گروه فرهنگ و هنر یکتا؛ رابرت بلای در دهه 1970 (میلادی) با ترجمه رینولد نیکلسون با مثنوی معنوی آشنا شد و خیلی زود تحت تأثیر نبوغ مولانا در استفاده از داستان‌های شاعرانه برای راهنمایی و روشنگری خوانندگان و مریدان قرار گرفت. او از دوست شاعرش کامن بارکس خواست که شعر مولانا را دوباره ترجمه کند. زیرا ترجمه رینولد نیکلسون دارای قید و بند ترجمه‌های ویکتوریایی دقیق اما تحت‌اللفظی بود. دلیل انتخاب بارکس این بود که او شاعری با استعداد در داستان‌سرایی بود و این هنر او برای معرفی مولانا به خوانندگان انگلیسی زبان لازم بود. پس از انتشار ترجمه و تفسیر اشعار مولوی توسط بارکس و بلای، مثنوی معنوی مولوی به پرفروش‌ترین کتاب سال در ایالات متحده تبدیل شد.
رابرت بلای برنده جایزه کتاب ملی آمریکا در سال 1967 از مخالفان سرسخت جنگ ویتنام و همچنین منتقد دولت آمریکا به خاطر حمله به عراق بود. لای در معرفی شاعران و نویسندگان و متفکران بزرگی مانند پابلو نرودا و گارسیا لورکا که با ترجمه‌های او به انگلیسی زبانان معرفی شدند سهم بسزایی داشت.
رابرت بلای در سه دهه پایانی زندگیش بشدت تحت تاثیر اشعار حافظ و مولوی بود. و در سال 2006 میلادی به همراه کلمن بارکس، در سفری به ایران از تهران ، اصفهان و شیراز دیدن کردند.
از کتاب های وی که به زیبان فارسی ترجمه شده، می توان به: اسرار سایه، مردِ مرد، جایی که غروب درنگ می کند اشاره کرد.
وی نوشته است: عطار، حافظ، مولانا، و سعدی به من شادی فراوان بخشیده و راهنمای من بوده‌اند. یکی از شعرهای اخیر من اینگونه تمام می‌شود: «آنچه سعدی نگفت هرگز گفته نخواهد شد.»
انتهای پیام/
