ازدواج، یکی شدن یا همان پیوند زناشویی، عهدی است که میان زن و مرد بسته میشود و آنها را شریک و همدم هم دیگر میسازد.
یکی از تمایلات ذاتی انسان که می توان آن را در زمرهی مهمترین تمایلات قرار داد، نیاز به داشتن خانواده است.
داشتن خانواده، به منزله ی داشتن مکانی برای آرامش و اطمینان تلقی میشود که در آن، بسیاری از نیازهای انسان از جمله نیاز به محبت، احترام و همچنین نیاز به روابط جنسی، تأمین می شود و مشروعیت می یابد. این در حالی است که پاسخگویی به این نیازها در بیرون از چهارچوب خانواده، هیچ مشروعیتی ندارد؛ بنابراین، ازدواج به عنوان عامل به وجود آورندهی خانواده، امری بسیار حساس و مهم است و شناخت بالایی را می طلبد. در ادامه بیشتر با امر ازدواج آشنا خواهید شد.
آشنایی قبل از ازدواج، امری مثبت است و شناخت بیشتر و تصمیم درست را به دنبال دارد اما همیشه اینطور نیست.
آشنایی قبل از عقد و ازدواج، اصول و قواعد و چهارچوبهایی دارد که اگر رعایت نشود، ممکن است نه تنها اثر مثبتی در روابط ایجاد نکند، بلکه تأثیرات بسیار مخربی نیز به همراه داشته باشد.
مسئله این است؛ چه نکاتی را در پروسهی آشنایی باید رعایت کرد؟
با توجه به اهمیت والای امر ازدواج و پیامدهای سنگین و بزرگ آن، نباید هرگز ازدواج را سهل و بی اهمیت دانست.
بنابر این برای ازدواجی موفق باید در قدم اول شریک زندگیتان را تا حد بالایی که نزدیک به ۱۰۰ درصد است، بشناسید. البته لازم به ذکر است که این شناخت، تقریباً هرگز به ۱۰۰ درصد نمیرسد.
رسم و رسومات قدیمی ما، مراحل ازدواج را به سه مرحله خواستگاری، نامزدی و عقد تقسیم کرده است.
از دیرباز اینگونه رسم بوده که دختر و پسر از طرف نزدیکان، قوم و خویشها یا دیگر افراد، آشنا می شده اند و مرحله بعد خواستگاری بوده است و چند جلسه شناخت و بعد از آن عقد.
اما امروزه جوانان به مرحلهای به اسم آشنایی قبل از ازدواج معتقد هستند. نظرات مختلفی در مورد صحت یا غلط بودن این مرحله وجود دارد. عدهای میگویند این پروسه هرگز ختم به ازدواج نمیشود و تنها حاصل آن بیحرمتی و دلشکستگی و اتلاف عمر است.
عدهای دیگر بر این باوراند که این فرصت، معجزهای است که میتواند حلّال همهی مشکلات باشد و ازدواجی تضمینی را به ارمغان آورد؛ و اگر این مرحله طی نشود، رسیدن به شناخت غیرممکن است.
اما سؤال این است آیا این آشنایی صحیح است یا خیر؟
شاید اگر همهی این موارد و حتی مواردی بیشتر از این که ذکر نشده است و ممکن در ذهن شما وجود داشته باشد را رعایت کنید، آشنایی قبل از ازدواج به صرفهترین راه برای رسیدن به شناخت متقابل باشد. البته هنوز هم عدهی زیادی هستند که این را اشتباه میدانند.
آشنایی قبل از ازدواج چه از طریق سنتی باشد و چه از طریق مدرن، باید به نکاتی که در هر دو نوع آن مشترک است توجه کنید.
پروسهی آشنایی، مرحلهای است که برای رسیدن به شناخت متقابل به وجود آمده است؛ بنابراین رسیدن به شناخت در این مرحله، در گرو پرسیدن سؤالاتی کلیدی و پرمحتوا است که به شناخت ختم شود.
اما چه سؤالاتی در آشنایی قبل از ازدواج ما را به شناخت میرساند؟
شاید نکتهای ازقلمافتاده باشد اما مهم این است که هرآن چه که برای شما مهم است را در لیست خود به این سؤالات اضافه کنید. لازم به ذکر است که حتماً این سؤالات را در همان روزها و حتی ساعتهای اول آشنایی بپرسید و اجازه ندهید پای احساسات به میان بیاید و دست شما را از تصمیم گیری کوتاه کند.
خیلیها گمان میکنند که اگر شرایط مالی خوبی داشته باشند یا این که مورد خوبی برای ازدواج در سر راه آنها قرار گیرد، همان موقع، وقت ازدواج فرا رسیده است.
خوب است بدانید این فقط جسم شما نیست که وارد زندگی دیگری میشود بلکه این روحتان است که قرار است با کسی پیمان ببندد.
بنابراین از خودتان بپرسید که آیا آمادگی لازم برای پذیرفتن مسئولیتهای کلانی مثل مهر و محبت کردن به یک شخص دیگر، ایجاد اعتماد و اطمینان کردن در همسر نسبت به خود، احترام متقابل، تأمین نیازهای جسمی در طرف مقابل، مدیریت کردن خانه، هزینهها و دخل و خرج با همدیگر و هزاران مورد دیگر هم که قطعاً سن مناسبی را میطلبد.
دختران و پسرانی که در سنین پایین در خود عواطف تازه شکل گرفتهای را کشف و احساس میکنند، باید بیشتر از همهی سنین مواظب باشند. چرا که به دلیل تغییرات هورمونی در این رده سنی، اغلب این احساسات گذرا و نادرست هستند.
شاید سن دقیقی را نتوان به قلم کشید و آن را به عنوان سن ازدواج معرفی کرد اما بهتر است بدانید تقریباً سنین پایین تر از بیست سال هرگز مناسب ازدواج نیستند.
نکتهی قابل توجه دیگر این که تفاوت بین سن دختر و پسر در ازدواج ضروری است چرا که سن بلوغ عقلی زن و مرد یکی نیست. سخنان زیادی در مورد این که در سن کم نباید ازدواج کرد زده میشود اما باید این را هم بدانید که ازدواج کردن در سنین بالا نیز عواقب آنچنان خوشایندی ندارد.
با توجه به تمامی مواردی که در رابطه با حساسیتهای ازدواج و آشنایی قبل از ازدواج گفته شد، باید دانست که چقدر می تواند تصمیم بزرگی باشد که سرتاسر زندگی فرد را متشنج کند.
به همین منظور، لازم است کسانی که در تصمیم گیری مردد هستند و قوّهی تصمیم گیری در آنها ضعیف است، حتماً در امر ازدواج از مشاورهی افراد آگاه بهره بگیرند؛ و این گمان غلط را که تصمیم برای انتخاب همسر، به روانشناس احتیاج ندارد را، به فراموشی بسپارند.
همچنین، فراموش نکنید که اگر پدر و یا مادر هستید، نقش بسیار مهمی در تصمیمگیری فرزندتان برای ازدواج ایفا میکنید. والدین به عنوان صاحب اختیارهای فرزندان، موظفاند بر تصمیمگیری آنها نظارت و در آن دخالت کنند.
برای اتخاذ تصمیمی درست، هم از خانواده، هم از افراد با تجربه، هم نظر مشاوران و روانشناسان کمک بگیرید؛ اما این را بدانید که تصمیم نهایی و قطعی را، این شما هستید که میگیرید؛ و کمک گرفتن از دیگران فقط در حد آگاهی دادن است نه بیشتر. واضح است که باید واجد شرایطی ک گفته شد باشید تا بتوانید تصمیمگیری نهایی را به درستی انجام دهید.