به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ متخصصان و صاحبنظران در خصوص ویروس کووید-19 معتقدند که ایمنی جمعی این بیماری تنها از طریق واکسیناسیون همگانی امکان پذیر است از این رو محققان تولید واکسن از همه روش های مختلف کار بر روی ویروس کرونا را آغاز کردند تا هرچه سریعتر به واکسن موثر علیه این بیماری دسترسی حاصل شود. در حال حاضر بیش از 211 شرکت تحقیقاتی علمی در کشورهای متعدد در حال تحقیق و تولید واکسن کرونا هستند. برخی از شرکتها موفقیت بیشتری داشته و توانسته اند به مراحل مطالعات انسانی نیز برسند و کارآزمایی‌های بالینی روی انسان آغاز شده است.
محمد حسین فلاح سخنگوی پروژه واکسن رازی کووپارس پیشتر در گفتگو با خبرنگار اجتماعی یکتاپرس اعلام کرد؛ برای زدن واکسن در هر دو مرحله از واکسن یک کشور استفاده می شود و برای تفاوت واکسن از مرحله اول و دوم نیاز به مطالعه دقیق است و بدون مطالعه نمی توان برای یک شخص از دو واکسن از دو کشور متفاوت استفاده کرد.
اگرچه هدف همه واکسن‌ها ایجاد پاسخ ایمنی است، اما مکانیسم اثر آن‌ها متفاوت است در اسپوتنیک و استرازنکا از آدنوویروس به عنوان حامل ژن کروناویروس به داخل بدن استفاده شده است؛ اما در باهارات و سینوفارم واکسن‌ها بر پایه وجود ویروس غیرفعال شده ساخته شده اند.
در مورد تولید واکسن مقررات و استانداردهای خاصی وجود دارد که تا پیش از اطمینان نسبت به ایمنی بالا وارد بازار نمی‌شود؛ کارآیی واکسن‌های فوق نیز همگی در دستیابی به اهداف اصلی واکسیناسیون کووید ۱۹ (پیشگیری از مرگ و میر و ابتلاء به فرم شدید بیماری) بالای ۹۰ درصد است.
اکثر واکسن‌های کووید ۱۹ برای ایجاد ایمنی بهتر باید حداقل در ۲ نوبت تزریق شوند و هم اکنون ۵ نوع واکسن اسپوتنیک، سینوفارم، استرازنکا و باهارات و کووبرکت در ایران در حال تزریق است.
تمام واکسن‌هایی که فعلاً برای مقابله با ویروس کرونا در دنیا استفاده می‌شود، به‌غیراز واکسن جانسون - جانسون، دو دوز با فاصله زمانی سه تا چهار هفته دارند.
رئیس واحد واکسن در سازمان جهانی بهداشت با بیان اینکه ترکیب کردن دو نوع متفاوت واکسن کرونا می‌تواند پاسخ ایمنی قوی‌تری ایجاد کند عنوان می‌کند: «مقامات بهداشتی در برخی کشورها در شرایط معینی مخلوط کردن دو نوع واکسن کرونا را توصیه کرده‌اند.»
پس از آنکه واکسن کرونای شرکت آسترازنکا با یک عارضه نادر لخته شدن خون مرتبط شد، بسیاری از کشورهای اروپایی مانند آلمان، فرانسه و اسپانیا به افرادی که از این واکسن برای دوز اول واکسیناسیونشان استفاده کرده بودند، توصیه کردند، از واکسن مدرنا یا فایزر برای دوز دومشان استفاده کنند.
پژوهشگران دانشگاه آکسفورد اخیراً دریافتند که افرادی که ابتدا واکسن استرازنکا را دریافت کرده و سپس واکسن فایزر به آن‌ها تزریق شده (یا برعکس) «واکنش‌زایی» بیشتری در برابر ویروس دارند. این یعنی عوارض جانبی مانند تب، لرز، سردرد، دردهای بدنی و درد مفاصل در آن‌ها در مقایسه با افرادی که دو دوز را از یک نوع واکسن دریافت کرده‌اند بیشتر اتفاق می‌افتد. آن‌ها خاطرنشان کردند که هیچ‌یک از این افراد نیاز به بستری‌شدن در بیمارستان پیدا نکردند زیرا این علائم کوتاه‌مدت هستند.
البته نکته حائز اهمین این است که ترکیب واکسیناسیون مسئله جدیدی نیست و قبلاً این مسئله را در مورد واکسن‌های آنفلوانزا و هپاتیت B انجام شده است، اما در مورد واکسن‌های کووید دلیل اصلی این ترکیب، کمبود برخی واکسن‌ها و کمک به افزایش واکسیناسیون در کشورها است. گفتنی‌است عوارض نادری که در مورد لخته خون در آسترازنکا دیده شد دلیل دیگری بود که برخی از کشورها به این روش روی بیاورند.
ترکیب واکسن‌هایی که اشاره شد بر اساس مطالعات بالینی بود که انجام گرفت، اما ضمن ستایش تلاش‌های محققان داخلی و اینکه در طولانی‌مدت برای کنترل کامل کرونا واکسن‌های داخلی یک ضرورت است، اینکه برخی از مسئولان چنین صحبتی مطرح کرده که بعد از دوز اول واکسن خارجی می‌توان دوز دوم را واکسن ایرانی تزریق کرد بسیار تعجب‌برانگیز است، چون کمترین اطلاعاتی در مورد فازهای بالینی واکسن‌های ایرانی نداریم و اثربخشی و عوارض واکسن‌ها مشخص نیست، حتی در مورد برخی واکسن‌ها، فازهای بالینی تکمیل‌نشده و مثلاً واکسن فخرا هنوز در فاز دوم بالینی است.
اما سویی دیگر برخی اعتقاد دارند جهش و تولید واریانت‌های جدید باعث می‌شود تزریق یک واکسن مشابه در دو دوز که بخش خاص و مشابهی از ویروس را هدف میگیرند، کم اثر شود در حالیکه به کار بردن دو واکسن متفاوت که بخش‌های مختلف ویروس را هدف گرفتند، محتملاً ایمنی موثرتری در مقابل واریانت‌ها میدهد.
در حالیکه اثرگذاری ترکیب واکسن‌های مختلف تقریبا در نتیجه اولیه مطالعات اثبات شده، محققین تاکید دارند بهتر است فقط بر روی افزایش اثرپذیری متمرکز نشویم و احتمال عوارض متفاوت و یا بدتر را هم مورد بررسی قرار دهیم.
انتهای پیام/
