به گزارش سرویس اجتماعی یکتاپرس؛ محمود فرشیدی وزیر اسبق آموزش و پرورش و دبیرکل کانون تربیت اسلامی در یادداشتی نوشت: حضور معنادار آیتالله رئیسی در شورایعالی آموزش و پرورش پس از ۱۰ سال غیبت رؤسای جمهور گذشته، حکایت از آن دارد که ایشان در مقایسه با گذشتگان نگاهی متفاوت و باوری جدی به نهاد تعلیم و تربیت دارد و حمایتش از معلم و مدارس منحصر به ایام برگزاری انتخابات نیست البته در کشور ما تعداد زیادی شورای عالی وجود دارد و غلبه مسائل اقتصادی سیاسی و امنیتی موجب شده است که رؤسای جمهور گذشته از حضور در شورای عالی آموزشوپرورش غافل شوند.
هرچند شاید بتوان گفت عدم شرکت هشتساله رئیسجمهور قبلی در شورای عالی مغتنم بود و چهبسا در صورت حضور مصیبتهای ۲۰۳۰ تشدید میشد. در هر حال سال تحصیلی جدید با سخنان دکتر رئیسی در جمع شورای عالی نویدبخش تحولی اساسی در آموزش و پرورش میباشد و نشان میدهد که ایشان با مشکلات کلان آموزش و پرورش آشنایی دارد کمااینکه در آن جلسه اهمیت نقشآفرینی و ارتقای شورایعالی آموزش و پرورش اعتلای شأن و منزلت و مهارت معلم اجرای سند تحول بنیادین عدالت آموزشی و جایگاه دانشگاه فرهنگیان بهعنوان تنها مدخل ورودی آموزشوپرورش توسط رئیسجمهور مورد تاکید قرار گرفت.
اما برجستهترین کلامی که در دل جامعه معلمان بارقههای امیدی تابید جمله کلیدی ایشان در زمینه مشکلات معیشتی معلمان بود که مسائل و مشکلات معیشتی معلمان را باید یکبار برای همیشه حل کنیم.
تجربه چهلساله گذشته ثابت کرده است که هیچ وزیر آموزش و پرورشی نتوانسته است این گره را بگشاید یعنی این گره جز با دستان رئیسجمهور گشوده نخواهد شد و ضرورت دارد که عالیترین شخصیت قوه مجریه تدابیر، اقتدار، همکاران و ابزارهای اجرایی خود را برای رفع دغدغههای معیشتی و رفاهی معلمان به کار بندد تا ثابت شود که حل مشکلات معیشتی معلمان از فناوری هستهای دشوارتر نیست.
در سالهای پیش از این هر از گاهی طرحی پیشنهاد شده و سالها مورد بحث قرار گرفته و امیدهایی در جامعه معلمان پدید آوردهاست از جمله نظام پرداخت هماهنگ، اما پس از تصویب و قانونی و اجرایی شدن آن هر دستگاهی گریزگاههای خود را یافته و دغدغههای معلم مرتفع نگشتهاست البته امیدواریم که لایحه رتبهبندی به این سرنوشت دچار نشود.
اما واقعیت آنست که حل مشکلات معیشتی معلم همچنان که در سیاستهای ابلاغی مقاممعظم رهبری نیز بر آن تأکید شده است نیاز به یک برنامهریزی جامعالاطراف دارد که در آن علاوه بر درآمد ماهانه باید برای مواردی نظیر مسکن، بهداشت، بیمه، امکانات رفاهی، وام استخدام فرزندان، ارتقای تحصیلی و امثال آن نیز برنامهریزی کرد.
البته جامعه فرهیخته فرهنگیان محدودیت اعتبارات کشور را بهعنوان یک واقعیت میپذیرند، اما دولت سیزدهم در دوران کوتاه کوتاه مدیریتی خویش ثابت کرده است که با برنامهریزی و عزم جدی میتوان مشکلات بهظاهر لاینحل را حل کرد که مسأله واکسیناسیون شاهد بارز آنست.
بر همین اساس رفع دغدغههای معیشتی معلمان را نیز نباید صرفاً در افزایش بودجه محدود دانست بلکه علاوه بر آن امکانات و ظرفیتهای دیگری نیز وجود دارد که میتواند در خدمت این مهم بکار گرفته شود، اما مهم آن است که فعالسازی این امکانات و ظرفیتها به پشتوانه اجرایی قدرتمند رئیسجمهور و هیأت دولت نیاز دارد.
این امکانات و ظرفیتها را بهطورکلی میتوان به دو گروه تقسیم کرد امکانات درونی آموزش و پرورش نظیر صندوق ذخیره فرهنگیان، بانک سرمایه، بیمه معلم و موارد دیگر که تجربه ثابت کرده است اگر دولتمردان اقتصادی دلسوز به یاری آموزش و پرورش نشتابند، چپاولگران اندوخته معلمان را به یغما میبرند.
اما گروه دوم بهرهگیری از امکانات سایر دستگاههاست؛ در این زمینه میتوان قوانین و ضوابطی را برای فرهنگیان تصویب کرد و حتی قوانین مصوبی وجود دارد که به اجرا در نمیآید؛ دستگاههایی نظیر بانکها، استانداریها، فرمانداریها، شهرداریها، وزارت مسکن، وزارت صمت و وزارت بهداشت میتوانند به یاری آموزش و پرورش و معلم بشتابند تا در نهایت یکبار برای همیشه دغدغههای معیشتی معلم مرتفع گردد.
سال تحصیلی جدید را در دولت جدید، فرهنگیان با سخنان نویدبخش رئیسجمهور جدید آغاز کردهاند و امیدوارند در این سال با انتخاب وزیری از جنس معلمان و پشتیبانیهای رئیسجمهوری معتقد به جایگاه معلمان تحولات اساسی در عرصه تعلیم و تربیت کشور پدید آید و امیدها و اعتمادها جایگزین دلسردیها و تردیدهایی شود که طی چند سال گذشته پدید آمدهاست. انشاءالله.
انتهای پیام/