به گزارش یکتاپرس با وجود اینکه سعید ضروری معلولیت خیلی شدید ناشی از دیستروفی عضلانی دارد، اما هیچ وقت اجازه نداده این معلولیت در رسیدن به اهدافش برایش محدودیت ایجاد کند و می‌گوید «از اوج آسمان تا اعماق دریا و زمین ماجراجویی و سفر می‌کنم».
در تصورات عامه از معلولیت؛ فردی بی تحرک و ساکن است، نمادی از ترحم و دلسوزی. افراد معلولی که برای انجام سفرهای درون شهری و ساده خود با چالش‌های بی‌شماری در حمل و نقل و دسترسی به محیط‌های شهری مواجه هستند.
اما این فرد قدرت و توانایی را در ساختن می‌داند و ساختن دوستی‌های محکم را در حکم دست و پاهای خود می‌داند.
مردی که بدون نیاز به پا و دست‌های قوی؛ از گذرگاه‌های صعب‌العبور گذر کرده، از قله کوه اسکی کرده، طعم پرواز و معلق بودن در آسمان را چشیده، از ارتفاع ٤ کیلومتری از هواپیما و هلی کوپتر سقوط آزاد داشته و به دیدن و کشف دنیای زیر آب با غواصی رفته، بیش از ۵ دقیقه با یک نفس می‌تواند زیر آب بماند، و موارد بسیاری دیگر را هم در زندگی‌اش تجربه کرده است.
در کنار تمام این تجربه‌های شگفت‌انگیز او مدیر یک مرکز ترجمه آنلاین است که خدمات ترجمه ارائه می‌کند.
او که در نویسندگی و روزنامه‌نگاری هم دستی دارد، کتاب زندگی‌نامه خودش را با نام زندگی ضروری نوشته است که به چاپ دوم هم رسیده است.
ما در طول زندگی خود به چند فردی مثل سعید ضروری برخورد کرده‌ایم که با تمام مشکلات جسمی‌سفرهای پرهیاهو و ماجراجویانه را انجام داده باشند.
او در گفت وگو با روزنامه جام جم می‌گوید: «معلولین در کشور ما در نیازهای اولیه مانند تأمین وسایل کمک حرکتی، وسایل توان‌بخشی، شغل و مسکن با چالش‌های بسیار زیادی مواجه هستند، در استفاده از مقاصد گردشگری این موانع به مراتب بسیار شدیدتر و سخت میشود.»
ضروری موسس گروه ماجراجویان معلول ایران است و سفرهای پرهیاهو و ماجراجویانه رفتینگ (قایق‌رانی در آب‌های خروشان)، کایاک سواری، عبور از کویر ریگ جن، کمپ در طبیعت، پرواز، غواصی و سفرهای طبیعت محور و ماجراجویانه را برای اینگونه افراد دارای معلولیت که به طبیعت‌گردی علاقمند هستند با کمک دوستان متخصصش برگزار می‌کند.
او کوهی از تجربه است و به دلیل سفرهای زیادی که رفته مشکلات این قشر را با تمام وجود لمس کرده است: «اقامتگاه مناسب نداریم. لیدرها آموزش دیده نیستند. نمی‌دانند باید چکار بکنند. در مواجه با مراجعه‌کننده نمی‌دانند چگونه باید رفتار کنند. چند کارگاه با موضوع گردشگری برای همه در این زمینه برگزار کرده‌ام اما کفایت نمی‌کند».
ادامه می‌دهد: «۲۵ درصد از جمعیت کشور براساس آمار سازمان ملل یا بهداشت جهانی افراد کم توان هستند.
۱۵ درصد افراد معلولیت دارند و ۱۰ درصد هم سالمند هستند. در مجموع ۲۵ درصد از افراد جامعه به نوعی نیازهای ویژه دارند.
این افراد در مقوله سفر، حمل و نقل و برنامه‌های گردشگری و طبیعت‌گردی مشکلات زیادی دارند.»
این طبیعت‌گرد معتقد است که در زمینه گردشگری معلولین، مناسب‌سازی صورت نگرفته است و اگر هم فعالیتی صورت گرفته، عملی و اجرایی نیست، بیشتر نمایشی و برای رفع تکلیف است.
حتی در طراحی پوسترها هم از عکس‌های خارجی استفاده می‌کنند، متاسفانه فعالیت‌های نمایشی و نگاه سطحی و غیر تخصصی به معلولیت بیداد می‌کند».
هتل‌ها و مراکز اقامتی
یکی از مهم‌ترین مسائلی که در حوزه سفر و گردشگری اهمیت دارد محل اقامت یک گردشگر است.
افراد دارای معلولیت به لحاظ هزینه، مسافرخانه‌ها و بوم‌گردی‌ها را مناسبتر می‌دانند و کمتر به هتل‌های لاکچری که همه امکانات را دارند اقامت می‌کنند.
اما این اماکن شاید به لحاظ هزینه مناسب باشند اما از نظر مناسب‌سازی غیر قابل استفاده هستند. ضروری در این زمینه می‌گوید: «بسیاری از هتل‌های ۵ ستاره امکانات کافی و اتاق مناسب برای افراد دارای معلولیت ندارند.
مراکز بوم‌گردی و سایر مراکز اقامتی ارزان در صورت مناسب کردن فضاهای خود برای معلولین و مدیریت صحیح می‌توانند با هزینه‌های کم و بازاریابی‌های درست مشتری‌های جدیدی داشته باشند که در دراز مدت هزینه‌ها جبران شود.»
او در زمینه خدمات گردشگران معلول از جمله حمل و نقل نیز حرف‌های زیادی دارد: «افراد دارای معلولیت در استفاده از مقاصد گردشگری با چالش‌های متعددی از جمله نامناسب بودن حمل نقل درون‌شهری و برون‌شهری، نامناسب بودن هتل‌ها و مراکز گردشگری، نامناسب بودن مراکز خرید و تفریحی و موزه‌ها و رستوران‌ها، موانع فرهنگی و اجتماعی مواجه هستند.
همه این موانع دست در دست هم می‌دهند تا بزرگ‌ترین قشر جامعه همواره در ابعاد مختلف زندگی‌اش دچار محرومیت باشد. با توجه به محدودیت‌های مختلف جالب است بدانیم هزینه‌های زندگی افراد دارای معلولیت سه برابر افراد غیر معلول است».
این فعال طبیعت‌گردی که تنها فردی است که تورهای تخصصی برای افراد دارای معلولیت در حوزه طبیعت‌گردی و ماجراجویانه اجرا می‌کند، می‌گوید: «یکی از عوامل عقب‌ماندگی در این حوزه کم کاری انجمن‌هاست.
انجمن‌ها باید در این زمینه گردشگری وارد میدان شوند و مشکلات و چالش‌های این قشر را گوشزد کنند تا بتوان برای ۲۵ درصد جامعه که نیازهای خیلی ویژه دارند این چالش‌ها رفع شوند و بیشتر از اینکه حرف بزنند باید عمل کنند».
گفت و گو از نیلوفر منصوری
