یکتاپرس؛ انتقال پایتخت یک ایده یا طرحی که مدتها است بسیاری از دولتها به آن فکر میکنند. دولت چهاردهم هم همانند برخی از دولتهای گذشته به این ایده یا طرح پرداخته است. اما زمانی که مسعود پزشکیان، رئیس جمهور کشورمان در همان ابتدای فعالیتش اعلام کرد با واکنشهای منفی و مثبت بسیاری همراه شد. به طوری که بعد از چند ماه جدیت اعلام انتقال پایتخت به کلی از بین رفت. بسیاری از کارشناسان معتقدند که انتقال پایتخت زمان بر و هزینه بردار است اما برخی از تحلیلگران برخلاف این عقیده صحبت می 2کنند و معتقدند تهران دیگر توانایی و قابلیت پایتخی ایران را ندارد. شهرهای بسیاری کاندیدای پایتخت کشور شدند اما هر کدام به نحوی خط خوردند و همه داستانهای موجود دست به دست هم دادند تا انتقال پایتخت در بایگانی بماند. مهدی بابایی کارنامی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، معتقد است که انتقال پایتخت نیازمند بررسی دقیق، ارائه لایحه از سوی دولت و تصویب مجلس است. او تأکید میکند که این موضوع نمیتواند با دستور یک مقام یا بهصورت شتابزده اجرایی شود، بلکه باید تمام ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن سنجیده شود. در مجموع، گرچه انتقال پایتخت میتواند بهعنوان راهکاری برای کاهش تمرکزگرایی مطرح شود، اما فقدان زیرساختهای لازم، هزینههای هنگفت و پیچیدگیهای سیاسی و اجتماعی، این ایده را در حال حاضر غیرجدی کرده است. تمرکز بر مدیریت منابع آب، بهبود زیرساختها و کاهش فشار بر تهران، رویکردی منطقیتر به نظر میرسد. بابایی، نماینده ساری در مصاحبه اخیر خود با رسانه تابناک، گفت: هزینههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی این کار بسیار زیاد است و با توجه به شرایط موجود کشور، در سالهای پیشرو این اتفاق رخ نخواهد داد.اینکه برخی دوستان هر از گاهی این موضوع را مطرح میکنند، مشخص نیست با چه هدفی است؛ اما ما آمادگی لازم را در مجموعه نظام اداری و سیاسی کشور برای این اقدام مشاهده نمیکنیم. بنابراین، پیشبینی من این است که چنین اتفاقی نخواهد افتاد. وی درباره تاثیرات مشکل آب در شرایط زندگی در تهران گفت: قطعاً با کمبود آب مواجه هستیم. این موضوع بدیهی است؛ چرا که مردم شاهد کاهش بارشهای زمستانی، پاییزی و بهاری در سالهای ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ بودهاند. میزان مصرف آب نیز به دلیل افزایش دما در کشور، رشد داشته است. برای مشاهده وضعیت کافی است به ذخایر سد لتیان و سد کرج به عنوان دو منبع مهم آبی در محدوده تهران مراجعه کنیم. ماوی می گوید: در گذشته در عمق ۶ متری زمین به آب میرسیدیم، اما اکنون کشاورزان برای رسیدن به آب تا عمق ۲۵۰ متری حفاری میکنند و همچنان به آب دست نمییابند. این نشاندهنده بحران جدی آب است. متأسفانه، در این زمینه هم فرهنگسازی لازم و هم سرمایهگذاری به موقع انجام نشده است.در حالی که با سرمایهگذاری و فرهنگسازی به موقع میتوانستیم، همانند بسیاری از کشورهای دنیا، دو نوع آب در دسترس مردم قرار دهیم تا منابع آبی بهتر مدیریت شود. متأسفانه این اقدامات انجام نشده و دولت فعلی نیز از آغاز کار با چالشهای داخلی و بینالمللی متعددی روبهرو بوده است. امیدواریم با گشایشهای پیشرو، فرصت سرمایهگذاری در این حوزه فراهم شود. وی در نهایت می گوید: موضوعاتی همچون کمبود آب را نمیتوان به ضرورت انتقال پایتخت مرتبط دانست. انتقال پایتخت تابع مجموعهای از مسائل است و موضوعی تکبُعدی نیست که صرفاً به دلیل کمبود آب انجام شود. هزینه مالی این انتقال در شرایط فعلی غیرقابل محاسبه است و از این رو، طرح آن نیز غیرقابل قبول به نظر میرسد. انتهای پبام/