به گزارش یکتاپرس به نقل از همشهری آنلاین، با اضطراب به مسیر خط ویژه نگاه می‌کنند؛ یک چشم به صف خیره‌کننده متقاضیان ورود به اتوبوس حاضر در ایستگاه و یک چشم به اتوبوسی که از دور نزدیک می‌شود و نمی‌دانند چند نفر از مسافران می‌توانند سوار شوند. درهای اتوبوس به سختی بسته می‌شود. مسافران نفس به نفس ایستاده‌اند و تحت فشار زیاد منتظرند تا در زمان مقرر به‌کار خود برسند. این ماجرا گوشه کوچکی از وضعیت اتوبوس‌های تهران است که همشهریان را با مشکلات جدی روبه‌رو کرده و مدیریت شهری ششم به هر دری می‌زند تا کمیت و کیفیت این ناوگان را ارتقا دهد؛ از پیگیری مطالبه دولتی تا سفارش داخلی و فعال‌کردن بخش خصوصی برای حل مشکل مردم.
این در حالی است که سیدمصطفی میرسلیم، نماینده مردم در مجلس ارتقای ناوگان اتوبوسرانی را به شیوه‌ای دیگر به تصویر کشید. او در توییتر نوشت: «شورای شهر تهران باید مسئولانه پاسخ بدهد چرا از ۲سال پیش تاکنون اتوبوس‌های مورد نیاز خود را به سازندگان باکیفیت داخلی سفارش نداده، تا امروز ناچار شود با دستپاچگی سراغ اتوبوس‌های دست‌دوم قطری برود. این نوع واردات جایگزین ساخت داخل و برخلاف اشتغال مولد و رونق تولید است.» اما ماجرا از چه قرار است؟
براساس سند توسعه، شهر تهران به ۹هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد این در حالی است که پیش از دوره ششم، تهران تنها ۱۸۰۰دستگاه اتوبوس و در حال حاضر حدود ۳هزار دستگاه دارد و فاصله ۶هزارتایی نیاز به تلاش و توجه ویژه دارد. از این‌رو شورای شهر ششم حدود ۱۰هزار میلیارد از بودجه ۱۴۰۲ را به توسعه حمل‌ونقل عمومی از جمله اتوبوس اختصاص داده است. همچنین شهرداری تهران ۳رویکرد برای توسعه ناوگان اتوبوسرانی درنظر گرفته است. پیگیری ۹۰۰دستگاه از محل تعهدات دولت که شهرداری تهران ۲۰درصد بودجه آن را پرداخت کرده است، به همراه استفاده حداکثری از تولید داخل و توجه به سفارش ۲هزار دستگاه به سازندگان داخلی و واردات اتوبوس‌های خارجی نو و دست‌دوم از سوی بخش خصوصی که تمامی این اتوبوس‌ها در اروپا اورهال شده‌اند، گوشه‌ای از تلاش‌ها برای توسعه ناوگان است. جالب است بدانید ورود اتوبوس‌های دست‌دوم ارتباطی به بودجه شهرداری ندارد، بلکه ایده‌ای است که از سوی بخش خصوصی مطرح شده و شهرداری تهران هم اعلام کرده از اتوبوس‌های دست‌دوم مطابق با استانداردهای محیط‌زیستی استفاده خواهد کرد.
فاصله بین وضع موجود و مطلوب آنقدر زیاد است که توان تولید داخل و تعهد دولت درصورت تحقق، پاسخگو نیست و شهرداری تهران باید از راه‌های مختلف، این شکاف ۶هزارتایی را جبران کند تا بدین طریق بتوان وضعیت اسفناک اتوبوسرانی را بهبود بخشید.
