سلول‌های سرطانی برای زنده ماندن یکدیگر را می‌خورند!

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، پژوهشگران دانمارکی در بررسی جدید خود دریافته‌اند که سلول‌های سرطانی، بخش آسیب‌دیده را به اندامی که مانند معده آنها است، منتقل می‌کنند تا انرژی لازم برای سلول‌های جدید فراهم شود.در تمامی سلول‌ها، غشای سلول نقش پوست آن را دارد و هر آسیبی به این بخش می‌تواند حیات سلول را به خطر بیندازد. بنابراین هر آسیبی به غشا باید بلافاصله بازسازی شود.

آسیب وارد شده به غشای سلول باید به سرعت ترمیم شود. بررسی جدید پژوهشگران "دانشگاه کپنهاگ"(University of Copenhagen) دانمارک نشان می‌دهد که سلول‌های سرطانی، از روشی موسوم به "Macropinocytosis" استفاده می‌کنند که در حال حاضر، یک ابزار شناخته شده برای سلول‌ها در بافت‌های دیگر است. در این روش، غشای سالم سلول روی ناحیه آسیب‌دیده کشیده می‌شود و سوراخ در عرض چند دقیقه بسته می‌شود. سپس، قسمت آسیب‌دیده غشای سلول به کره‌های کوچک تجزیه می‌شود و به "لیزوزوم"(lysosome) سلول‌ها که مانند معده آنها است، انتقال می‌یابد.

در آزمایشگاه محققان در غشای سلول‌های سرطانی با لیزر چند سوراخ کوچک ایجاد کردند تا ماکروپینوسیتوز را مشاهده کنند. در این مطالعه کره‌های کوچک با وجود ماده‌ای تشکیل نشدند و سلول سرطانی قادر به ترمیم آسیب نبود و از بین رفت. با این روش می‌توان جلوی ترمیم سلول را گرفت و به آن به عنوان روش درمانی جدیدی در آینده نگاه کرد.

یکی از خطرناک‌ترین ویژگی‌های سرطان، زمانی است که در بدن گسترش می‌یابد. اگر تومورها در قسمت‌های جدیدی از بدن ایجاد شوند، درمان بیماری دشوارتر می‌شود و معمولا به انواع گسترده‌تری از درمان نیاز دارد؛ به ویژه هنگامی که سلول‌های سرطانی در بافت‌های بدن که در معرض آسیب به غشا قرار دارند، پخش می‌شوند.

پژوهشگران پیش از این نشان داده بودند که سلول‌های سرطانی چگونه می‌توانند از یک روش دیگر مانند بستن غشای آسیب‌دیده، برای ترمیم غشا استفاده کنند.

در هر حال، بررسی‌های صورت گرفته در آزمایشگاه نشان داده‌اند که سلول‌های سرطانی تهاجمی، از روش macropinocytosis استفاده می‌کنند. شاید دلیل کار سلول‌های سرطانی این باشد که هنگام تجزیه در لیزوزوم‌ها، فرصت استفاده مجدد از غشای آسیب‌دیده را دارند. این نوع از بازیافت، برای سلول‌های سرطانی، سودمند خواهد بود زیرا آنها به صورت مکرر تقسیم می‌شوند و به انرژی و مواد زیادی برای سلول‌های جدید نیاز دارند.اگرچه پژوهشگران در حال حاضر نتایج جدیدی را منتشر کرده‌اند اما کار آنها پایان نیافته است.

انتهای پیام/