مهران رجبی: اوقات خوشی بود که با دوست سپر شد

یادداشت: رضوان ابوترابی

مهران رجبی: اوقات خوشی بود که با دوست سپر شد!!!

تقلید صدای یکی از گنجینه های موسیقی کشور، زنده یاد سهراب محمدی، خواننده و نوازنده موسیقی شمال خراسان در برنامه «خودمونیِ» مهران رجبی، موجب رنجش تعدادی از اهالی ادب و هنر شد. 

این که امکان دارد در هر برنامه ای کاری به اشتباه انجام بگیرد شکّی نیست. اما نوع اشتباه و تاثیر گذاری آن در جامعه متفاوت است. 

موضوع این است که در یکی از برنامه‌های خودمونی شبکه سه سیما  با اجرای مهران رجبی بخشی از ترانه شاره جان توسط سهراب محمدی هنرمند فقید موسیقی کرامانجی پخش شده و رجبی  از یک شرکت کننده می خواهد صدای او را تقلید کند، که تقلید آن شرکت کننده  موجب خنده حاضران می‌شود و پس از آن نیز مخاطبان و اهالی موسیقی نسبت به این اقدام واکنش‌های تندی نشان دادند.

این که خنداندن مردم در برنامه ای، کاری است بسیار شایسته است، حرفی نیست، اما  اجرای آن باید به نحوی باشد که قلب عده ای را به درد نیاورد. به هر حال مهران رجبی در ویدئویی که منتشر کرده ضمن عذر خواهی از مردم توضیحاتی هم داده است: 

«سلام به حضور مردم خوب خراسان شمالی و کرمانجی های مرزدار گرامی که عمرشان دراز باد، در یکی از قسمت‌های برنامه «خودمونی» خواستیم یادی کرده باشیم از استاد بلامنازع موسیقی کشورمان مرحوم سهراب محمدی، اما ظاهراً این یادآوری و عشق ما برای برخی دوستان ما دلخوری فراهم کرده، اگر چنین است از طرف خودم و تمامی عوامل «خودمونی» عذرخواهی می‌کنیم و انشالله که رفاقت ما تا خودمونی های دیگر برقرار و برمدار باشد.

من حدود ۱۷ سال پیش برای صرف ناهار یک بار خدمت استاد سهراب محمدی رسیدم و از ابراز علاقه خود به این هنرمند عزیز گفتم. اول به دلیل اینکه علاقه مند موسیقی نواحی هستم؛ دوم به این دلیل که هم نام پدرم هستید، چون نام پدرم هم سهراب است و سوم اینکه خیلی شبیه به مرحوم موذن زاده اردبیلی هستید و اینکه شما در شمال شرق و مرحوم موذن زاده در شمال غرب قرینه جغرافیایی هستید باید به فال نیک گرفت. به هر حال اوقات خوشی بود که با دوست سپر شد.»

حال امیدوارم اهالی شعر نسبت به این مصرع واکنش نشان ندهند. البته این را هم می شود به حساب اشتباه گفتاری گذاشت. اما ناچار یک عذر خواهی هم به  خواجه حافظ شیرازی که این شعر را سروده بدهکار شدیم. 

سپر شد با سپری شد فاصله بسیاری دارد هر چند که هیچ یک از این واژه ها ربطی به شعر حافظ ندارد. خواجه می فرماید: اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت/ باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود.

و من هنوز نسبت به جایگاه کلمه سپر و معنای آن در این مصرع حیرانم.

انتهای پیام/