گروه فرهنگ و هنر یکتاپرس؛ سویل محمد زاده با 15 سال سن، کارهای ارزنده ای را روی بوم نقاشی از خود به ثبت رسانده است . سویل دختر شاعر نام آشنا رضا محمد زاده است . و مثل پدر سرشار است از احساس و اندیشه. در اینجا مصاحبه یکتاپرس با سویل محمد زاده را می خوانیم :
* ضمن معرفی خودتان بفرمایید چند سال است که در این حرفه فعالیت دارید .
سویل محمدزاده هستم. متولد سال ۱۳۸۵تبریز و الان نزدیک ۴ سال هست که به شکل جدی هنر نقاشی را دنبال می کنم.
* تعریف شما از هنر و یک هنرمند چیست ؟
هنرمند کسی هست که رویاهاش را در جهان واقعی عینیت می دهد و یا خلق می کند، حالا هر کسی به یک شکل، یکی توی بوم نقاشی و یکی تو یک بیت شعر و یکی توی کادر یک عکس .
* و رسالت هنرمند؟
هنرمند رسالت بزرگی بر دوشش دارد و به نظر من باید زبان جامعه خودش باشد . و بتواند بغض های مانده در گلوی مردم جامعه خودش رو توی هنرش فریاد بکشد. یک شعر یک عکس یک داستان و یک نقاشی فقط زیبائی نیست بلکه فریاد یک بغض هست به شکل زیباتر. یک هنرمند با آثارش دیدگاه دنیا را می تواند نسبت به مسائل تغییر دهد . او باید با تمام وجود و روح و جسم و ذهنیت خودش جامعه را بشناسد تا بتواند آنچه را باید خلق کند.
شما هنر رو انتخاب کردید یا هنر شما را؟
البته من خیلی مانده تا هنرمند بدونم خودم را، هنوز هم شاگرد همه کسانی هستم که استادند ولی به عنوان یک هنر دوست، هنر را همیشه در رگ و خون خودم جاری دیدم. شاید از این باشد که ذاتا هنر در خانواده ما از نسلی به نسلی منتقل شده است، از پدربزرگ پدرم تا امروز، که برادرم هنر عکاسی را دنبال می کند و پدرم نیز که شاعر شناخته شده ایست.
* شعرهای پدر را دوست دارید ؟
خیلی . اکثرا از شعرهای پدر برای نقاشی هایم الهام می گیرم . بی تعارف بهترین تصویرها را می توان در شعرهای ایشان دید.
*اگر به عقب برگردید آیا شخص دیگری می شدید ؟
البته هر کسی اشتباهاتی دارد و من هم از این قاعده مستثنی نیستم و سعی می کنم بعضی اشتباهاتم را تکرار نکنم ولی در خصوص هنر نقاشی فکر می کنم باز یک نقاش می موندم من عاشق دنیای رنگی هستم ، پس بدیهی است که هیچ وقت به فکر شخص دیگر بودن نخواهم بود و خود رنگارنگم را ترجیح می دهم و زندگی روی یک بوم نقاشی را و به نظرم خون رنگارنگ بهتر از خون یک رنگه.
* آدم تعجب می کند که یک دختر 15 ساله بتواند اینقدر عمیق صحبت کند . خب بفرمایید انگیزه شما از اینکه به این حرفه وارد شدید چیست ؟
نمی شود گفت این انتخاب بوده؟ یا هنر نقاشی با من به دنیا آمده؟ فقط می توانم بگویم که حرف و احساس و نگاهم را نسبت به جامعه، زندگی و مردم با این زبان بهتر می توانم بیان کنم . من جز حرف زدن با قلم و زندگی در کادرم شاید چیزی نخواستم از خدا که نقاش به دنیا اومدم .
چه کسانی شما را در این راه تشویق و همراهی کردند ؟
پدرم، در تمام لحظه ها سختی ها مشوق و همراهم بودند و به حسم و نوع زندگیم احترام گذاشتند مادر و برادرم هم که هنرمند عکاسی است از این قاعده جدا نبوده اند.
درصد افرادی که شما را تشویق می‌کردند بیشتر بوده یا آنهایی که با این کار شما مخالفت می کردند؟
من با حرف و حدیث مردم زندگی نمی کنم بلکه فقط احترام قائلم برای انسان بودن انسان ها . موافقت و مخالفت هر کسی من را در رسیدن به اهدافم تشنه تر می کنه و بیشتر انرژی مثبت هر ایده و عقیده ای رو برمی دارم . به نظر من درد برای تکامل انسان هاست ، زخم زبانها ما را قوی تر می کند . اذیت می شویم ولی از این اذیت شدن هاست که ققنوس وار می توانیم متولد بشویم. البته انسان های ضعیف عکس این را برداشت می کنند.
* بین خواسته ها و آرزو های دوران کودکی با موقعیتی که در حال حاضر دارید چه تغییری ایجاد شده است ؟
می توانم بگویم که تنها دیدگاه ها م تغییر کرده، اما اصل موضوع که بودن آنچه باید هست سرجاش مونده، من باید خودم باشم. این شعار همیشه در خواب و بیداری با من بوده و زندگی کرده . من خودم را که در کودکی می خواستم باشم تراش می دهم آنقدر که بتوانم داستان زندگی خودم را زندگی کنم و فکر می کنم زیباتر از این نیست که خودم از خودم راضی باشم.
* شما در جایگاه یک هنرمند نقاش چه توصیه ای برای دختران هم سن خود دارید و آنها چگونه می توانند در زندگی خود از تجلیات هنر بهره مند شوند؟
به عنوان یک هنر آموز می توانم بگویم دنبال هدف های خودتان بروید ، حتی اگر کوچک باشند بزرگش کنید. این شما هستید که داستان زندگیتان را می نویسید پس با آب و تاب بنویسید زیبا بنویسید پر از هیجان بنویسید. بدون توجه به حرف های منفی اطرافیان، خودتان را دنبال کنید .
دختر بودن و پسر بودن دلیل برای دست برداشتن از اهدافمان نیست .هنرمند دارای روحیه قوی است .
هیچ چیز نمیتواند مانع رسیدن به اهداف ما بشود.
* مهم ترین مشکلات شما در این حرفه چیست ؟
مشکلات همه هنرمندان در محدودیت ها و گرانی ها و هزاران چیزی است که بارها و بارها تکرار شده و گفتن و عمل نشدن چیزی به جز درد روی درد و زخم روی زخم چیزی نداره و ترجیح می دهم به این مشکلات اهمیت نداده و افسانه خودم را دنبال کنم وقتی تصمیم می گیری در این جامعه هنر را دنبال کنی باید زره فولادینی به تن کنی و من این زره را پوشیده ام.
* از موقعیت الانتان راضی هستید ؟
هم بله و هم نه ، من شروع خوبی کرده ام، اما با شدن واقعی خودم فاصله زیادی دارم . همیشه با افتخار خواهم گفت که من با علاقه و هدف به هنر پناه آورده ام و این هنر را انتخاب کردم و در هر حال برای پیشرفت و رسیدن به خود خود واقعی ام تلاش خواهم کرد من معتقدم برای هنرمند واقعی شدن باید تلاش زیادی کرد.
کدام یک از آثار خود را بیشتر دوست دارید ؟
طرح هایی که ذهنی هستند؛ بخشی از ذهنیت و روح من هستند .
* اگر زندگی شما یک فیلم بود ، اسم فیلم را چه می گذاشتید ؟
سرزمین رنگ و جادو
*آرزوی خاصی دارید؟
آرزو نه هدفم برگذاری چند نمایشگاه نقاشی است چه به صورت مشترک و چه به صورت تنهایی . به نظر من کار من آرزو کردن نیست به فعل در آوردن آرزو و رویاهاست .
* و حرف آخر؟
آرزومند برگشتن لبخند بر لب های هم میهنانم هستم و امیدوارم هر چه زودتر مشکلات کرونا و مشکلات معیشتی مردم حل بشه ، از یکتاپرس هم ممنونم که دریچه ای به روی هنرمندان جوان باز کرده و به معرفی آن ها می پردازد
انتهای پیام/
آرزوی موفقیت روز افزون