به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ در سال‌های اخیر «پزشکی از راه دور» (Telemedicine) به‌عنوان یک حوزه امیدوارکننده نوآوری در ارائه خدمات بهداشت و درمان دیده می‌شود. اما به دلایلی ازجمله صدور مجوز، بازپرداخت وجه و محدودیت‌های نظارتی، تصویب آن تا حد زیادی محدود به برنامه‌هایی در مقیاس کوچک و با هدف قرار دادن مکان‌های دورافتاده یا شرایط خاص بوده است. به‌عنوان‌مثال در ایالات‌متحده قبل از سال ۲۰۲۰ ویزیت‌های از راه دور کمتر از ۱ درصد از مراجعات به دکتر را تشکیل داده بودند.
اما این روند به‌طور ناگهانی در سال ۲۰۲۰ تغییر کرد. در پی شیوع بیماری همه‌گیر کرونا، که موجب تغییرات سریع در مقررات و افزایش تقاضا شد، میزان استفاده از «پزشکی از راه دور» به‌شدت افزایش یافت. در اوج همه‌گیری، ملاقات‌های پزشکی از راه دور سهم قابل‌توجهی از مراجعات به دکتر را به خود اختصاص داده و همچنان رو به افزایش است.
توانبخشی از راه دور، برای افرادی که به دلیل ناتوانی یا به دلیل کمبود وقت نمی‌توانند به کلینیک مراجعه کنند، امکان دریافت خدمت بدون حضور در محل را ممکن می‌کند. توانبخشی از راه دور همچنین متخصصان توانبخشی را قادر به ارائه مشاوره بالینی می‌نماید. بیشتر فرایندهای توانبخشی از راه دور به‌صورت بصری امکان‌پذیر است و این امر با امکاناتی ازقبیل وب‌کم، ویدئو کنفرانس، خطوط تلفن، تلفن ویدئویی و صفحات وب انجام می‌شود که لازمه آنها خطوط تلفن و اینترنت پرسرعت است.
ماهیت بصری فناوری توانبخشی از راه دور، ارائه انواع خدمات را با محدودیت‌هایی مواجه می‌کند که با ایجاد زیرساخت فنی مناسب می‌توان تاحدودی آنها را برطرف کرد. ازجمله بیمارانی که توانبخشی از راه دور برای آنها به‌کار برده می‌شود، مبتلایان به ام. اس هستند که به دلیل تحت‌تأثیر قرار گرفتن اندام‌های حرکتی به‌ویژه دست‌ها و پاها و اختلال در تعادل و حرکت و ضعف عضلانی، حضور در مراکز توانبخشی برای آنها دشوار است.
صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌های زیاد توانبخشی سنتی
«یکی از اهداف توانبخشی، حفظ و بهبود عملکرد دستگاه‌های مغزی و عصبی بیماران است. به دلیل وجود نداشتن درمان دارویی قطعی از زمان تشخیص بیماری ام. اس، متخصصان توانبخشی و بازتوانی، آموزش و راهکارهای مختلفی برای بهبود سلامتی و افزایش عملکرد در کارهای روزمره و همچنین کاهش خستگی در محل کار یا خانه ارائه داده‌اند. استفاده از فضای مجازی برای توانبخشی بیماران ازجمله زمینه‌های علمی است که در سال‌های اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است و می‌توان با مطالعات بیشتر در این زمینه نقش به‌سزایی در کمک به توانبخشی بیماران داشت. همچنین در کشورهای پیشرفته استفاده از این تکنیک راهی برای صرفه‌جویی در زمان و حتی هزینه‌های زیاد توانبخشی سنتی، عامل اصلی توجه آنان به‌نظر می‌رسد.
بنابراین مدل‌های جدید ارائه مراقبت‌های بهداشت و درمان (ترکیبی از حضوری و مراقبت از راه دور)، به احتمال زیاد در سال‌های آینده چشم‌انداز مراقبت‌های اولیه را تغییر خواهد داد. اما اگرچه مراقبت از راه دور روشی مناسب است، اما نگرانی‌هایی وجود دارد که ممکن است کیفیت مراقبت را کاهش دهد یا هزینه‌ها را افزایش دهد؛ زیرا می‌تواند منجر به ویزیت‌های غیرضروری، کاهش دقت تشخیصی و درنتیجه ویزیت‌های تکراری و استفاده بیش‌ازحد از خدماتی مانند آزمایش و مراقبت‌های ویژه شود.
تأثیر پزشکی از راه دور بر هزینه و نتایج مراقبت
بررسی‌های محققان نشان می‌دهد دسترسی به «پزشکی از راه دور» منجر به افزایش اندکی در استفاده از مراقبت‌های اولیه (۳.۵ درصد نسبت به سطح پایه قبل از شیوع کرونا) و افزایش قابل‌توجهی در هزینه‌های کلی نمی‌شود. شواهد با نگرانی‌ها از افزایش شدت مراقبت متناقض است؛ زیرا متوجه می‌شویم که بیماران با دسترسی به پزشکی از راه دور کمتر تحت درمان فشرده قرار می‌گیرند. آنها در طی ۳۰ روز پس از اولین ویزیت مراقبت‌های اولیه، نسخه کمتری دریافت می‌کنند، مراجعه کمتری به دکتر دارند و ۵ درصد کمتر در خدمات بهداشت و درمان هزینه می‌کنند.
درمجموع «پزشکی از راه دور» باهدف افزایش کیفیت درمان، بهبود ارتباط میان مراکز درمانی و بیماران، دسترسی آسان‌تر به متخصصان، کاهش نیاز به حمل‌ونقل بیماران و کاهش هزینه‌های درمان استفاده می‌شود. در دوره کنونی بسیاری از تخصص‌های پزشکی (ازجمله متخصصان قلب‌وعروق، غدد، پوست، جراحان، رادیولوژیست‌ها، روان‌پزشکان و غیره) از این فناوری استفاده می‌کنند. برای این کار بسترهایی تحت عنوان اپلیکیشن‌های درمانی و مشاوره ایجاد شده که کاربران می‌توانند با نصب آنها روی گوشی هوشمند خود به پزشک متخصص مورد نظرشان از طریق ارتباط صوتی و تصویری دسترسی پیدا کنند.
انتهای پیام/
