گروه فرهنگی یکتاپرس ،این هفته را بهتر است از شوریده شیرازی آغاز کنیم . شاعری که در هفت سالگی بخاطر بیماری ، چشم های خود را از دست داد و تا آخر عمر نابینا ماند . نابینایی که وسعت دیدش از بسیاری آدم بینا فراخ تر بود . به عنوان مثال به بیتی معرف از او اشاره می کنم تا ببینیم که بینایی او چه وزن سنگینی دارد.
ای مصّور ، صورت یار مرا بی ناز کش
چون به نازش می رسی ، بگذار من خود می کشم
این که یک نابینا ، بتواند اینقدر عمیق ببیند قابل تامل است . یکی یکی واژه ها را نگاه کنیم ، و چشم هایمان را ببندیم و ببینیم آیا یک نابینا چطور این همه زیبایی را دیده است .
روی بنمایی و دل از من شوریده ربایی
تو چه شوخی که دل از مردم بیدیده ربایی
چطور می توان به شاعری که اینقدر با ظرافت می بیند و می سراید ، نابینا گفت؟
یا فردی مثل هلن کلر که هم نابیناست و هم ناشنوا ، چطور می تواند یکی از نویسندگان مطرح دنیا شود.
ما بارها در عکس ها و فیلم ها هنرمندان نقاشی را دیده ایم که مثلا دست ندارند ، اما با پای خود قلم مو را برمی دارند و تصاویر زیبایی را خلق می کنند . یا هنرمندی با دهان خود استادانه به خلق تصاویر می نشیند . اما این که یک نابینا بتواند نقاشی کند ، امری تعجب آور و غیر قابل باور به ذهن می رسد . یکی از این هنرمندان بزرگ ، که با دو چشم نابینا تابلوهای ارزشمندی را در کارنامه ی هنری خود به ثبت رسانده ، امجد مطیری نقاش عربستانی است. کارهای امجد چنان ماهرانه و زیباست که آدمی را حیرت برمی دارد، که هر رنگی چطور در جای خود قرار گرفته و نقاش با چه حسی توانسته است رنگ ها را تشخیص بدهد ؟
در هنر نقاشی ترکیب رنگ ها و رنگ مورد دلخواه را ساختن ، مهارت خاصی را طلب می کند . ما در تصویر این سیاه پوست را می بینیم . و ریزه کاری های باور نکردنی را . از رنگ یکنواخت پوست گرفته تا سایه روشن روی صورت و آن نقطه سفید که روی مردمک چشم گذاشته شده . حیرت بزرگی است که در ذهن و اندیشه ی ما به خود می پیچد .
از دیگر نقاشان نابینا می توان اشرف ارمغان نقاش ترکیه ای را نام برد که تاکنون چندین نمایشگاه هم از تابلوهای خودش برگزار کرده است .
من هنوز در زیبایی و مفهوم بزرگ جمله ی آن فرد نابینا که گفت : آدم نباید بخاطر یک نبود، تمام بودهای خود را از دست بدهد ، مانده ام .
یادمان باشد برای بهتر دیدن و بهتر دیده شدن تلاش کنیم . بتهون ارزشمندترین کارهای خود را زمانی انجام داد که کاملا ناشنوا بود .
انتهای پیام/