به گزارش یکتاپرس این حیوان گوشت خوار از نظر سرعت و قابلیت جهیدن در هوا دارای توانایی فوق العاده ای می باشد که او را به یک شکارچی برتر در حیات وحش تبدیل کرده است.
مشخصات ظاهری سیاه گوش
سیاه گوش دارای پوشش براقی از موهای کوتاه طلایی مایل به قرمز روی بدن و خطی از خز سفید در اطراف هر یک از چشمانش می باشد.
گوش های این گربه وحشی به سمت بالا آمده و موهای سیاه و بلندی در انتهای آن ها قرار گرفته که ظاهری متفاوت از سایر گربه ها به این حیوان می بخشد. هیچ کس نمی داند چرا گوش های سیاه گوش مو دارند اما به نظر می رسد این حیوان با تکان دادن گوش های خود با سایر سیاه گوش ها ارتباط برقرار می کند.
طول دم سیاه گوش حدود 20 تا 33 سانتی متر است. به عبارت دیگر دم یک سیاه گوش متوسط تقریبا به اندازه یک خط کش معمولی می باشد که نقش مهمی در شکار داشته و به او در تعقیب پرندگان، خرگوش یا طعمه های دیگر کمک می کند.
یک سیاه گوش بالغ بین 9 تا 18 کیلوگرم وزن دارد.
پاهای قوی و بلند این گربه سان هنگام شکار مانند فنر عمل می کند تا به راحتی بتواند به هوا جهیده و حتی پرندگان در حال پرواز را شکار کند.
سیاه گوش ها پنجه های تیزی نیز دارند که در چنگ زدن به درختان و بالا رفتن از شاخه ها از آن ها کمک می گیرند و از چنگال های خود برای شکار و گرفتن طعمه استفاده می کنند. موهای محکم زیر پاهای این حیوان نیز برای راه رفتن راحت تر روی زمین های شنی محیط زندگی اش مناسب می باشد.
نکته مهم : سیاه گوش را نباید با گربه سان دیگری با نام علمی (Lynx) اشتباه گرفت که در گذشته وشق و در دوران معاصر سیاه گوش وشق یا لینکس نامیده می‌شود. این دو جانور شباهت ظاهری زیادی به هم دارند و از جمله در داشتن گوش هایی سیاه اشتراک دارند.
تا مدت‌ها در طبقه بندی های علمی جانور شناختی نیز کاراکال را در سرده Lynx قرار داده و در زبان های اروپایی از وی با نام هایی چون لینکس ایرانی یا صحرایی یا آفریقایی یاد می کردند. اما امروزه این جاندار را در سرده خاص خود در زی خانواده گربه سان های کوچک قرار می‌دهند.
خصوصیات رفتاری سیاه گوش
سیاه گوش ارتباط نزدیکی با یوز گربه دارد و تقریبا هم اندازه اش می باشد اما این دو گربه سان در محیط های مختلفی زندگی می کنند. به عنوان مثال یوز گربه ها دوست دارند در مناطق مرطوب شکار کنند در حالی که سیاه گوش ها محیط های خشک و بیابانی را ترجیح می دهند.
این گربه سان سرعت بالایی دارد و سرعتش هنگام دویدن به 80 کیلومتر در ساعت نیز می رسد. همچنین شکارچی ماهری محسوب می شود و می تواند پرنده ای را در حال بلند شدن از زمین شکار کند.
سیاه گوش ها بر خلاف شیرها که به صورت گله ای زندگی می کنند، اغلب اوقات تنها هستند. همچنین روحیه تهاجمی دارند و به شدت از قلمروی خود در برابر حیوانات دیگر محافظت می کنند.
این حیوان برای زنده ماندن به آب زیادی نیاز ندارد و با دریافت مایعات مورد نیاز بدنش از شکارها با کمبود آب در محیط خود سازگار شده است. همچنین برای ذخیره بیشتر انرژی در طول روز استراحت می کند و شب ها که هوا خنک تر است به شکار می پردازد.
جالب است بدانید سیاه گوش ها گاهی برای پیدا کردن طعمه حدود 19 کیلومتر در قلمروی خود می پیمایند. همچنین به دلیل سبک زندگی تنها و بی و سر و صدا بودن معمولا از دیدها پنهان می مانند و با استتار در محیط اطراف خود، راحت تر شکار کرده و از تیررس دشمنان دور هستند.
محل زندگی سیاه گوش
اکثر سیاه گوش ها در جنوب صحرای آفریقا و همچنین بخش هایی از خاورمیانه زندگی می کنند و خانه های خود را در محیط های خشک ساوانا، جنگل ها و حتی مناطق کوهستانی می سازند.
این حیوان برای خوابیدن مکان هایی همچون گودال ها، شکاف های داخل سنگ ها، بوته های انبوه یا حتی شاخه درختان را انتخاب می کند.
