گروه فرهنگ و هنر یکتا پرس، ابوالفضل روغنی گلپایگانی، مدیرعامل کارخانه تولید کاغذ تحریر و رئیس سندیکای تولید گنندگان در خصوص کمبود کاغذ گفت: کارنامه عملی دولت در تولید کاغذ ، نه تنها قابل دفاع نیست بلکه مردود هم است.
وی اضافه کرد ما در زمینه کاغذ تحریر به عقب برگشتیم و کلا به سمت نابودی رفتیم. در حالی که تا چند سال پیش 100 هزار تن داخل کشور تولید می‌کردیم اما با حمایت دولت از واردات، انگیزه‌های تولید گرفته شد . و هیچ کدام از دولت ها حمایت دقیق و منطقی از کاغذ نکردند.
روغنی گفت ارز 4200 تومانی شرکت های داخلی را زمین گیر کرد . در این راستا کارخانه چوب و کاغذ مازندران و سایر شرکت‌ها از این پشتوانه قدرتمند استفاده کرده و بازار داخلی پرثباتی برای خودایجاد کردند. اما متاسفانه این موضوع در سال 95 به بعد رها و به نوعی از دستور کار خارج شد و کشش به سمت واردات بیشتر شد تا زمانی که ارز 4200 تومانی برای واردات کاغذ اختصاص پیدا کرد و رسما شرکت‌های داخلی زمین‌گیر شدند. چرا که به مواد اولیه تولید ارز 4200 تومانی تعلق نمی‌گرفت در مقابل برای واردات کاغذ خارجی ارز دولتی پرداخت می‌شد.ارزی که نه سر سفره مصرف‌کننده رفت نه سر سفره ناشران و مطبوعات رفت ، بنابراین از سال 97 به بعد انگیره تولید هم کم کم از میان رفته و تولید کاغذ تحریر در کشور به صفر رسیده است.
آیا دولت نمی‌توانست تنها بخش محدودی از این میلیون‌ها دلاری که صرف واردات کاغذ تحریر کرد را برای زمینه‌سازی تولید و رفع مشکلات کارخانه‌هایی کند که اساسا فلسفه وجودشان تولید چاپ و تحریر بوده و امروز به فعالیت دیگری مشغول شده‌اند ؟
به نظر می‌رسد حالا که در پایان دهه 90 قرار داریم و دولت تدبیر و امید نیز بعد از 8 سال کار در اتمام دوره فعالیت خود قرار دارد، می‌توان با نگاه به گذشته از شکست‌ها و موفقیت‌هایی که در حوزه تولید کاغذ در کشور وجود داشته درس گرفت و به این نکته رسید که چرا وضعیت ما پس از ده سال تاکید بر تولید داخلی همچنان در حوزه کاغذ وضعیت نامطلوبی است ؟
انتهای پیام/
