به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، یک روانشناس، برقراری ارتباط صمیمی بین والدین و فرزندان در دوره نوجوانی و جوانی را در گرو سال های اولیه زندگی فرزندان دانست و اضافه کرد: اگر فرزندان کانال ارتباطی با والدین را در کودکی تجربه کرده باشند، در دوران بلوغ و جوانی نیز می توانند آن را نشان دهند.
برخی والدین تصور میکنند که فرزندان باید بزرگ شوند تا بتوانند با آنها ارتباطی نزدیک برقرار کنند، در صورتی که همدلی با فرزندان باید از کودکی آغاز شود تا مهارتهای دوست داشتن و صمیمی شدن را از همان کودکی یاد بگیرند. در یک خانواده سالم همه اعضا با یکدیگر احساس نزدیکی کرده و خود را جزئی از یک کل میدانند، پس در زمان سختی به حمایت یکدیگر میشتابند و اجازه نمیدهند عضوی از این خانواده در هر موقعیتی که باشند، به سختی بیافتد.
معنای رفیق بودن با صمیمیت تفاوت دارد؛ در سبک فرزند پروری ایده آل باید با قاطعیت با فرزند خود رفتار کنید و مرزهای خودتان را مشخص کنید تا رابطهی پدر و مادری حفظ شود.
فرزندان شما نیاز دارند تا در رابطه با مسائل زندگیشان با کسی صحبت کنند، شما باید با ایجاد فضایی محبت آمیز و ایمن این فرصت را به فرزندان خود بدهید تا دربارهی مسائلی که ذهنش را درگیر کرده با شما صحبت نمایند.
برخی از راههای افزایش صمیمیت با فرزندان عبارتند از:
امین و رازدار وی باشید.
ارتباط كلامی مناسب با او داشته باشید.
شخصیت فرزند خود را بشناسید.
به جای فرزندانتان تصمیم نگیرید و به آنها حق انتخاب دهید تا آنچه را که میخواهند انجام دهند و اگر تصمیم اشتباهی بگیرند با صحبت کردن سعی کنید مسئله را حل کنید. در تصمیم گیریها خودخواه نباشید.
در آخر فرزندانتان را همانطور که هستند بپذیرید و از مقایسه کردن آنها اجتناب نمایید، فقط سعی کنید زمینهی رشد آنها را فراهم کنید.
انتهای پیام/