به گزارش گروه یکتاپرس، ساعت طلایی همیشه مدت کوتاهی بعد از طلوع و قبل از غروب آفتاب رخ می‌دهد زمانی که خورشید پایین است. زمانی که خورشید به خط افق می‌رسد، هوای جو زمین نور آبی و بنفش را فیلتر می‌کند، و یک درخشش نارنجی به جای می‌گذارد. در عکاسی، «ساعت طلایی» یک حس عاشقانه و پر رمز و راز به تصویر می‌بخشد. در این آموزش نکات مفیدی برای عکاسی در ساعت طلایی یاد می‌گیرید.
ما برای اهداف خود، «ساعت طلایی» را هر بخشی از روز یا شب که در آن خورشید بین چهار درجه پایین‌تر تا شش درجه بالاتر از خط افق قرار می‌گیرد، تعریف می‌کنیم. اگر شما روی خط استوا زندگی کنید، ممکن است در عرض چند دقیقه بیاید و برود – هرچه بیشتر به سمت دو قطب (شمال یا جنوب) بروید، ساعت طلایی شما طولانی‌تر خواهد شد.
اگرچه ساعت طلایی به غیر قابل پیش بینی بودن بدنام است، اما چند مرحله مشخص وجود دارد که می‌توانید برای استفاده بهینه از آن انجام دهید.
یک اپلیکیشن دانلود کنید
پیش بینی آب و هوای محلی نقطه شروع خوبی است، اما اگر می‌خواهید از عکاسی در ساعت طلایی بهترین استفاده را ببرید به اطلاعات دقیق تری نیاز دارید.
اپلیکیشن‌هایی مانند PhotoPills، The Photographer’s Ephemeris، Sun Surveyor، SunCalc، اطلاعات دقیق و به روزی در زمینه وقایع نجومی – و کاربرد آن‌ها برای عکاسان – ارائه می‌دهند، که همه مطابق با موقعیت دقیق شماست.
محل عکاسی خود را بررسی کنید
تا جایی که می‌توانید به محل عکاسی خود بروید، و نحوه تابش نور را بررسی کنید. چند عکس آزمایشی بگیرید، و سپس به خانه بروید و یادداشت برداری کنید. شما با درک بهتری از آن ناحیه و نحوه رفتار آن در شرایط مختلف به خانه باز خواهید گشت.
زود برسید
اگر می‌دانید که فقط سی دقیقه نور عالی خواهید داشت، کمی زمان اضافی برای آماده سازی و تنظیمات در نظر بگیریذ. شما نمی‌خواهید که آن لحظات ارزشمند را با ثابت کردن سه پایه یا کار کردن با تنظیمات دوربین خود تلف کنید.
آب و هوای بد را بپذیرید
یک آسمان ابری مانند یک سافت باکس یا دیفیوزر طبیعی عمل کرده، و نور متعادل و یکنواخت ایجاد می‌کند. فقط مطمئن شوید که ابر‌ها به جای این که وارد شوند، به بیرون بغلطتند – و این که فضای زیادی بین آن‌ها وجود داشته باشد. اگر در طول بعد از ظهر باران باریده، و خورشید تازه از میان ابر‌ها سر برآورده، این نشانه‌ای برای شماست که باید بیرون بروید و شروع به عکاسی کنید. از گودال‌ها و انعکاس‌ها به نفع خود استفاده کنید.
مه و غبار نیز با ایجاد یک فضای نرم و رویایی به نفع شما عمل می‌کنند، اما برای گرفتن این نوع عکس‌ها معمولا باید صبح زود بیدار شوید.
برای پرتره‌ها یک رفلکتور با خود به همراه ببرید
اگرچه نوردهی کردن برای نور ساعت طلایی بسیار آسان‌تر از نور وسط روز است، اما این نور هم چالش‌های خودش را دارد – به خصوص اگر یک عکاس پرتره باشید. وقتی شما با نور پس زمینه کار می‌کنید، در معرض ریسک ایجاد سیلوئت و سایه افتادن روی صورت قرار می‌گیرید.
از یک رفلکتور برای بازتاب کمی از آن نور بر روی صورت سوژه خود استفاده کنید. به جای رفلکتور نقره ای، رفلکتور طلایی رنگ را انتخاب کنید تا دمای نور را خوب و گرم نگه دارید. در صورت لزوم، می‌توانید از نور فلاش پخش شده با یک ژل نارنجی یا فیلتر گرم کننده نیز استفاده کنید، اما در بسیاری از موارد، رفلکتور و نور طبیعی این کار را به خوبی انجام می‌دهند.
یک سه پایه برای مناظر
هنگامی که خورشید زیر خط افق می‌رود، شما شروع به عکاسی با نوردهی‌های طولانی‌تر می‌کنید. به جای بالا بردن ایزو و افزایش نویز، از یک سه پایه محکم استفاده کنید. یک ریموت کنترل شاتر را نیز می‌توانید در نظر بگیرید، و به یاد داشته باشید که یک فیلتر کاهنده نور یا ND برای نوردهی‌های طولانی در دسترس داشته باشید.
از تراز سفیدی خودکار اجتناب کنید
اگر دوربین شما بر روی تراز سفیدی خودکار تنظیم شده باشد، آن تُن‌های طلایی را خنثی کرده، و آن‌ها را سردتر می‌کند. در عوض، تنظیمات «shade» یا «cloudy» را انتخاب کنید. برای کنترل حتی بیشتر، آن را به صورت دستی تنظیم کنید، و البته، به یاد داشته باشید که با فرمت RAW عکس بگیرید – این فایل‌ها آزادی عمل بیشتری برای اصلاح و بهبود رنگ‌ها در پس پردازش به شما خواهند داد.
از مُد اولویت دیافراگم استفاده کنید
نور ساعت طلایی می‌تواند خیلی زود تغییر کند، بنابراین کار در مُد اولویت دیافراگم (Av یا A) را در نظر بگیرید تا در طول جلسه عکاسی عمق میدان را یکسان نگه دارید.
دیافراگم باز برای پرتره‌ها خوب عمل می‌کند – به خصوص اگر یک ظاهر بوکه بخواهید –، اما برای مناظر باید دیافراگم را ببندید تا همه چیز واضح و شارپ شود. هنگامی که خورشید زیر خط افق می‌رود، می‌توانید استفاده از مُد اولویت دیافراگم را متوقف کرده و در عوض به سراغ مُد دستی بروید.
سایه‌ها را در تصویر بگنجانید
نور ساعت طلایی سایه‌های بلند و دراماتیکی ایجاد می‌کند. اگرچه سایه خودتان می‌تواند به راحتی عکس را خراب کند، اما سایه‌ای که به طور هدفمند و هوشمندانه در تصویر قرار داده شود می‌تواند با افزودن درام و عمق به تصویر، عکس این کار را انجام دهد. فقط به یاد داشته باشید که به جای آسمان روشن برای سایه (ها) نوردهی کنید تا هیچ جزئیاتی را از دست ندهید.
قایم موشک بازی کنید
در هنگام شروع ساعت طلایی، نور هنوز هم نسبتا روشن خواهد بود، بنابراین از این فرصت برای آزمایش کردن با المان‌های پیش زمینه استفاده کنید. پشت چند درخت بایستید و خورشید را که از میان برگ‌ها چشمک می‌زند نظاره کنید، یا غروب آن را در بالای یک ردیف از خانه‌ها تماشا کنید.
عکس‌های خود را بررسی کنید
در حالت عادی، نگاه کردن به LCD بعد از گرفتن هر عکس کار اشتباهی است، چون شما را از حس و حال آن لحظه بیرون می‌آورد. اما در طول ساعت طلایی شرایط دائما در حال تغییر است، بنابراین خوب است که ببینید عکس هایتان چطور از کار درمی آیند. هیستوگرام خود را نیز بررسی کنید تا مطمئن شوید که خورشید تمام هایلایت‌های شما را نمی‌سوزاند.
بالا بروید
با غروب خورشید، درختان و ساختمان‌ها جلوی نور خورشید را می‌گیرند، بنابراین به دنبال تپه ها، صخره ها، و پشت بام‌ها باشید. یک نقطه دید بالاتر باعث می‌شود که ساعت طلایی شما کمی طولانی‌تر شود.
به داخل خانه (فضای داخلی) بروید
با آوردن سوژه خود به داخل خانه، از ساعت طلایی نفع ببرید. فضایی با پنجره‌ها و درب‌های بزرگ پیدا کنید تا بتوانید نور را به داخل اتاق راه دهید (و طبق میل خود آن را کنترل کنید).
در نورپردازی خلاقیت به خرج دهید
نور ساعت طلایی بخشنده و متنوع است، بنابراین در اطراف بگردید و آزمایش کنید. می‌توانید با قرار دادن سوژه خود در مقابل قسمتی از خورشید، اشعه نور لنز جالبی به دست آورید – یا می‌توانید او را طوری قرار دهید که کاملا جلوی نور خورشید را بگیرد تا یک سیلوئت تمیز به دست آورید (در اینجا برای هایلایت‌ها نوردهی کنید). سوژه خود را از جلو، پشت، و کنار نورپردازی کنید.
این زمان از روز برای نور لبه نیز ایده آل است – که در آن سوژه شما با یک هاله نور ماورایی احاطه می‌شود. اگر نور لبه را انتخاب می‌کنید، به دنبال یک پس زمینه تاریک‌تر بگردید تا آن کنتراست درخشان را به خوبی نشان دهید.
اضافه کردن المان‌هایی مانند حباب، اکلیل، پارچه حریر، و حتی منشور می‌تواند به شیوه‌های جدید و شگفت انگیزی نور را خم (منحرف) کند، بنابراین لیستی از «لوازم صحنه ساعت طلایی» را در کیف دوربین خود نگه دارید.
منتظر بمانید
عکاسی از ساعت طلایی اغلب احساسی مانند دوی سرعت را دارد، اما نیازمند صبر و پافشاری نیز هست. درست زمانی که آماده جمع کردن وسایل و رفتن بودید، دوباره فکر کنید.
ممکن است همیشه نتوانید آن عکس‌های ساعت طلایی که تصور می‌کردید را بگیرید، اما هنوز هم می‌توانید از تُن‌های آبی گرگ و میش استفاده کنید – یا چیزی که برخی از عکاسان آن را «غروب دوم» می‌نامند، پدیده‌ای که حدود ۱۵ تا ۲۵ دقیقه بعد از غروب رخ می‌دهد و آسمان را به رنگ سرخابی و قرمز درمی آورد.
انتهای پیام/
