گروه فرهنگ و هنر یکتاپرس . خان عبداللهی 30 سال پیش از افغانستان به تهران آمد و به‌عنوان سرایدار در یک ساختمان ساکن شد. یک روز پیرمردی را دید که بر پله های ورودی ساختمان نشسته بود و روی مقوا نقاشیمیکشید.
بین او و آن پیرمرد که بعدها با نام حسن حاضر مشار مشهور شد ؛ رفاقت عجیبی شکل گرفت. پیرمردهمیشه به او می گفت که هرگز نگوید نمی شود و مدام تشویقش می کرد کاری انجام بدهد. سرانجام علیخان تصمیم گرفت تحت تاثیر حرف های استاد قدمی بردارد.
مقداری تیر و تخته و میخ پیدا کرد و آنها را با خمیر نان به هم چسباند و چند مجسمه ساخت که خیلی اتفاقی کامبیز درمبخش کاریکاتوریست سرشناس آنها را دید و دو تا را خرید. همین باعث شد انگیزه پیدا کند و امیدوار شود.
مدت ها دنبال انجام یک کار خاص بود تا اینکه روزی در جوی کنار خیابان؛ چشمش به شانه تخم مرغی افتاد. آن را از آب بیرون کشید و به ذهنش رسید که می تواند با آن کارهای خاصی بسازد.
برای اینکه مجسمه ها شکل بگیرند و محکم شوند سریش را هم به مواد مورد استفاده اش اضافه کرد. نتیجه کار درخشان بود. حالا 30 سال از آن روزها گذشته است و علیخان عبداللهی یکی از هنرمندان مشهور این سرزمین است.
آثارش بارها در معتبر ترین گالری های خارج به نمایش گذاشته شده اما هنوز سرایدار همان ساختمان در حوالی پل کریم خان است و می گوید هر کسی حرکتی بکند حتمانتیجه اش را خواهد گرفت.
نمی داند تصویرهایی که خلق می کند از کجا میآیند و برنامه ای برای ساختن مجسمه هایش ندارد ؛ کارش را شروع میکند تا ببیند به کجا پیش می رود.
انتهای پیام/
