بخش فرهنگ و هنر یکتا؛ ابوالحسن صدیقی در سال ۱۲۷۶ خورشیدی در محلهٔ عودلاجان به دنیا آمد. در هفت سالگی به مدرسهٔ اقدسیه رفت که از مدارس جدید بود و سعیدالعلمای لاریجانی آن را بنیان گذاشته بود. پس از پایان آموزش ابتدایی، برای ادامه تحصیل به مدرسهٔ آلیانس رفت و در آنجا بدون اینکه استادی داشته باشد آغاز به نقاشی کرد؛ نقاشیهای او روی دیوارهای مدرسه اعتراض مدیران مدرسه را در پی داشت.
علاقهٔ بیش از اندازه ابوالحسن به نقاشی و طراحی او را بر آن داشت تا درس را در سال پایانی مدرسه رها کند و نزد کمال الملک برود و بر سر کلاس درس او حاضر شود. پس از سه سال تحصیل در سال ۱۲۹۹ با درجهٔ ممتاز دیپلم گرفت و در همان مدرسه بهعنوان آموزگار به آموزش هنرجویان پرداخت.
میل مبهم درونی را به سوی مجسمهسازی کشاند و درحالی که در آن زمان هیچ استاد مجسمهسازی در ایران وجود نداشت و در هیچکجا از جمله مدرسهٔ صنایع مستظرفه آموزش داده نمیشد، او در سال ۱۳۰۱ با وسایلی ابتدایی مجسمهای گچی از نیمتنه کودکی میسازد و به کمالالملک عرضه میکند. وی بادیدن مجسمه متوجه استعداد صدیقی که اکنون دیگر یکی از آموزگاران نقاشی در مدرسه بود میشود و گلخانه مدرسه را تبدیل به کارگاه مجسمهسازی میکندو صدیقی ضمن آموزش دادن نقاشی به تجربهاندوزی در زمینهٔ مجسمهسازی میپردازد و با خواندن کتابهایی که کمال الملک از اروپا با خود آورده بود تا اندازهای به جنبههای نظری مجسمه سازی نیز آشنا میشود.
پس از دو سه سال که چند مجسمهٔ گچی میسازد و توانایی لازم را پیدا میکند روزی از کمالالملک میخواهد که امکان ساختن مجسمهای از سنگ را برای او فراهم کند که کمالالملک نخست مخالفت میکند و امکانات و تجربهٔ صدیقی را کافی نمیداند اما سرانجام میپذیرد و هزینهٔ خرید سنگ را تقبل میکند. صدیقی از روی عکسی از مجسمهٔ ونوس دومیلو کار ساختن مجسمه ونوس را شروع میکند و سرانجام در سال ۱۳۰۴ کار این مجسمهٔ سنگی به پایان میرسد. کمالالملک که متوجه استعداد کمنظیر شاگرد خود میشود او را به همراه مجسمهٔ سنگی ونوس میلو به حضور احمدشاه میبرد و در این دیدار احمدشاه پنجاه تومان که در آن زمان پول زیادی بود به کمال الملک میدهد و مقرری ماهانهای به مبلغ ۲۰ تومان برای پیشبرد و تداوم کارهای صدیقی برای وی تعیین میکند و کمال الملک نیز سرپرستی کارگاه تازه تأسیس شدهٔ مجسمهسازی مدرسه صنایع مستظرفه را به او میسپارد.
تندیس فردوسی در میدان فردوسی، تندیس یعقوب لیث صفاری در زابل،تندیس خیام در پارک لاله تهران،تندیس نادرشاه افشار در آرامگاه نادرشاه در مشهد و طرح چهره ابوعلی سینا از کارهای برجستهٔ وی هستند. در سال ۱۳۹۴ فیلم مستند سرآمد به کارگردانی سید هادی موسوی دربارهٔ وی ساخته شد. این فیلم مستند همزمان با مروری بر زندگی و آثار هنرمند، داستان بازگشت مجسمه امیر کبیر به ایران را روایت میکند. این فیلم در هشتمین جشنواره بینالمللی هنرهای تجسمی فجر و در مراسم یکصد و بیستمین سالگرد تولد استاد صدیقی در سینما تک موزه هنرهای معاصر ایران به نمایش درآمد.
انتهای پیام/