به گزارش یکتاپرس به نقل از ایرنا هوا کم کم رو به تاریکی می‌رود. آخرین ذره‌های روشنایی روز غرق رنگ های به هم آمیخته گرم و تند دم غروب سربی این روزها می‌شود و کم کم سیاهی شب همه جا چادر می‌اندازد. سوز سرما به قول پا یه سن گذاشته‌ها لوطی‌کش است. همه عجله دارند که به مقصدشان برسند و برای همین، خیابان‌ها پر از گره‌های کور ترافیکی می‌شود. وسط این کلاف سردرگم محال است چشم‌های مان میخکوب آدم‌هایی که گوشه‌ای از پیاده‌رو کز کرده‌اند و یا بی هدف و سلانه سلانه با کوله بار اندکی که به دوش گرفته‌اند شود. این همه تعجیل برای هیچ آنها را به سادگی از مرکز توجه خارج و به حاشیه می‌برد.
زندگی زیر یک سقف موقت
سقف موقت
یک خانه قدیمی میزبان زنان کارتن خواب در خیابان انبار گندم است. تخت‌های دو طبقه کنار هم ردیف شده‌اند. کفپوش اتاق‌ها پتوهایی است که قرار است کمی از سرمای هوا بکاهند و گرما را مهمان جان زنان بی خانمانی کنند که هر شب مهمان خوابگاه انبار گندم می‌شوند. این مرکز از زمان تاریکی هوا فعالیت خود را آغاز می‌کند. زنان کارتن خواب به شرطی می‌توانند در این خانه ماندگار شوند که بچه‌ای با خود به همراه نداشته باشند و راس ساعت 8 صبح اینجا را ترک کنند. یک وعده غذای گرم و استفاده از سرویس های بهداشتی و حمام و استراحت روی تخت های فلزی از خدمات رایگانی است که در خوابگاه انبار گندم به بیماران درگیر اعتیاد و زنان کارتن خواب ارائه می‌شود. یکی از کارشناسان آسیب‌های اجتماعی می‌گوید اهالی بافت های مسکونی این درخواست را داشته‌اند که گرمخانه‌ها با محل سکونت آنها فاصله داشته باشد. به همین دلیل این مرکز در خیابان انبار گندم محله ری دایر شده است: «خوشبختانه بسیاری از بانوان حالا با این خوابگاه آشنایی پیدا کرده‌اند. حضور در این مکان شرایط و قوانینی دارد که اگر رعایت شود آنها بدن دردسر می‌توانند در تمام طول سال از امکانات این پناهگاه استفاده کند.»
زندگی زیر یک سقف موقت
احمدی یکی از کارکردهای خوابگاه انبار گندم را کاهش آسیب‌های اجتماعی در محله‌های جنوبی می‌داند: «حضور شبانه زنان کارتن خواب و بی خانمان در بوستان های بهاران و حقانی دردسرهای زیادی برای اهالی ایجاد کرده بود. خواسته همه شهروندان محله‌های کوثر و هرندی و امامزاده یحیی است که تعداد این گرمخانه ها افزایش پیدا کند تا دیگر فرد بی خانمانی اسیر سرمای شب و نا امنی نشود.»
