ذبیح الله اعظمی، با اشاره به راهکارهای مدیریت بحران آبی در کشور، بیان کرد: به طور کلی مجلس یازدهم در فصل هفتم برنامه هفتم توسعه، وظایف دولت را کاملا برای مدیریت منابع آبی کشور تعیین کرده است. روند کاهش ذخایر آبی زیرزمینی کشور از دهه ۵۰ شروع شده است. از دهه ۵۰ کمتر از نیم میلیارد مترمکعب این روند آغاز شده و اکنون به کمبود ۱۴۰ میلیارد مترمکعب رسیده است. این یعنی یک بحران تمام عیار؛ نتیجه روشن آن برای آحاد مردم فرونشست زمین در سراسر کشور است.
وی اظهار کرد: استان هایی که بیشترین فرونشست زمین را دارند در رتبه اول استان گلستان و در رتبه های بعدی البرز، کرمان و تهران قرار دارند. اکنون به خاطر برداشت بی رویه از منابع آب های زیرزمینی کشور متوسط فرونشست در کشور سالانه ۲۲ سانتی متر است. در تهران میزان فرونشست زمین تا ۳۷ سانتی متر گزارش شده است. این فرونشست ها نه تنها به اراضی کشاورزی صدمه وارد می کند، بلکه به زیرساخت های مسکن و راه و شهرسازی نیز آسیب وارد می کند. به ریل ها، جاده ها، فرودگاه ها و پل ها آسیب وارد می کند.
وی تاکید کرد: از سوی دیگر دولت باید برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی برنامه ریزی داشته باشد. باید از آب در حوزه کشاورزی استفاده بهینه شود. امروز حدود ۸۵ درصد منابع آبی کشور در حوزه کشاورزی مصرف می شود. این رقم باید به ۶۰ الی ۶۵ درصد کاهش پیدا کند. بدون فراهم کردن زیرساخت ها این امر امکان پذیر نیست. راهکار بعدی که باید مورد توجه قرار گیرد، آبخیزداری و آبخوان داری است. تقویت سفره های آب زیرزمینی به شکل مصنوعی و غیرمصنوعی از دیگر راهکارهایی است که باید دنبال شود. در حقیقت گزارش های سازمان ها و وزارتخانه ها مربوطه نشان می دهد که حتی در مواردی که به صورت آزمایشی سفره های آب زیر زمینی به شکل مصنوعی تقویت شدند، فرونشست ها متوقف شده است.
