سال 1942 و با کارگردانی مایکل کورتیز، راوی ماجرای عاشقانه ای در گیرودار جنگ جهانی دوم شد. کازابلانکا با هنرنمایی دو هنرپیشه نامدار تاریخ سینما همفری بوگارت و اینگرید برگمن درخشید و در شمار ماندگارترین فیلم های کلاسیک سینما جای گرفت.
کازابلانکا از آن دسته عاشقانه های نایاب در تاریخ سینماست که پس از گذشت 66 سال از زمان ساختش هنوز طراوت و شادابی خود را از دست نداده است.
راز ماندگاری آن را باید در تبدیل شدن شخصیت هایش به اسطوره جستجو کرد. اسطوره هایی که هر گاه آنها را می نگری گویی هنوز زنده اند. هشت نامزدی اسکار و سه جایزه اصلی بهترین فیلم سال، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه بخشی از سهم کازابلانکاست.رومئو و ژولیت
بسیاری این فیلم را بهترین اقتباس از تراژدی عاشقانه ویلیام شکسپیر می دانند. فرانکو زفیرلی در این فیلم که در سال 1968 جلوی دوربین رفت به خوبی لایه های زیرین شاهکار شکسپیر را کاویده و آن را به تصویر می کشد.
اوج نبوغ زفیرلی در هدایت بازیگرانش است: الیویا هوسی 17 ساله و لئونارد ویتینگ 15 ساله تحت رهبری او بهترین بازی های خود را در نقش اسطوره های عشق و معصومیت به نمایش می گذارند.
انتهای پیام/
