به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، بسیاری از افراد، به خصوص جوان ها، تنها شرط لازم برای ازدواج را علاقه و عشق میدانند، در حالی که علاقه، تنها گزینه برای انتخاب همسر نیست و نکتههای بسیار ظریفی وجود دارد که اگر قبل از ازدواج به آنها توجه نشود، میتواند در آینده دردسرساز شود. این مطلب به نکاتی میپردازد که بهتر است همه کسانی که قصد ازدواج دارند، به این نکتهها توجه کنند.
پسرها و دخترها قبل از ازدواج باید اطلاعاتی را درباره سلامت روانی و جسمانی همسر آینده خود کسب کنند. اگر سلامت جسمانی هر یک از آنها مشکلی داشته باشد، حتما باید در این باره به توافق برسند. در مورد سلامت روان نیز معمولا روان شناسی از تستهای سنجش شخصیت و ویژگیهای شخصیتی استفاده میکند. در صورتی که یکی از طرفین اختلال شخصیتی داشته باشد ازدواج با مشکل جدی روبرو خواهدشد.
وقتی دو نفر میخواهند با هم ازدواج کنند، باید خانوادههای یکدیگر را بشناسند و تناسب فرهنگی طرفین و شباهتهای بین دو خانواده را بسنجند. اینکه پسر یا دختر بگوید ما دیگر با خانواده هایمان زندگی نمیکنیم، حرف کاملا غلطی است. خانوادههای ایرانی هنوز سنتی زندگی میکنند و پسرها و دخترها گرچه در خانههای مجزا زندگی میکنند، ولی کامل از بدنه خانواده کنده نمیشوند. ایرانیها بعد از ازدواج ارتباط خود را با خانواده و بستگانشان قطع نمیکنند و اگر ارتباط بین دو خانواده مشکل داشته باشد، رابطه زوج نیز تحت تاثیر قرار خواهدگرفت؛ بنابراین رضایت خانوادهها و حضور آنها در زندگی را نباید نادیده گرفت.
خانوادههای طرفین نیز باید از نظر سلامت روان بررسی شوند. پسر و دختری که خانواده خوبی دارند و ارتباط اعضای خانواده شفاف است، گرم و صمیمی هستند و در آن خشونت، طلاق و اعتیاد وجود ندارد، موردهای مناسبی برای ازدواجند در حالی که ازدواج با فرزندان خانوادههای آشفته که مدام در حال نزاع، جر و بحث و درگیری اند و مشکلات خانوادگی زیادی دارند پرخطر محسوب میشود.
سطح تحصیلات و تقعات از یکدیگر باید در نظر گرفته شود. بهتر است تفاوت سطح تحصیلات زوج چندان زیاد نباشد، چون ممکن است در آینده با مشکل مواجه شوند.
سطح درآمد و حتی نحوه پول خرج کردن طرفین نیز باید قبل از ازدواج مشخص شود و درباره اینکه هرکدام چقدر از درآمدشان را صرف خرج خانه خواهندکرد، باید دقیق و شفاف صحبت شود.
طرفین باید درباره اعتقادات مذهبی خود به روشنی با هم صحبت کنند. اگر یکی از طرفین مذهبی است و برایش به جا آوردن مناسک مذهبی خیلی مهم است، نمیتواند با یک فرد غیرمذهبی ازدواج کند.
اگر زوج تمایل دارند در خارج از کشور زندگی کنند، این تمایل باید دوطرفه باشد. اگر از دو شهر مختلف هستند هم باید درباره شهر محل سکونت به تفاهم برسند. زندگی زن و شوهر دور از هم معنا ندارد و به تدریج باعث سست شدن رابطه خواهدشد.
گاهی دیده میشود فرد ازدواج قبلی خود را از طرف مقابل پنهان میکند. این کار بسیار اشتباه است. در این مورد باید شفاف صحبت کنند. گاهی نیز از ازدواج قبلی فرزندی دارند، همسر آینده حق دارد از نقش خود در زندگی و نقش همسرش اطلاع داشته باشد.
اختلاف سنی در زوج بهتر است بیش از ۱۰ سال نباشد. اختلاف سنی زیاد میتواند در تفاهم و تعاملات بین فردی مشکلات زیادی را ایجاد کند.
بعضی از موارد مثل اختلاف سنی، خانوادگی و ازدواج مجدد قابل مذاکره و گفتگو هستند و اغلب هم میتوان راه حلی برای آن پیدا کرد. در حالی که مواردی مانند اختلاف سلامت روانی و شخصیتی تا وقتی فرد کاملا درمان نشده قابل مذاکره نیست. بیشتر افرادی که دچار اختلال شخصیتی هستند، از بیماری خود اطلاع ندارند و رفتارشان را طبیعی میدانند در حالی که رفتارهایی مانند سوءظن و شک برای همسر کاملا غیرقابل تحمل است. مشاور ازدواج، مواردی را که ممکن است منبع اختلاف و تعارضها باشد، به زوج معرفی میکند تا درباره آن بیشتر فکر کنند. مشاور ازدواج هرگز مستقیم به زن و مرد نمیگوید که شما برای هم مناسب نیستید بلکه با نشان دادن موانع سعی در برطرف کردن مشکل یا آگاه کردن طرفین را دارد. مشاور عوامل خطرسازی را که ممکن است به رابطه خدشه وارد کند تشریح میکند.
انتهای پیام/