینده کشور عنوان کرد و گفت: برای دریافت ریشه هر مسئله اجتماعی ابتدا باید خانواده و دوستان را بررسی کرد که آیا در خانواده و گروه های سنی مسائلی رد و بدل و آموخته می شود.
این جامعه شناس کشورمان با اشاره به اینکه مشغلههای فراوان معیشتی سبب شده خانوادهها چیز زیادی برای فرزندانشان نداشته باشند، تصریح کرد: پدر و مادری که دو شیفت کار می کنند تا معاش خانواده را بگردانند، چیزی جز اینترنت برای دادن به فرزندشان ندارند. آنها اساساً نزد فرزندانشان نیستند که چیزی به او بدهند یا با او صحبت کنند و روش زندگی بیاموزند. بنابراین فرزندان با دوستان پای اینترنت رها میشوند.
وی اضافه کرد: متأسفانه اینها خروجی رفتارهایی است که خانوادهها در قبال نوجوانان نشان داده و آنان را به حالت انفجار رسانده است.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی با بیان اینکه زمانی بچه ها در زمین های خاکی نزدیک خانه با گروه همسالان خود بازی می کردند و چندین مادر لحظه به لحظه مراقبشان بودند، خاطرنشان کرد: آیا تاکنون از خود پرسیده ایم امروزه نوجوانان و جوانان وقتی از خانه بیرون می آیند کجا می روند و اساساً کجا را دارند که بروند؟ همه تفریحات نیاز به هزینه دارد و به نوجوانمان چه داده ایم که او را سرگرم تر از اینترنت کند؟
اقلیما با اشاره به مسئولیت های آموزش و پرورش در زمینه تربیت نوجوانان به ذکر خاطره ای پرداخت و اظهار کرد: وقتی دانشجو بودیم استادی داشتیم که دختران کلاس را مجبور می کرد کتاب روی سر خودشان بگذارند و راه بروند تا راه رفتن با طمأنینه را بیاموزند. او می گفت راه رفتن یک دختر باید با پسران فرق داشته باشد و این روشهای آموزشی را به تمام مشی دانشجویان تسری می داد.
وی با انتقاد از اینکه آموزش و پرورش نداریم و بسیاری از معلم های ما عاشق کارشان نیستند، گفت: معلمی که حقوقش تأمین نشود بر کاری که میکند تمرکز ندارد و عشق نمی ورزد. بخش عمده ای از معلم های ما کسانی هستند که کار دیگری پیدا نکرده اند بنابراین تدریس می کنند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با ابراز نگرانی از اینکه بسیاری از معلم های ما به خاطر مشکلات معیشتی راننده اسنپ می شوند و در این صورت دیگر منش و مشی معلمی نخواهند داشت، افزود: اکنون مدارسی در کشور هستند که 20-30 میلیون از خانواده ها می گیرند اما آموزش خاصی برای دانش آموزانشان ندارند و تا مسئله ای پیش می آید از پدران و مادران می خواهند مشکل را حل کنند و یا برای تقویت دانش آموزان معلم خصوصی بگیرند.
وی با انتقاد از تغییرات مداوم در کتب درسی اضافه کرد: متأسفانه آموزش و پرورش هر روز یک مدل تدریس در کتاب را به وجود می آورد و استاندارد ندارد. لغات کتاب درسی تغییر می کند و کسی که در رأس آموزش و پرورش قرار می گیرد باید آسیب های این تغییرات را متوجه باشد.
اقلیما با تصریح بر اینکه نبود شایسته سالاری و روحیه پاسخگویی در نهادهای مرتبط با جوانان معضلی است که باید به آن توجه کرد، گفت: رفتار اسلامی اجازه نمی دهد فردی که تخصص ندارد پشت میز مدیریت قرار گیرد و رئیس جمهور باید افرادی را در وزارتخانه های ذی ربط منصوب کند که شایسته و پاسخگو باشند.
این جامعه شناس با این انتقاد که در نسل های اوایل انقلاب افراد در دبیرستان ها تعلیمات دینی قوی تری نسبت به دانشجویان امروز می دیدند و از آموزش بیشتری در مسائل دینی برخوردار می شدند، خاطرنشان کرد: اکنون نوجوانان و جوانان با جامعه، دین و ... مشکل دارند و متأسفانه آموزش و پرورش بعد از انقلاب هر روز در این زمینه ضعیفتر عمل کرده است.
وی اضافه کرد: این بچه ها در این آموزش و پرورش تربیت شده اند، چرا باید اینگونه رفتار کنند؟ چون برخی معلم های ما به کاری که می کنند اعتقاد ندارند و از خارج از بدنه آموزشی و دانشگاه فرهنگیان به این محیط آمده اند و حداقل با روش های پرورشی بیگانه اند. بنابراین در چنین شرایطی حق نداریم فرزندانمان را محکوم کنیم. این مسئله در هر جای دنیا اتفاق می افتاد کل سیستم آموزشی و اجتماعی مورد سوال قرار می گرفت که نتوانستند تعالیم درست به دانش آموزان بدهند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران ادامه داد: در جایی که دروغگویی در جامعه یک روش برای کسب موفقیت شده و کسانی که راستگو هستند متضرر می شوند، نمی توانیم به بچه بگوییم چرا دروغ می گویید!
اقلیما به صحبت های رد و بدل شده نوجوان 14 ساله در لایو با زن فعال فضای مجازی اشاره و بیان کرد: حرف هایی که در لایو زده شد، نشان می دهد این نوجوان می خواهد بگوید من بزرگ شده ام و لازم دارد که مورد تشویق دوستانش قرار بگیرد.
این جامع شناس ادامه داد: یک نوجوان 14 ساله در گفتگو با زنی که هیچ درکی از او ندارد می گوید من از تو خوشم میآید و با این حرف قصد دارد نظر زن را جلب کند برای همین به او دروغ می گوید. به نظر میرسد حرف های نوجوان برای این است که دوستانش به او بگویند تو چقدر توانمند هستی و محبوب شود. در حالی که هیچ درکی از لغاتی که به کار میبرد ندارد.
وی به نقش دولت و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در این زمینه هم اشاره و تصریح کرد: فرهنگ استفاده از اینترنت نه فقط در میان جوانان و نوجوانان بلکه در میان خود مسئولان هم مغفول مانده است. متأسفانه مسئولان را در فضای مجازی می بینیم که بی مهابا رفتار می کنند در صورتی که کار در فضای مجازی نیازمند آموزش است و در سطح دنیا این آموزش انجام می شود.
انتهای پیام/