به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، زمانی که مردم به‌صورت داوطلبانه و صرفا برای گذران وقت درباره محصول و خدمات شما صحبت می‌کنند، مانند آن است که سفیران تبلیغات رایگانی به‌دست آورده‌اید. اما همین استراتژی هم اغلب نیازمند سرمایه‌گذاری‌های اولیه است. واضح است که استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای خرده‌پا به پول‌های زیادی دسترسی ندارند که قادر به خرج کردن روی تبلیغات محیطی و اینترنتی باشند. اما شیوه همان است، فقط تاکتیک‌ها باید تغییر کنند.
سال ۲۰۱۰ بود که بنیان‌گذاران اینستاگرام، "کوین سیستروم" و "مایک کریگر" راه دیگری برای تبدیل شدن به نقل محافل پیدا کردند. آنها به جای تبلیغ در بیلبوردها از دعوت‌نامه‌های خصوصی استفاده کردند.
بنیان‌گذاران اینستاگرام باید مشخص می‌کردند که چه افرادی مناسب‌ترین گزینه‌ها برای مطلع‌سازی جهان از اپلیکیشن جدیدِ اشتراک‌گذاری تصاویرشان هستند. آنها تصمیم گرفتند که دعوت‌نامه‌ها را بین دو گروه تقسیم کنند: روزنامه‌نگاران / خبرنگاران و طراحان.
در لزوم دعوت از روزنامه‌نگارها شکی نبود، اما طراحان چطور؟ عکاسان گزینه بهتری نبودند؟ نه واقعا. مایک توضیح می‌دهد: «ما به این نتیجه رسیدیم که عکاس‌ها ممکن است به سرعت سراغ اینستاگرام نروند. آنها کیفیت بسیار بالایی می‌خواهند و محدودیت‌های دیگری هم دارند. اما طراحان عاشق عکاسی هستند و در عین حال شغل اصلی‌شان نیست.»
در واقع، اینستاگرام که برای دموکراتیزه کردن توانایی عکاسی‌های جذاب ساخته شد، به طراحان لباس، دکوراسیون و... اجازه می‌داد تا تظاهر به عکاس بودن کنند. اپلیکیشن جدید باید عکاسی با موبایل را تبلیغ می‌کرد و نشان می‌داد که برای لذت بردن از عکاسی، نیازی به دوربین‌های آنچنانی نیست. این هدف با نگرش عکاس‌ها مغایر بود.
کوین و مایک سراغ شبکه روزنامه‌نگاران لس‌آنجلسی رفتند. سپس برای یافتن طراحان به سراغ وب‌سایتی با نام دریبل رفتند. مایک می‌گوید: «دریبل مکانی است که طراحان دور هم جمع می‌شوند و بهترین کارهایشان را به نمایش می‌گذارند. پس ۱۰ طراح برتر را انتخاب کردیم و به آنها ایمیل زدیم. برخی ما را نادیده گرفتند که البته مشکلی نیست و برخی پاسخ دادند: حتما، اپلیکیشن شما را امتحان می‌کنم.»
مشخص شد که روزنامه‌نگاران و طراحان ترکیب ایده‌آلی برای بر سر زبان انداختن اینستاگرام هستند. در واقع، گروهی از کاربران به‌شدت باصلاحیت را داشتند که به روش خود و از طریق عکس‌هایشان، جهان را از ظهور اینستاگرام مطلع می‌کردند.
اما این کار یک مزیت بزرگ دیگر هم داشت: نشان دادن امکان عکاسی با موبایل. مایک در این‌باره می‌گوید: «استفاده از ظرفیت طراحان این مزیت را داشت که در روز نخست معرفی اینستاگرام به بازار، صفحه‌ای داشتیم تا بتوانیم محبوب‌ترین عکس‌های جامعه کاربران را به نمایش بگذاریم. در این صورت، کاربران جدید با مشاهده عکس‌های طراحان با خود می‌گفتند: وای، واقعا می‌شود با موبایل چنین عکس‌هایی گرفت؟»
واکنش بازار به تاکتیک تبلیغاتی اینستاگرام سریع و فوق‌العاده بود. «ظرف ۲۴ ساعت نخست، حدود ۲۵ هزار نفر در سراسر جهان عضو اینستاگرام شدند.» به زودی ارزش این کسب‌وکار به ۸ میلیون دلار رسید. پس از یک سال، تعداد کاربران به ۱۰ میلیون نفر رسیده بود و سرمایه‌گذاران مختلف به دفاتر شرکت مراجعه می‌کردند تا زمینه رشد بیش از پیش آن را فراهم سازند.
در عمل، کوین و مایک توانسته بودند به خوبی از سیاست نمایش و داستان‌گویی استفاده کنند. ترکیب فوق‌العاده‌ای از نمایش و توضیح به‌دست آمده بود؛ چیزی که فکر می‌کنم می‌تواند دستورالعمل شایعه‌سازی موردنیاز کسب‌وکار شما هم باشد.
به‌طور خلاصه، باید به مردم نشان دهید که چه چیزی دارید و برایشان درباره آن توضیح دهید.
انتهای پیام/
