استاد محمد علی بهمنی زندگی را بدرود گفت

سید عباس سجادی سخنگوی ستاد پیگیری وضعیت حال استاد محمدعلی بهمنی عنوان کرد: استاد بهمنی که روز سی و یکم مردادماه در اثر عارضه مغزی در بیمارستان بستری بود امروز ساعت 23 با تمام تلاشی که پزشکان برای احیای قلبی وی انجام دادند پس از دوبار احیای قلبی این مهم میسر نشد و متاسفانه دار فانی را وداع گفتند. سجادی افزود: زمان آیین تشییع این شاعر بزرگ معاصر در تهران و تدفین ایشان در بندرعباس طی اطلاعیه‌های بعدی به اطلاع عموم خواهد رسید.

محمد علی بهمنی مجموعه شعرهای: باغ لال (۱۳۵۰)/ در بیوزنی (۱۳۵۱)/ عامیانه‌ها (۱۳۵۵)/ گیسو، کلاه، کفتر (۱۳۵۶)/ گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود (۱۳۶۹)/ دهاتی (۱۳۷۷)/ غزل (۱۳۷۷)/ شاعر شنیدنی است (۱۳۷۷)/ عشق است (۱۳۷۸)/ نیستان (۱۳۷۹)/ کاسهٔ آب دیوژن، امانم بده (۱۳۸۰)/ این خانه واژه‌های نسوزی دارد (۱۳۸۲)/ من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم (۱۳۸۸)/ غزل زندگی کنیم (گزیده غزل) (۱۳۹۲) را برای علاقه مندان خود به یادگار گذاشت. 

انتهای پیام/