به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ نکته مهم این است که باید بدانیم، بستر توسعه پایدار کشور و نیز تولید غذا و حتی تأمین آب کشور در حفاظت و حراست از محیط زیست امکان‌پذیر است و با داشتن محیط زیست سالم است که ما می‌توانیم زندگی سالمی داشته باشیم. هنوز بسیاری از مسئولان کشور باوری نسبت به اینکه ما باید محیط زیست را حفظ کنیم تا از این طریق بتوانیم بقای کشور را هم تضمین کنیم، ندارند یا اینکه این احساس و باور در آنها کمتر دیده می‌شود، یکی از نشانه‌های آن هم این است که در تمام دولت‌هایی که در سال‌های اخیر سر کار بوده‌اند، واقعاً هیچ وقت یک متخصص محیط زیست در رأس سازمان محیط زیست قرار نگرفته است.
تالاب انزلی یکی از ثروت‌ها و سرمایه‌های استان گیلان است. اهمیت این تالاب از دیرباز، هم به عنوان منبع درآمد اهالی حاشیه تالاب و هم به عنوان یک جاذبه گردشگری و هم به عنوان یک میراث ملی و تاریخی پوشیده نیست. حدود دو دهه است که خطر کم‌آبی تالاب انزلی را تهدید می‌کند با در نظر گرفتن پسروی آب دریاها از جمله دریای خزر که به طور پریودیک در نیم قرن اخیر اتفاق افتاده و اکنون در اوج پسروی قرار دارد، پدیده کاهش عمق تالاب نیز تحت تاثیر پسروی آب دریا در حال رخ دادن است اما افزون بر این، افزایش رسوبات ورودی به تالاب در چند سال اخیر بیشتر از هر زمانی در حاشیه تالاب مشهود است.
به گفته صیادان، پهنه آبی تالاب انزلی در 10 سال پیش عمقی حدود 10 تا 12 متر داشت به طوری که تردد با قایق از هر نقطه‌ایی از تالاب در تمام وسعت آن امکان پذیر بود. اما امروز عمق آب تالاب به کمتر از 3 متر رسیده و در بسیاری از مناطق، عمق آب به قدری کم است که عملا امکان عبور قایق وجود ندارد. این خود معضلی است که رصد شکارهای غیرقانونی در تالاب و برخورد با متخلفین را سخت‌تر می‌کند.
علاوه بر این تغییرات زیست بومی در تالاب نیز حائز اهمیت است به عنوان مثال ظهور گیاه مهاجم سنبل آبی که منجر به کاهش اکسیژن آب می شود و تهدید زیست بوم آبزیان و به دنبال آن کاهش مهاجرت پرندگان را به همراه دارد.
آب ورودی تالاب انزلی از 11 رودخانه که از مناطق مرتفع تر سرچشمه می‌گیرند تامین می‌شود. متاسفانه به دلیل برداشت‌های غیر اصولی از خاک در حاشیه رودخانه‌ها و قطع درختان و عدم اجرای لایروبی از بستر رودخانه‌ها، سرازیر شدن جریان‌های سیلابی در فصل بارش بیش از گذشته رخ می‌دهد که ورود این رسوبات به تالاب باعث کاهش عمق تالاب می‌شود و به دنبال آن آسیب‌های جبران ناپذیری به زیست بوم تالاب وارد می‌شود. این گزارش وضعیت تالاب در سال 1400 را نمایش می‌دهد.
پرستوی دریایی کاسپین یکی از پرندگان ساکن تالاب انزلی است. این پرنده به صورت گروهی روی گیاهان شناور لانه کرده و تخم گذاری می‌کند. محیط تالاب در صورت مساعد بودن بهترین مکان رشد این گونه جانوری است.
ظهور نیلوفر آبی که گیاه نمادین تالاب انزلی است در سال‌های اخیر به دلیل رشد گیاه مهاجم سنبل آبی کاهش چشمگیری داشته است. سنبل آبی گیاه بومی این تالاب نیست. رشد گونه مهاجم سنبل آبی در حاشیه تالاب و پراکندگی جلبک‌ها در سر‌تا‌سر پهنه آبی تالاب مشهود است. مکانی که تا چندی پیش بخشی از تالاب انزلی بود امروز کاملا خشک شده و بعضا به چراگاه حیوانات و دام‌ها تبدیل شده است. پهنه آبی تالاب انزلی با کاهش سطح آب، بیشتر از هر زمانی با جلبک‌ها پر شده است. رشد بیش از حد جلبک‌ها مشکلاتی را برای زیست بوم این تالاب ایجاد می‌کند.
محدوده وسیعی از تالاب انزلی که تا چندی پیش پهنه آبی تالاب بود به چراگاه حیوانات تبدیل شده و در حاشیه آن نیز اسکله آبکنار بدون استفاده مانده است.
خشکی‌ها که تعداد آنها در تالاب انزلی بیشتر شده و مساحت آنها در حال افزایش است نقطه مبدا رشد سنبل آبی در تالاب انزلی است.
نواحی سبز در اطراف نیزار‌ها محل رشد سنبل آبی را نشان می‌دهد. علاوه بر رشد گونه غیربومی سنبل آبی، جلبک‌ها که عموما از نوع آزولا هستند نیز رشد محسوسی داشته‌اند.
کاهش سطح آب تالاب زمینه را برای رشد گیاهان مهاجم فراهم کرده است. همچنین قایق‌ها به اسکله چوبی دسترسی ندارند و به جای آن در نهر‌های جدیدی که ایجاد شده پهلو می‌گیرند.
خطوط مشهود در تصویر مسیر‌هایی هستند که قایق سواران فقط می‌توانند از آنها عبور کنند. در حاشیه تالاب نهر‌هایی ایجاد شده که برای پهلو گرفتن قایق‌ها استفاده می‌شود. حرکت قایق‌ها در تمام نواحی پهنه آبی ممکن نیست.
انتهای پیام/
