کودک‌همسری درست یا غلط؟

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی یکتا پرس؛ وقتی بحث ازدواج برای دختران زیر سن ۱۸ ساله مطرح می‌شود، اصطلاح کودک همسری را به دنبال خود دارد. کودک همسری چیست و چرا این لفظ مورد استفاده قرار می گیرد. در وهله اول باید بحث فرهنگ مناطق مختلف کشور و میزان رشد شناختی و عاطفی بررسی شود و بعد در خصوص درست یا غلط بودن این پدیده اجتماعی سنتی به بحث بپردازیم.

بنابر نظر جامعه شناسان و پژوهشگران؛ هر منطقه یا هر جایی از دنیا که انسان‌ها زیست می‌کنند به شدت در معرض تفاوت‌های فرهنگی یا حتی تفاوت‌های ژنتیکی هستند. تحقیقات زیادی نشان می‌دهد، که محیط بیش از خصلت ژنتیک در شکل گیری رفتار ما نقش دارند و تقویت می‌کند. برخی از جنبه‌های انسان ها، مانند هوش  چند دهه‌ای هست که به عنوان پدیده‌هایی عمیقاً محیطی مورد بحث قرار می‌گیرند.

حال در اینجا به تعریف فرهنگ می پردازیم؛ به ویژگی‌های گروهی که در یک منطقه زندگی می‌کنند و از یک سبک زندگی یکسان تبعیت می‌کنند، فرهنگ نام دارد. که تجربیات مشترک اعضای آن شیوه درک آن‌ها از جهان را شکل می‌دهد. مانند گروه‌هایی که در آن‌ها زاده شده‌ایم مثل تبار، خاستگاه ملی، جنسیت، طبقه یا دین. فرهنگ همچنین می‌تواند ویژگی‌های گروهی باشد که بدان می‌پیوندیم یا بخشی از آن می‌شویم. مثلا می‌توان با نقل مکان به کشور یا منطقه‌ای تازه، با تغییر در جایگاه اقتصادی، یا به خاطر معلول شدن، فرهنگی تازه را کسب کرد.

 

وقتی به فرهنگ با این وسعت فکر می‌کنیم درمی‌یابیم که همه ما هم‌زمان به خرده فرهنگ ها تعلق داریم.

هویت ما انسانها از طریق فرهنگی که به آن تعلق داریم ساخته می شود. ولی بسیاری با ایجاد قوانین یکدست به دنبال نابود کردن خرده فرهنگ ها هستند. تغییر و یا یکدست کردن رفتار در بین اقوام می تواند تنش زا باشد.

 

عوامل اصلی هویت سازی مکان، فضا، زمان و فرهنگ هستند، فرهنگ بخش مهم و جدایی‌ناپذیری از زندگی ما انسانها است. فرهنگ بر دیدگاه‌ها، ارزش‌ها، حس شوخ‌طبعی، امیدها، وفاداری‌ها، نگرانی‌ها و ترس‌های مردم اثر می‌گذارد.

 

انسان‌ها تا حدود زیادی ساخته فرهنگ خود هستند و از فرهنگ خود تبعیت می‌کنند.

 

اگر به دنبال از بین بردن خرده فرهنگ های محلی باشیم و بدنبال یکدست کردن رفتار باشیم، در واقع از بین بردن این تنوع می‌تواند بسیاری از تبعیض‌ها را آشکار کند.

 

در واقع؛ دقیقا چه فرهنگی می تواند بهترین الگو باشد. این موضوع باز خود تنش‌های اجتماعی که بعضا سیاسی هم خواهد بود را به همراه خواهد داشت.

تنوعِ فرهنگ‌های بیشماری که درونِ کشور ما وجود دارد. هرکدام از این خرده فرهنگ ها نشان از فرهنگ و تمدن غنی و قدمت و تاریخ طولانی کشورمان است. با توجه به تعریف فرهنگ و تفاوت‌های فرهنگی در کشورمان، این نکته را به ذهن می‌آورد که در خصوص ازدواج و سن ازدواج هم تفاوت‌های فرهنگی در استانها وجود دارد.

در مناطق مرز نشین فرهنگ ازدواج در سنین کم بسیار رایج است و حتی این فرهنگ در بین دختران با سن زیر ۱۸ سال به آسانی پذیرفته شده است. 

برای تعیین سن ازدواج در مرحله اول آمادگی‌های جسمی، جنسی و همچنین سن بلوغ و سن عقلی باید مد نظر باشد. در خصوص آمادگی جسمی، جنسی و بلوغ که از نشانه‌های آمادگی ازدواج هستند. سن بلوغ در اسلام برای دختر ۹ سالگی و برای پسر ۱۶ سالگی عنوان شده است، اما سن رسیدن به بلوغ جنسی در افراد متفاوت است.

اداره امور خانه یکی از مهم‌ترین مسائل مربوط به آمادگی زنان برای ازدواج است. زیرا معمولا کسی که وظایف خانه را بر عهده می‌گیرد، زن خانواده است.

از جمله آمادگی‌های لازم برای ازدواج که مرتبط با شرایط جسمی و بدنی انسان است، رسیدن به مرحله خاصی از رشد و توانمندی جسمی است. بلوغ جسمی و جنسی مرحله‌ای طبیعى در رشد و تحول انسان است و زمان آن در همه کس و همه جا یکسان نیست.

 

از مطالعه حالات انسان‌ها در نقاط مختلف جهان، این حقیقت به دست می‌آید که معمولا دختران و پسرانى که در نقاط گرمسیر زندگى مى‌کنند زودتر از جوانانى که در نقاط سردسیر زندگى مى کنند به بلوغ مى‌رسند. اما فرد زمانی کاملا آماده ازدواج است که علاوه بر بلوغ جنسی واجد رشد و بلوغ روانشناختی و اجتماعی (رشد) نیز شده باشد.

«آمادگی‌های روانشناختی» کسب حد نصابی از رشد شناختی، عاطفی و رفتاری است که صلاحیت و توانمندی فرد برای شروع زندگی مشترک را مشخص می‌سازد؛ حداقل‌هایی که به مرور زمان و متناسب با مراحل بعدی زندگی (پذیرش نقش‌ها و موقعیت‌های جدید) رشد می‌کنند و کامل می‌گردند؛ به این معنا که منظور از رشد روانشناختی یک مرحله ایستا و ثابت نیست بلکه مدام و در مراحل مختلف زندگی به سمت رشد و تعالی در تحول خواهد بود.

با توجه به مطالب مطرح شده در خصوص تفاوت‌های جسمی و فرهنگی در استان‌های مختلف کشور این موضوع اهمیت پیدا می‌کند که تعیین قانونی برای سن ازدواج و یکدست کردن قانون سن ازدواج با توجه به همه‌ی ویژگی‌ها و تفاوت‌های مختلف فرهنگی، می‌توان به این نتیجه رسید که یک دختر در سن ۱۴ ساله در منطقه مرزنشین یا برخی استانهای کشور با یک دختر در استان‌هایی از قبیل تهران یا البرز یا ... تفاوت‌های بسیاری دارد.

 

شاید می‌توان گفت یک دختر ۱۴ ساله مرز نشین با توجه به فرهنگ منطقه خودش بالغ‌تر و رشد یافته‌تر از نظر جسمی، روانشناختی، عاطفی و یا موارد دیگری که برای ازدواج موفق لازم است را دارا می‌باشد.

مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی در گفتگو با آنا اظهار کرد: در حال حاضر هیچ قانونی حق ندارد که سن ازدواج را تعیین کند چرا که با توجه به فرهنگ‌شان در مورد زمان ازدواج تصمیم می‌گیرند. در واقع کودک‌همسری برای کسانی که در فرهنگ متناسب با آن رشد کردند و زندگی می‌کنند، آسیب‌زا نیست به عنوان مثال امروز مسئله و یا اقدامی برای من عیب است، اما برای خواهر من زشت نیست، آن را انجام می‌دهد می‌گوید بسیار هم درست است. در شرایط فعلی بسیاری از دختران جوان به خاطر پول با پیرمرد ۶۰، ۷۰ ساله ازدواج می‌کنند چرا هیچ‌کس نمی‌گوید عیب است؟ لذا چطور ازدواج یک فرد ۶۰ ساله با دختری که ۴۰ یا ۴۵ سال فاصله سنی دارند، هیچ اشکالی ندارد، اما ازدواج پسر ۱۸ ساله با دختر ۱۲ ساله اشکال دارد؟

انتهای پیام/