به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ ایران سرزمینی کوهستانی است که دو رشته کوه البرز و زاگرس همانند دیواره‌ای مانع رسیدن ابرهای باران‌زا از شمال و غرب کشور به بخش‌های مرکزی می‌شوند و به همین دلیل نیز بخش اعظم کشور را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل می‌دهد.
کمبود منابع آبی همواره به عنوان یک عامل محدود کننده فعالیت‌ها در اقلیم ایران مطرح بوده است. متوسط بارندگی در جهان در حدود 860 میلیمتر است و این در حالیست که متوسط درازمدت این رقم در ایران 250 میلیمتر است. (لازم به ذکر است میزان بارندگی در سال آبی گذشته در کشور 324 میلیمتر بوده است).
توزیع بارندگی در ایران نیز ناهمگون است به نحوی که یک درصد از مساحت ایران بارشی بیش از 1000 میلیمتر دارد و میزان بارندگی در مناطقی همچون حوضه آبریز شرق کشور در حدود 148 میلیمتر است. به‌طور کلی آب در سه بخش کشاورزی، شرب و صنعت مصرف می‌شود.
در کشور ایران سهم مصرف آب در بخش کشاورزی در حدود 90 درصد، شرب 8 درصد و صنعت و معدن 2 درصد است، در صورتی‌که در کشورهای توسعه یافته سهم بخش کشاورزی 30 درصد، شرب و بهداشت 11 درصد و سهم بخش صنعت و معدن 59 درصد است. در بخش شرب و بهداشت، مصارف به دو بخش کلی خانگی و غیر خانگی تقسیم می‌شود. مصارف غیر خانگی شامل مصارف تجاری، صنعتی، عمومی و اداری، آموزشی و اماکن مذهبی، بنایی و آزاد و سایر است.
در کشور ایران در بخش شهری میزان مصرف آب (آب فروش رفته+هدررفت ظاهری+ مصارف بدون درآمد) در سال در حدود 5.4 میلیارد متر مکعب است. از این میزان مصرف مقدار 4.3 میلیارد مترمکعب مربوط به مصارف بخش خانگی است، لذا با توجه به جمعیت تحت پوشش در مناطق شهری میزان سرانه مصرف آب یا همان میانگین مصرف آب به ازای هر نفر در روز برای کل مصارف 224 لیتر به ازای هر نفر در روز و برای مصارف خانگی 180 لیتر به ازای هر نفر در روز است.
به منظور محاسبه میزان مصرف آب مشترکین پر مصرف ابتدا باید میزان مصرف این خانوارها مشخص شود. به استناد آمار، 47 درصد از میزان مصرف آب بخش خانگی مرتبط با استفاده پر مصرفین است که در مناطق 1 تا 3 شهر تهران ساکن هستند.
برآوردها نشان می دهد که 20 درصد از آب کشور در تهران مصرف می شود و از این مقدار، 47 درصد آن در مناطق 1، 2 و 3 مصرف شده است که جمعیتی 16 درصدی از جمعیت تهران را در بر می گیرند.
در سال های گذشته همواره جلوی حذف یارانه به آب به بهانه اعمال فشار بر مردم ایستادگی شده است که در نتیجه آن قشر برخوردار بیش از میانگین مردم آب مصرف کرده است که این موضوع به بنزین و دیگر حامل های انرژی هم تسری پیدا کرده است و در عمل چیزی به مردم غیر از آب شرب و مصرفی روزانه نرسیده است.
هزینه پر کردن استخرهای مناطق 3 گانه تهران در سال از هزار میلیارد تومان هم بیشتر است که نشان می دهد چه رقم سرسام آوری صرف یارانه دادن به اشراف تهرانی می شود. برای تصفیه هر متر مکعب آب 2 هزار تومان یارانه پرداخت می شود که رقمی معادل روزی 2 ملیارد و 800 میلیون تومان از جیب مردم ایران صرف پر کردن استخر بالانشین های پایتخت را نشان می دهد!
به عبارت دقیق‌تر همان طور که دولت می‌تواند برق کم‌مصرف‌ها را رایگان کند، در طرف مقابل می‌تواند آب و برق ثروتمندان پرمصرف را با بهای واقعی به آنها بفروشد. به این ترتیب یک الگوی منطقی برای قیمت‌گذاری آب و برق فراهم می‌شود.
استناد به جزئیات مطرح شده از سوی کارشناسان این نکته را مشخص می‌کند که پر مصرف‌های حوزه آب باید بهای مصرف زیاد خود را بپردازند تا علاوه بر رعایت عدالت توزیع منابع دولتی در بین مردم، از مصرف بی رویه این اقشار خاص جلوگیری شود.
انتهای پیام/
