در خارج از ایران برای من اتفاق عجیبی رخ داد و شاید بخشی از نگاه من آنجا تغییر كرد. زمانی كه به اتریش رفتم و در وین مشغول درس خواندن شدم، استادم كه یك آلمانی-اتریشی بود؛ به من آموخت كه دست از تقلید یا بهتر بگویم كپی كردن، بردارم. شاید این به واسطه نگاه متفاوت غربیها به نقاشی بود.
گروه فرهنگ و هنر یکتا؛ محمود فرشچیان نقاش و مینیاتوریست معاصر ایرانی است که تأثیر درخور توجهی در روند نقاشی سنتی ایرانی و دیگر هنرهای ایرانی داشته است. برخی از آثار او توسط وزیران امور خارجه به عنوان هدیه به سفرا و وزرای کشورهای خارجی اهدا شده است. تابلوهای ضامن آهو، یتیم نوازی، عصر عاشورا و شمس و مولانا از جمله مهم ترین آثار فرشچیان هستند. استاد فرشچیان که معمولا در آثارش تم مذهبی و باورهای عرفانی را می گنجاند طراح ضریح مقدس حرم امام حسین (ع) و امام رضا (ع) است.
استاد محمود فرشچیان در سال ۱۳۰۸ در شهر هنرپرور اصفهان دیده به جهان گشود. پدرش که مردی هنردوست بود با توجه به اشتیاق فرزند به هنر نقاشی او را به کارگاه استاد حاج «میرزاآقا امامی» رهنمون کرد. وی سپس در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان از استاد «عیسی بهادری» تعلیم گرفت. پس از پایان این دوره به اروپا رفت و چند سالی در آنجا به مطالعه و بررسی آثار نقاشان برجسته غرب همت گماشت و در نتیجه همین مطالعات بود که به رهیافتی تازه از هنر نقاشان با معیارهای جهانی رسید.
پس از بازگشت به ایران کار خود را در اداره کل هنرهای زیبای تهران آغاز کرد و پس از مدتی به مدیریت اداره هنرهای ملی و استادی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزیده شد. در این میان با کار و کوشش مداوم و خلق آثار شگفتانگیز، آوازه هنری او در ایران و در فراسوی مرزها گسترش یافت.
استاد در گفتگویی عنوان می کند: ما در فرهنگ و هنر خودمان از اصالت عظیمی برخورداریم و فكر نمیكنم لازم باشد، دست نیاز به نقاط دیگر دنیا دراز كنیم. آنچه مسلم است، نقاشان و هنرمندان ایرانی كه در این راه قدم میگذارند لازم است نسبت به آنچه در دنیا میگذرد، بیاعتنا نباشند و چیزهایی را كه در هنر دیگر ممالك جهان است، یاد بگیرند و در هنر خود مستحیل كنند، نه اینكه هنر خود را در هنر دنیا بیرنگ كنند.
استاد فرشچیان در حیطه نقاشی ایرانی به وجود آورنده سبک و مکتب خاصی است که در عین توجه به اصالت مبانی سنتی این هنر، با ابداع شیوههای نو، قابلیت و کارایی نقاشی ایرانی را افزایش داده است. او این هنر را غنا بخشید و از حالت الزامی یک پدیده متکی به شعر و ادبیات رها ساخت و رسالت و ارزشی در حد سایر هنرها در نقاشی ایرانی پدید آورد. نقاشیهای استاد آمیزه دلپذیری از اصالت و نوآوری است. وی با خطوط روان و ترکیببندیهای ظریف و مدور، راز و رمزها و اشارات درونی نهفته را در آثار خود به وجود میآورد. در همین حال با نوآوری در گزینش موضوع و پرداخت اثر به گسترهای فراتر از قالبهای مرسوم میرسد. رنگهای تابناک و مواجی که در آثار استاد دیده میشود، آیتی است از ابتکار که افسانهای به نظر میرسد.
آثار استاد فرشچیان در بیش از صدها نمایشگاه فردی و جمعی در ایران و سایر کشورها برپا گشته و با استقبال بسیار زیادی روبهرو شده است. برگزاری نمایشگاههای پیدرپی معرف شهرت ایشان در پهنه جهانی است؛ به گونهای که موزهها و کتابخانهها و مجموعهداران شخصی و عاشقان هنر به داشتن قطعهای از آثار او مباهات میکنند.
با تأسیس موزه فرشچیان در مجموعه فرهنگی-تاریخی سعدآباد، سازمان میراث فرهنگی کشور بر آن شد تا فرصتی برای عموم هموطنان عزیز و هنردوستان جهان فراهم آورد تا از آثار این هنرمند بزرگ در یک مجموعه زیبا بازدید به عمل آورند. در این موزه بالغ بر هفتاد اثر از آثار استاد گردآوری شده است.
همچنین طراحیهای ضریح مطهر و منور حضرت اباعبدالله (ع) و ثامنالائمه حضرت رضا (ع) به قلم ماندگار و با کفایت استاد فرشچیان صورت گرفته است که این نقوش زرین، یادمانی است خجسته در تاریخ فرهنگ و هنر ایران که استاد به صورت افتخاری انجام داده و به این توفیق، مفتخر است.
استاد فرشچیان: هنرمندان و نقاشان نسل بعد از من بی شک می توانند امانتداران خوبی برای این سبک نقاشی باشند و حتی بهتر از من هم می توانند اینکار را انجام دهند منتها باید برای این کار ریاضت کشید و قبول کنند که زحمت کشیده و بسیار طراحی نمایند، خیلی مطالعه نموده و در جستجوی ناپیداها و ناخودآگاهها باشند.
نتهای پیام/