گروه فرهنگ و هنر: «حسین سلطان محمدی» منتقد و نویسنده سینما و تلویزیون درباره سریال «خانه امن» و لزوم تولید این نوع سریال‌های استراتژیک که در مرکز سیمافیلم ساخته می‌شود، گفت: سریال «خانه امن» از نوع آثاری است که در فضای تصویری به سوژه ای امنیتی اطلاعاتی پرداخته که در میان آثار تولید شده در تلویزیون کمتر به آن توجه شده بود.
یکتا پرس، وی ادامه داد: به عقیده من ضرورت تولید این دست آثار برای جامعه بسیار ضروری است و باید با انبوه تولیدات از این دست و از طریق داستان‌ها و بازسازی وقایع و حتی تخیلات سوار شده بر پرونده واقعی قدرت امنیتی و نهادهای حافظ جان و امنیت مردم را در جامعه بالا ببریم. تا مخاطب بداند در امنیت زندگی می‌کند. این نوع سریال‌ها در کشورهای مختلف از جمله آمریکا به وفور در حوزه‌های مختلف سینما، تلویزیون و فیلم‌های تلویزیونی ساخته می‌شود که مردم ما هم از طرق مختلف (مجاز و غیرمجاز) پیگیر هستند.
این منتقد تاکید کرد: این دست سریال‌ها در آمریکا فضایی را برای مردم ایجاد کرده است که مردم جامعه مطمئن به امنیت هستند و بر این باورند که قدرت برتر دنیا را دارند به طور نمونه فیلم‌های «رمبو» تا «ماموریت غیرممکن» و... این حس را به مخاطب القاء می‌کند.
وی افزود: تولید این دست آثار کار دشواری است اما بخش‌های اطلاعات و امنیت کشور باید بپذیرند که برای مخاطب جامعه نیاز ضروری است و نسبت به ارائه اطلاعات حساسیت‌ها رل کمتر کرده و با تیم‌های سازنده همراهی کنند تا قدرت مورد نظر به جامعه القاء شود. پیش‌تر سریال «گاندو» را شاهد بودیم که مخاطب با نحوه فعالیت سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی آشنا شد. صرف اطلاع‌رسانی فعالیت نیروهای امنیتی کافی نیست؛ اینکه مخاطب بداند چگونه ریگی، زم، سرکرده النضال یا جمشید شارمند را دستگیر کردند و به کشور باز گرداندند از اهمیت خاصی برخوردار است.
سلطان محمدی در ادامه گفت: ممکن است برخی اتفاقات با تخیل سازنده اثر همراه باشد مثل کشتن خاوری که کارگردان گفت «دلم خنک شد»؛ اشکالی ندارد نباید همه چیز بر اساس واقعیت باشد و همین امر امید و قدرتمندی را به مخاطب القاء می‌کند یا در سریال گاندو شاهد مامور امنیتی در کاخ سفید بودیم. البته که حضور ماموران ما در همه جای دنیا از جمله کاخ سفید دور از ذهن نیست زیرا شاهد گرفتن افراد در کشورهای دیگر و بازگردندان آن‌ها به کشور هستیم.
وی تاکید کرد: ممکن است سریال «خانه امن» دارای ضعف‌هایی به لحاظ شخصیت‌پردازی، یا نوع بازی‌گیری باشد از جمله بازی امین زندگانی که احساس می‌شود در حال بازی در یک سریال اجتماعی عادی است اما از این اشکالات باید گذشت و به ضرورت تولید این دست آثار باید توجه داشته باشیم. باید این قدر تصویرسازی صورت بگیرد تا مخاطب به خوبی با تلاش‌های نیروهای امنیتی آشنا شود.
وی در پایان گفت: در شهادت دانشمند هسته‌ای شهید فخری‌زاده و بازگویی آن توسط پسر شهید به یاد سکانس پایانی بادیگارد افتادم؛ وقتی ایشان گفتند در لحظات آخر مادر بر بالین پدرم بودند. در آن فیلم محافظ جان دانشمند را نجات داد اما در این واقعه اخیر محافظ با جان‌فشانی نتوانست جان شهید را نجات دهد.
