گروه فرهنگ و هنر یکتاپرس، " سینمای ایران در این سال ها رسماً مدیریت نشد. مدیرانی که رأس کار بودند تنها از برخی نورچشمی های خود حمایت می کردند و سینماگران اصیل و با ریشه اغلب بیکار شده بودند در این سال ها رفقای مدیران سینمایی و برخی چهره های نان به نرخ روز خور و مجیزگو مرتب مشغول کار فعالیت بودند اما در عوض نیروهای متعهد، دغدغه مند و انقلابی امتحان پس داده همگی بایکوت شده و در گوشه خانه های شان نشسته بودند و کسی به آن ها توجهی نداشت و نتیجه آن شد که محتوای فیلم های سینمایی روز به روز نازل تر از گذشته شود به نحوی که برخی آثار به مراتب از فیلمفارسی های دوران پیش از انقلاب مبتذل تر و سخیف تر بودند و جامعه را به سمت ولنگاری سوق می دادند."