این آتش، حاصل خروج گاز از شکاف‌های کوه آتشین رامهرمز است، گازهایی که از پیچ و خم لایه‌هاى چین خورده زمین می‌گذرند و خود را به سطح زمین مى‌رسانند و خرمنى از شعله‌هاى رنگین آتش داغ خروشان را به‌نمایش می‌گذارند.
دلایل علمی سوختن تشکوه
به گفته‌ی کارشناسان زمین‌شناسی دلیل شعله‌ور شدن آتش کوه، گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح است. گازهای هیدروکربوری از لایه‌های مختلف زمین عبور می‌کنند و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون نشت کرده و شعله‌ور می‌شوند؛ به طوری که هنگام شب، نور سوختن این گاز بیشتر دیده می‌شود. نکته جالب توجه این است که در مجاورت تشکوه به دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی‌توان آتش دیگری روشن کرد.
وجه تسمیه نام تشکوه
تش در زبان محلی به معنای آتش است و به دلیل همین شعله‌های کوچک و بزرگ آن را تشکوه نامیده‌اند. روشنی آتش این کوه در تاریکی شب جلوه زیبایی به منطقه می‌دهد به گونه‌ای که تا به حال گردشگران بسیاری را در ساعات شب به سوی خود کشانده است.
جاذبه‌های طبیعی مشابه
غیر از تشکوه در نزدیکی شهر صنعتی امیدیه و منطقه آغاجاری هم کوهی وجود دارد که مردم محلی آن را کوه سوخته می‌نامند. از لابه‌لای خاک و سنگ‌های کوه سوخته زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی روانه آسمان می‌شود. تیرگی این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه رنگ به نظر برسد. کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است و رنگ سیاهش آن را از سلسله جبال اطراف مجزا کرده است. در قله کوه در اثر زمین لغزش یا رانش زمین شکاف عمیقی وجود دارد که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور است.
انتهای پیام/
