به گزارش بکناپرس و به نقل از یورونیوز، این بررسی همچنین هیچ مدرکی مبنی بر اینکه دولت آمریکا یا شرکت‌های خصوصی تاکنون به فناوری فرازمینی دست یافته و آن را به صورت مخفیانه مهندسی معکوس کرده‌اند، نیافته است.
این بررسی که شامل بازبینی اسناد دولتی آمریکا از سال ۱۹۴۵ به بعد می‌شود، توسط «دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه» (AARO) وابسته به پنتاگون انجام شده است. این دفتر طی دو سال گذشته، همانطور که کنگره به دلیل علاقه به منشأ احتمالا فرازمینی این پدیده‌ها خواستار آن شده بود، مسئولیت یکپارچه‌سازی تحقیقات دولت آمریکا در مورد اشیاء ناشناس پرنده (UFO) یا پدیده‌های ناهنجاری ناشناس (UAP) را بر عهده گرفته است.
تیموتی فیلیپس، سرپرست موقت «دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه»، پیش از انتشار عمومی گزارش ۶۳ صفحه‌ای طبقه‌بندی‌نشده این دفتر در روز جمعه، به خبرنگاران گفت: «هیچ مدرک قابل تأییدی دال بر اینکه مشاهده پدیده‌های ناهنجار ناشناس، نشان‌دهنده فعالیت فرازمینی بوده است، توسط ما یافت نشده است.»
او افزود: «هیچ مدرک قابل تأییدی مبنی بر اینکه دولت آمریکا یا بخش خصوصی تا به حال به فناوری فرازمینی دسترسی داشته‌اند، توسط ما یافت نشده است. همچنین ما هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه اطلاعاتی به طور غیرقانونی یا نامناسب از کنگره مخفی نگه داشته شده باشد، پیدا نکرده‌ایم.»
فیلیپس گفت: «ارزیابی ما این است که برنامه‌های ادعاییِ پنهانِ مربوط به پدیده‌های ناهنجار ناشناس، یا اصلا وجود ندارند یا برنامه‌های امنیت ملیِ بی‌ربط به بهره‌برداری از فناوری فرازمینی، به اشتباه به عنوان چنین برنامه‌هایی شناخته شده‌اند. ما ارزیابی می‌کنیم که ادعاهای مربوط به چنین برنامه‌های پنهان، عمدتاً نتیجه‌ی گزارش‌دهی دورانی است که در آن، گروه کوچکی از افراد به مدت چند دهه، ادعاهای نادرستِ شنیده‌شده از دیگران را تکرار کرده‌اند.»
او افزود: «بسیاری از افراد صادقانه رویدادهای واقعی را بد تعبیر کرده‌اند یا برنامه‌های حساس دولتی آمریکا را که مجوز آگاهی از آن‌ها را نداشته‌اند، به اشتباه با پدیده‌های ناهنجار ناشناس یا بهره‌برداری فرازمینی مرتبط دانسته‌اند.»
این گزارش چندین مورد را برجسته می‌کند که در آن‌ها، افراد نام برنامه‌های طبقه‌بندی‌شده واقعی را ذکر کرده‌اند، اما «مصاحبه‌شوندگان به اشتباه این برنامه‌های واقعی دولت آمریکا را با فعالیت بیگانگان و فرازمینی مرتبط دانسته‌اند.»
برای مثال، ما گزارشی را بررسی کرده‌ایم که در آن، شخصی «گفت‌وگویی در مورد آزمایش فناوری در یک پایگاه نظامی را شنیده است که ادعا می‌شد بیگانگان در حال مشاهده آن بوده‌اند.» ما نتیجه گرفته‌ایم که مصاحبه‌شونده آن گفت‌وگو را اشتباه فهمیده است.
این گزارش همچنین جزئیات آزمایش نمونه‌ای از یک سقوط ادعایی فرازمینی را شرح می‌دهد که دفتر ما از یک سازمان خصوصیِ تحقیق‌کننده پدیده‌های ناهنجار ناشناس و ارتش آمریکا به دست آورده بود. آزمایش نشان داد که این نمونه، «یک آلیاژ زمینیِ ساخته‌شده» از منیزیم، روی، بیسموت و با مقادیر ناچیزی سرب است که «نشان‌دهنده‌ی فناوری فرازمینی یا دارا بودن هیچ ویژگی خارق‌العاده‌ای نیست.»
فیلیپس، این بررسی تاریخی را کامل‌ترین بررسی دولتیِ انجام‌شده در کل تاریخ، در مورد اسناد طبقه‌بندی‌شده و طبقه‌بندی‌نشده دولت آمریکا مرتبط با رویت اشیاء ناشناس پرنده توصیف کرد.
فلیپس در مورد اینکه چطور حتی سازمان‌های دولتی مخفی اطلاعات تاریخی خود را در اختیار دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه قرار دادند، گفت: «هیچکس جلوی ما را نگرفت و مخالفت نکرد.»
او گفت که حدود نیمی از ۴۰ کارمند «دفتر حل‌وفصل ناهنجاری‌های همه‌جانبه» در تلاش برای جمع‌آوری اطلاعات تاریخی از تمام سازمان‌های فدرالی که بررسی‌های قبلی از پدیده‌های ناهنجار ناشناس انجام داده بودند، مصاحبه با شاهدان ارجاع داده‌شده توسط کنگره و همچنین تهیه گزارشی که در برخی موارد شامل بررسی اسناد فیزیکی نگهداری‌شده در بایگانی ملی بود، مشارکت داشتند.
این گزارش شامل خلاصه‌ای از تمام تحقیقات مهم دولت آمریکا در مورد رویت اشیاء ناشناس پرنده از سال ۱۹۴۵ به بعد، فراتر از پروژه معروف به «کونا بلو» است و شامل برخی از تحقیقاتی می‌شود که برای اولین بار برای گنجانده شدن در گزارش، طبقه‌بندی‌زدایی شده‌اند.
یکی از آن تحقیقات، «کونا بلو» بود، برنامه‌ای پیشنهادی در وزارت امنیت داخلی که هرگز به طور کامل تأیید نشد، زیرا مشخص شد فاقد اعتبار است.
این گزارش می‌گوید: «لازم به ذکر است که هیچ سفینه یا جسد فرازمینی هرگز پیدا نشده است.»
این گزارش ارزیابی کرد که اکثر مشاهدات پدیده‌های ناهنجار ناشناس در دهه‌های گذشته را می‌توان به «اشتباه گرفتن پدیده‌ها و اشیاء معمولی» نسبت داد و برخی از آن‌ها تقریباً به طور قطع نتیجه ظهور فناوری‌های جدیدی بود که ناظران به درستی آن‌ها را به عنوان یوفو گزارش می‌کردند.
یکی از آن فناوری‌های جدید که در دهه ۱۹۵۰ باعث اشتباه شد، هواپیمای جاسوسی فوق سری U-۲ بود که در ارتفاع ۶۰,۰۰۰ پایی پرواز می‌کرد، در زمانی که بیشتر هواپیماها در ارتفاع ۲۰,۰۰۰ پایی پرواز می‌کردند. گزارش می‌گوید: «پروازهای ارتفاع بالای آن و بازتاب نور خورشید در نقاط خاصی از افق، U-۲ را روشن می‌کرد.»
U-۲ یکی از دو ده هواپیمای جدید و فناوری فضایی بود که در گزارش ذکر شده است و ممکن است به عنوان پدیده‌های ناهنجار ناشناس اشتباه گرفته شده باشد، زیرا وجود برخی از آن‌ها طبقه‌بندی‌شده بود.
فیلیپس تجربه شخصی خود را به عنوان یک نیروی دریایی فعال در طول یک تمرین آموزشی در آریزونا تعریف کرد که بعداً مشخص شد برخورد با یک فناوری نظامی طبقه‌بندی‌شده مخفی در حال توسعه در آن زمان بوده است.
