به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، پل شادُروان شوشتر یا بند قیصر مربوط به دوران ساسانی است. این پل‌بند یکی از میراث جهانی یونسکو و یکی از بخش‌های ۱۳ گانه سیستم آبی تاریخی شوشتر است.
پل شادروان شوشتر دارای ۴۴ دهنه بوده و حدود ۵۰ درصد آن بازسازی شده‌است. وصف ساخت پل در شاهنامه فردوسی آمده است. فردوسی معمار پل را برانوش سپهدار اسیر شده رومی معرفی می‌کند، که در ازای ساخت پل به او وعده آزادی داده می‌شود. و پس از ساخت آزاد می‌گردد.
به موجب روایات شرقی شاپور یکم شاهنشاه ساسانی پس از اسارت والریانوس امپراتور روم او را مجبور کرد که در ساختمان سد نزدیک به شوشتر کار کند.
این سد ۱۵۰۰ قدم طول داشت و هنوز هم برای برگرداندن آب کارون به مزارع بکار می‌رود. احتمال قوی می‌رود که شاهنشاه ایران اسیران رومی را در ناحیهٔ گندی شاپور و شوشتر مستقر کرده باشد. این پل بند بعد از بندامیر بزرگ ترین پل بند سنگی ایران است.
به احتمال زیاد این پل هم به دست اسیران رومی ساخنه شده است، چون ایرانیان به تکنیک و فنون رومیان بسیار اهمیت می‌دادند. در کل این پل بسیار قدیمی یکی از بناهای مشهور ایران است که متاسفانه ویرانه‌ای از آن باقی مانده است.
انتهای پیام/
