به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، این گیاه اثر مدر، مسهلی، آرام کننده، مخدر، ضد تشنج، پایین آورنده فشار خون، صفرا بر و تصفیه کننده خون در مصارف داخلی دارد. در استعمال خارج، قرمز کننده پوست بدن، تاول آور و بهبود دهنده زخم های سطحی بدن است.
مقدار زیاد مامیران در مصارف داخلی سمی است و حتی می تواند مرگ آور هم باشد. پیش از این از مامیران برای مصارف نظیر نقرس، سنگ کلیه، ضعف مفرط، زردی، التهاب کبد همراه با زیاد شدن حجم آن، انسداد کلیه، صفرا و غدد لنفاوی استفاده می شد.
مطالعات مختلف نشان داده است که مامیران در رفع تحریکات مغزی، مبتلایان به هیستری و اشخاص مبتلا به ضعف قوای دماغی که از بی خوابی، اضطراب و غیره رنج می بردند و نیز در تصلب شرایین مغزی ، داروی خوبی به شمار می آید.
در استعمال خارج، جوشانده برگ یا شیره تازه آن که به صورت رقیق در آب مقطر تهیه شده باشد، در رفع ورم مزمن کره چشم اثر مفیدی دارد.
* محمودرضا دادوند سراب، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
