به گزارش یکتاپرس یکی از آداب مردم کاشان مراسم آتش‌افروزى و جل جلانى در زمستان است.
یکی از رسوم نطنز و آبادى‌هاى آن است که در شب‌هاى هفدهم، هيجدهم و نوزدهم دى‌ماه بچه ها در گروههای گوناگون گرد هم می آیند و هر گروه در اطراف آبادى بوته و خار و هيزم را روی جاهای بلند می برند و آتش مى‌زنند به صورتی که شعله‌هاى آتش همه آبادى را روشن می کند. آنها اعتقاد دارند چنانچه روشنائى به درخت‌ها برسد آن سال ميوه و سردرختى بيشتر مى‌شود و آفات آنها از بين مى‌رود.
افرادی به نيت آنکه درختان ميوه بيشترى بدهند به قبرستان رفته و سنگ‌هاى کوچک و بزرگ جمع مى‌کنند و به شاخه‌هاى درختان آویزان می کنند. در مراسم آتش‌افروزى پس از خاموش شدن آتش‌ها و تاريک شدن هوا مجددا به روستا باز مى‌گردند و به يک نفر کیسه بزرگى مى‌دهند و به صورت گروهى به در خانه‌ها رفته، بعضی اوقات دسته‌ها با هم برخورد مى‌کنند و با هم درگير مى‌شوند تا يکى پيروز شود.
مراسم شب اسفند در کاشان
در کاشان و اطراف آن ماه اسفند را سى‌روز محاسبه مى‌کنند و براى گرفتن جشن شب اول اسفند جشن مى گیرند. از يک‌ماه تا چهل روز قبل از اسفند قرار مى‌گذارند که در يک روز و يک شب تمام مردم روستا شب اسفند بگيرند. اين نوع محاسبه را به متعلق کاشانی ها مى‌دانند.
مراسم چلهٔ بزرگ و چلهٔ کوچک در کاشان
در مرق کاشان زمستان را تقسيم‌بندى ویژه ای دارند: ده روز اول زمستان و چهل روز پس از آن‌را چلهٔ بزرگ و بيست روز پس از آن را چلهٔ کوچک مى‌دانند و به ده روز بعد امن و بهمن مى‌گويند. از ده روز باقى‌مانده هفت را سرما پيرزن و سه روز سرما عجوزه می نامند.
در جوشقان استرک کاشان نیز چله از دهم دى‌ماه آغاز مى گردد و تا بيستم بهمن ادامه دارد. اين چهل روز را به چهار قسمت تقسیم کرده‌اند که هر قسمت ده روز است و برای هر ده روز اسمی گذاشته اند: ده روز اول را چلهٔ بزرگ يا چلهٔ قوس مى‌نامند. ده روز دوم را چلهٔ کوچک و ده روز سوم را چلهٔ برزگر و ده روز چهارم را چلهٔ جولا مى‌نامند. در اين مدت طبق رسم محل برزگران به منزل مالک مى‌روند و برف بام‌ها را پائين مى ریزند. در آن روز زن ارباب آش هوا مى‌پزد تا پس از روبيدن برف‌ها از اين آش بخورند.
انتهای پیام/
