به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، هاب شبکه یکی از تجهیزاتی است که برای اتصال و ارتباط دو یا چند دستگاه رایانه استفاده می شود. هاب بسته های داده را روی هر کدام از پورت ها تکرار می کند و به درون بسته ها نگاهی نمی کند.
کامپیوترهای گیرنده این بسته، مک آدرس مقصد دریافت شده را با مک آدرس خود تطبیق داده و اگر این آدرس ها یکی نبود آن را نادیده می گیرد.هاب شبکه به عبارتی مانند یک نقطه مرکزی برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر عمل می کند.
امروزه به دلیل ترافیک ایجاد شده در شبکه در نتیجه به کار گیری هاب، استفاده از آن منسوخ شده است. همچنین به علت اینکه همه پورت های یک هاب به همدیگر متصل هستند و با هم در ارتباط هستند، ترافیک هر پرت به پرت های دیگر ارسال می شود و همین امر باعث ترافیک در شبکه می شود.
هاب های شبکه دارای تعداد پورت های متفاوتی هستند و انتخاب آن بستگی به این دارد که شما در چه شبکه ای می خواهید از هاب استفاده کنید.
هاب شبکه دارای انواع مختلفی است که در این قسمت به معرفی انواع مختلف آن می پردازیم.
هاب های کنترل پذیری به هاب های هوشمند نیز شناخته می شوند. این نوع هاب ها قابل برنامه ریزی شدن هستند و به طور هوشمند قابل کنترل هستند.
پورت های این نوع هاب ها از طریق نرم افزار توسط مدیر شبکه می تواند فعال یا غیر فعال شود. اگر بخواهید از دستکاری هاب توسط افراد دیگر جلوگیری کنید می توانید از این نوع هاب استفاده کنید، در واقع مدیر شبکه به اشخاص دیگر اجازه اضافه کردن کامپیوتر دیگری را نمی دهد.
این نوع هاب ها به صورت کاملا مجزا و مستقل از شبکه کار می کنند. استفاده از این نوع هاب زمانی کاربرد دارد که شما بخواهید تعدادی از سیستم ها را به طور جداگانه و مستقل با هم شبکه کنید.
هاب های پیمانه ای به صورت پیمانه ای در کنار هم قرار می گیرند. با افزایش تعداد هاب ها در کنار هم، تعداد نود های شبکه نیز افزایش می یابد.
هاب های پشته ای عملکردی شبیه هاب های مستقل دارند. این نوع هاب ها را می توان به صورت پشته در کنار هم قرار داد و شبکه را گسترش داد.
هاب نیز مانند سوئیچ، وسیلهای برای ایجاد شبکه است. هاب، گرههای شبکه محلی را در نقطهای مشترک به هم متصل میکند.
هابهای شبکه معمولا ارزان هستند و از سوئیچ کمهزینهترند.
کار کردن با هاب آسان است. هابهای شبکه کلا به پیکربندی و تنظیمات خاصی نیاز ندارند.
مهمترین عیب هاب شبکه این است که بهجای انتقال مستقیم بستههای داده از مبدا به مقصد، هر بسته را تکثیر میکند و آن را به همه دیگر پورتها میفرستد که یکی از نتایج آن، ایجاد ترافیک بیهوده و مصرف پهنای باند شبکه است.
تکثیر سیگنال همچنین به بروز پدیده برخورد یا تصادف سیگنالها (signal collision) منجر میشود. اما سوئیچ چنین ضعفی ندارد و احتمال بروز خطای برخورد در آن تقریبا صفر است.
با توجه به اینکه هاب سیگنال دریافتی از دستگاه مبدا را نه فقط به مقصد واقعی که به دیگر پورتها نیز ارسال میکند، زمینه برای بروز حملات امنیتی بوکشی شبکه (network sniffing) فراهم میشود.
انتهای پیام/