به گزارش یکتاپرس ماه‌های گرم سال که فرا می‌رسید، علاقه ناصرالدین‌شاه به شکار هم گل می‌کرد. برخی می‌گویند هر وقت شاه قاجار خلقش تنگ می‌شد، باید او را به شکار می‌بردند تا شاید چادرزنی در روستای خوش آب و هوای دوشان تپه و شکار آهو، گوزن و خرگوش وحشی دلش را شاد کند. نقل است که ناصرالدین‌شاه به همین دلیل به روستای دوشان تپه علاقه بسیار داشت؛ آنقدر که شکار در تپه‌های این روستا و دعوت و پذیرایی از مهمان‌های خارجی در این منطقه او را بسیار سرخوش می‌کرد. نام دوشان‌تپه هم نشان از وفور خرگوش در محدوده این روستا دارد. «دوشان» در زبان ترکی به معنای خرگوش است و چون در تپه‌های این آبادی کوچک شرق دارالخلافه خرگوش خال‌دار وحشی به وفور پیدا می‌شد، نام این روستا را دوشان تپه گذاشتند. شکار همین خرگوش‌های وحشی خال‌دار که به غایت تیزپا بودند، تا چند روز می‌توانست موجبات سرخوشی ناصرالدین‌شاه را فراهم کند.
از شکار خرگوش وحشی تا شکار پلنگ
وقتی قرار بود شاه قاجار راهی دوشان تپه شود، اول صبح خدم و حشم شاه و شکارچیان زبده و چیره‌دست او از دارالخلافه مسیر دوشان‌تپه را پیش می‌گرفتند. اردوگاه شاه در دوشان تپه برپا می‌شد و پس از شکار هم بساط خوشگذرانی درباریان در کاخ فرخ‌آباد دوشان تپه برپا بود. اگرچه همانطور که از نام دوشان تپه پیداست این منطقه خرگوش‌های وحشی بسیار داشت، اما آهو، گوزن و حتی در برخی کتاب‌ها از شکار پلنگ توسط شاه قاجار در این محدوده سخن به میان آمده است. همچنانکه اعتماد السلطنه در مرات البلدان به شکار چند پلنگ توسط شاه قاجار در این منطقه اشاره کرده است.
باغ وحش ناصرالدین‌شاه اینجا بود
اما دوشان تپه فقط شکارگاه ناصرالدین شاه نبود. او علاقه بسیاری هم به باغ وحش داشت و زمانی در همین محدوده یک باغ با انواع حیوانات برپا کرد. شاه قاجار در ابتدا باغ وحشی در محدوده خیابان لاله‌زار فعلی در نزدیکی میدان توپخانه راه اندازی کرد. اما بعد از مدتی نگهداری از حیوانات در نزدیکی محدوده ارک ناصری دردسر ساز شد. به همین دلیل شاه دستور انتقال حیوانات و تجهیز این باغ وحش را به منطقه دوشان تپه داد و انواع حیوانات هم تا مدت‌ها در این محدوده نگهداری می‌شد.
اعتماد السلطنه در مرات البلدان به وجود این حیوانات و وجود چند شیر نر و ماده در باغ وحش شاه اشاره کرده است. در این باغ وحش ۴ شیر نر و ماده از شیراز، ۳ ببر از مازندران، چند پلنگ و خرس نگهداری می‌شدند. ماجراهای جالب دیگری هم از محدوده دوشان تپه نقل می‌شــود. ایـن میان برخــی از اهالــی قدیمی محله‌های شــرقی منطقه ۱۳ تهران هنوز هم از شنیده‌هایشـان درباره نعره شیرهایی می‌گویند که در همسایگی آنها و پشت میله‌های فلزی باغ وحش محبوس بودند. گویــا آن باغ وحش قدیمی یا بقایای آن سـال‌ها در آن محــدوده فعال بود.
«منور خسروی» یکی از ساکنان نخست محله آشتیانی کنونی که از اوایل دهه ۳۰ در این محله زندگی کرده است می‌گوید: «انتهای تهران نـو در حوالی کوی زینبیه فعلی یک باغ وحش قدیمی بود که برای اهالی، محــل تفرجگاهی هم به حســاب می آمد. مادرم می گفت وقتی آن باغ وحش را جمع کردند فقط یک شــیر در آن باقی ماند که اغلب صدای نعره های بلندی داشت. او از نعره های این شیر می ترسید و می گفت: فکر می کردیم آخر این شیر همه ما را می خورد.»
