به گزارش یکتا پرس، در سراسر گیتی آمارهای مرگ و میر بر اساس شیوع کرونا بالا رفته است. صعود تعداد جان باختگان در اثر ابتلای به ویروس کرونا آنقدر زیاد بوده، که سایه مرگ را بر تمام جوانب زندگی و حیات بشر گسترانده است. این شرایط در ژاپن روند معکوسی به خود گرفته است. بطوریکه میزان مرگ و میرها در ژاپن بر اثر خودکشی، بر اساس گزارشات و آمارهای منتشر شده به مراتب بیشتر از فوتی های کرونا بوده است. در ذیل آسیب شناسی این موضوع موارد متعددی وجود دارند که در ادامه این یادداشت تلاش خواهیم کرد بطور اجمالی به آنها بپردازیم.
1- بالا رفتن بی سابقه آمار خودکشی در ژاپن از منظر جامعه شناختی، با یک متغیر فرهنگی و ریشه دار هویتی مرتبط است. بطوریکه بنا بر نگاه سنتی، فرهنگ خودکشی در ژاپن یک سنت قهرمانانه محسوب می شود. در واقع بر مبنای این نگاه سنتی در فرهنگ ژاپنی خودکشی در هاله‌ای از تقدس و احترام قرار دارد. پس سِپوکو یا هاراگیری که به معنای نگاهی محترمانه و شرافتمندانه به خودکشی می باشد که در ژاپن ریشه ای عمیق و سنتی دارد. از سوی دیگر نیز باید عدم قبح انگاری خودکشی در فرهنگ دینی ژاپنی ها را به عنوان یک گزاره تأثیرگذار در این باره مورد توجه قرار داد. از زاویه دین و مذهب شینتو به عنوان دین رسمی و باوری در ژاپن، بر خلاف ادیان الهی مانند اسلام و مسیحیت مسئله خودکشی نه تنها امری تقبیح شده نیست بلکه آن را به مثابه سازوکاری برای رستگاری قلمداد می کنند.
2- از جمله عوامل دیگری که روند خودکشی در ژاپن را تسریع کرده است، «سندروم کاروشی» می باشد؛ کاروشی به معنای پدیده مرگ در اثر کار زیاد است که امروزه به مشکلی بسیار بزرگ در ژاپن تبدیل شده است. بنابراین رابطه میان کاروشی و فرهنگ کاری یکی دیگر از متغیرهایی است که موجب گرایش بالا به سمت خودکشی در ژاپن شده است.
3- مورد دیگری که به موضوع خودکشی در ژاپن دامن می زند و از حیث آماری در تابلوی بالاتری از کل فوتی های کرونا قرار می گیرد به پروتکل های بهداشتی مرتبط با کرونا ارتباط پیدا می کند. در واقع آنچه از این منظر باید مورد توجه قرار گیرد که بر اثر شرایط کرونایی و مراقبت های مبتنی بر عدم شیوع آن شکل گرفته است بحران اقتصادی(از دست دادن مشاغل)، بیکاری گسترده، انزوای اجتماعی و نگرانی نسبت به آینده، عدم نظارت های اجتماعی و یا محدود شدن آن، زندگی ماشینی و رقابتی مفرط، ترس از فقر، بحران روان پریشی و ... در ژاپن است.
4- پاندومی کرونا به طرز عجیبی بر تغییر روند زندگی فردی – اجتماعی جامعه ژاپن اثراتی منفی برجای گذاشته است. بطوریکه بنا بر داده های آماری، قربانیان موج خودکشی بر اثر شرایط بوجود آمده کرونایی، زنان و دانش‌آموزان ژاپنی هستند. تشدید گرایش به خودکشی در بین زنان و دانش آموزان نیز وابسته به عواملی چون فشار مدرسه، فاصله‌های اجتماعی، فرهنگ شرمساری مرتبط با اختلالات روانی، نداشتن درآمدهای مالی به سبب تعطیلی مشاغل و ... می باشد. به علاوه اینکه محدودیت در تعاملات اجتماعی و شرایط قرنطینه در دوران کرونا در این باره مزید به علت شده است. گر چه دولت ژاپن مدعی است که در این باره محدودیت های کمتری در قیاس با سایر کشورها داشته است. اما با این حال شاهد افزایش قابل ملاحظه شمار خودکشی بوده است. این بدان معناست که برنامه های نظارتی و مدیریتی دولت و نهادهای وابسته به آن بر شئونات زندگی اجتماعی به شدت یا ضعیف بوده و یا فاقد کارایی لازم می باشد.
5- با توجه به آنچه گفته شد ژاپن مدت‌هاست که با یکی از بالاترین نرخ‌های خودکشی در جهان دست و پنجه نرم می‌کند. در واقع مجموعه پیچیده و ریشه داری از عوامل وجود دارند که منجر به خودکشی و افزایش قربانیان آن در ژاپن شده است، که شیوع کرونا و راه حل های تجویزی برای پیشگیری در همه گیری آن موجب اوج گرفتن و شدت پیدا کردن آن شده است. به علاوه اینکه نقش نهادهای نظارتی بنا بر آمار منتشر شده در باره خودکشی در ژاپن گویای عملکرد ضعیف آنهاست.
