فلسفه انقلاب / حدیث

امام علی علیه السلام:

اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ یَکُنِ الَّذِی کانَ مِنَّا مُنافَسَةً فِی سُلْطانٍ، وَلاَ الِْتماسَ شَیْءٍ مِنْ فُضُولِ الْحُطامِ، وَلکِنْ لِنَرِدَ الْمَعالِمَ مِنْ دِینِکَ، وَنُظْهِرَ الإصْلاَحَ فِی بِلاَدِکَ، فَیَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِکَ، وَتُقامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِکَ

بـار خـدایا تو خود خوب می دانی که تلاش و کوشش ما برای کشمکش قدرت و فزون خواهی ثروت و ... نبود و انگیزه ای جـز بازگشت شعائر دین تو و ایجاد اصلاح در سرزمین های تو نبوده است، تا بندگان مظلومت، امنیت و آسـایش یـابند و حدود و حقوق به تعطیل کشیده شده ات به اجرا در آیند.

نهج البلاغه، الخطب : ۱۲۹

انتهای پیام/