به گزارش گروه اجتماعی یکتا، مهندسان با یک پهپاد فیبر کربنی شروع به کار کردند، سپس یک سامانه پیشرانه کوادکوپتر الکتریکی، یک باتری لیتیوم هفت هزار میلی‌آمپرساعتی و قطعات الکترونیکی مانند یک ریزرایانه، واحد رادار موج میلی‌متری و یک دوربین فیلمبرداری را به آن اضافه کردند. آنها یک گیره برقی غیرفعال نیز در بالای پهپاد نصب کردند.
هنگامی که نرم‌افزار پهپاد متوجه شود که باتری آن در حال خالی شدن است، از دوربین و رادار خود برای شناسایی نزدیک‌ترین سیم برق استفاده و به طور مستقیم به سمت آن سیم پرواز می‌کند. سرانجام با رسیدن به سیم برق، راهنمای کابلی پهپاد، سیم را به داخل گیره هدایت می‌کند و از برق آن برای شارژ شدن استفاده می‌کند.
پس از گرفتن سیم، یک مدار کنترل مغناطیسی برای نیرو دادن به گیره وارد می‌شود و همانطور که پهپاد در زیر سیم معلق است، آن را محکم در اطراف سیم نگه می‌دارد. سپس یک شارژر القایی در بالای پهپاد شروع به دریافت جریان از سیم برق می‌کند. در نهایت هنگامی که باتری پهپاد به طور کامل شارژ شد، دستگیره باز می‌شود و پهپاد می‌تواند وظایف خود را از سر بگیرد. فقط مقدار کمی نیروی رانش به سمت بالا توسط پهپاد برای اتصال به سیم برق در ابتدا مورد نیاز است.
علاوه‌براین، اگر ولتاژ سیم برق کافی باشد، به عنوان منبع تغذیه برای مدار کنترل عمل می‌کند، در غیر این صورت از باتری پهپاد استفاده می‌شود.
در آزمایشات میدانی که روی خطوط برق در فرودگاه دانمارک انجام شد، یک پهپاد آزمایشی ۴.۳ کیلوگرمی توانست بیش از دو ساعت کار کند و باتری خود را پنج بار بین ماموریت‌های بازرسی شارژ کند.
انتهای پیام/
